เสียงหัวใจวันนี้ช่างเงียบเหงา ไม่มีเงาของเธอเผลอใจหา ใจร้าวรอนอ่อนไหวในอุรา เพียงน้ำตาไหลหลั่งหวังพังพลัน นับแต่นี้จำต้องทนอีกนานไหม หรือต้องทนจนสิ้นใจไปกับฝัน หลบผู้คนไม่กล้าอยู่สู้ตะวัน มองแสงจันทร์หมองหม่นจนวางวาย อยู่ที่ไหนกันหนอรอเธอกลับ ก่อนที่ใจจะลาลับดับสลาย หรือจะรอนอนสิ้นลมจมความตาย คนไร้ค่าไร้ความหมายพ่ายทุกทาง เสียงหายใจแผ่วบางร้างความหวัง ตกอยู่ในภวังค์ความเหินห่าง เจ็บเอ๋ยเจ็บรักล่มจมอับปาง สิ้นทุกอย่างเงียบงัน..วันไร้เธอ ณ.ขอบฟ้ามีน้ำตาคนไหลริน หวังบางใครจะยลยินอยู่เสมอ ได้แต่ฟังเสียงหัวใจคอยละเมอ วันไร้เธอ..ไร้หัวใจ..ไร้ฝันเอย..
1757
6
0
1 มีนาคม 2552 20:29 น. - comment id 957564
สวัสดีค่ะพี่พิมญดา นั่งฟังเสียง หัวใจ ไปเงียบเงียบ ทำไมช่าง ราบเรียบ ไม่หวั่นไหว เป็นจังหวะ อย่างเคย ทุกครั้งไป ทั้งที่แทบ ขาดใจ อยู่รอนรอน หัวใจเอย ไม่เคย จะรับรู้ ที่เป็นอยู่ ดั่งมีด กรีดเกินถอน แล้วไยเจ้า ราวกับ ไม่รู้ร้อน ทำตัวเฉก วันก่อน ไม่เปลี่ยนแปร ************************************
1 มีนาคม 2552 20:30 น. - comment id 957565
จองที่ 1 ก่อน
1 มีนาคม 2552 20:32 น. - comment id 957566
ขอที่ 3 ก่อนเลยเรา อิอิ
1 มีนาคม 2552 20:32 น. - comment id 957567
ได้ที่2 ก็ยังดี
1 มีนาคม 2552 21:40 น. - comment id 957583
ขอบคุณ คุณพิมญดามากค่ะที่แต่งกลอนประกอบเพลงนี้มาพอดี ยังไงก็เศร้านะ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายจิงๆนะ
1 มีนาคม 2552 21:48 น. - comment id 957589
ทั้งเพลงทั้งกลอน...เปิดเพลงเสียงดังแต่ทำไม..หูอื้อ ตาพร่ามัว แทบไม่ได้ยินสรรพเสียงใดๆนอกจากเสียงเลือนลางในอกเบื้องซ้ายนี้ ที่ยังแสดงว่า....ยังมีชีวิตหนึ่ง.....ขอให้ผ่านพ้นความเศร้า เหงา ความปวดร้าว....ขอเป็นคนไม่ท้อ ทรนง นะคะคุณพิมญดา.. สมองตึงขึงเค้นเป็นเกลียวฝั้น มันตีบตันหนักล้นเหลือทนไหว ตาพร่ามัวด้วยน้ำท้นล้นจากใจ วันเธอไกลใจร่ำร้องคร่ำครวญ มองทางใดมืดมัวสลัวนัก เส้นทางรักปิดกั้นไร้วันหวน เหลือเพียงใจไร้สิทธิ์คิดทบทวน ได้แต่ครวญร่ำไห้ใจร้าวราน..
1 มีนาคม 2552 21:49 น. - comment id 957590
ตามหาหัวใจที่ไร้รัก ขอพักด้วยคนจะได้ไหม จะเติมรักให้เต็มในหัวใจ ของใครบางคนที่ค้นเจอ..
1 มีนาคม 2552 23:54 น. - comment id 957639
เหงาจังพิม กลอนนี้ มากอดกันนะ
2 มีนาคม 2552 05:16 น. - comment id 957656
หัวใจที่ไร้รักเสียงยังเต้นตึ๊กตั๊กเหมือนเก่าไหม อิอิ
2 มีนาคม 2552 07:05 น. - comment id 957675
เสียงหัวใจเงียบเหงาจริงหรือคนชนบท
2 มีนาคม 2552 13:51 น. - comment id 957789
ครั้งเมื่อก่อนตอนที่ใจไร้สีเสียง อยู่อย่างเยี่ยงเรียบง่ายไม่คลายถอน มาวันนี้ภายในคล้ายอาวรณ์ จะกี่ถอนหายใจ..ถึงคลายลง... ..แบบว่า
2 มีนาคม 2552 15:03 น. - comment id 957817
เคยชื่นชอบเพลงนี้มากๆเลยคะอยู่ในช่วงอารมณ์นั้นเลย เข้มแข็งนะคะ
2 มีนาคม 2552 16:31 น. - comment id 957883
อย่าเหงานะจ๊ะ เฌอมาอยู่เคียงข้างแล้วจ้ะ
2 มีนาคม 2552 18:32 น. - comment id 957948
หัวใจไร้รักจริงเหรอคะพี่พิมพ์ อ่ะๆๆๆๆ หนูเอารักมาฝาก......อิอิ
2 มีนาคม 2552 20:10 น. - comment id 958015
งานงาม..สื่อความรู้สึกได้ชัดเจน...คิดถึงนะคะ..กำลังเหงาใจพอดีเลยค่ะ...โดนใจจัง..
2 มีนาคม 2552 21:05 น. - comment id 958050
จำจากจรจิตใจ หวนไห้หา เพียงพบพาเพื่อพราก ยากหยุดยั้ง สู้ส่งเสริมสร้างสุข ทุกข์มาบัง แดดวงดังด่าวดิ้น ด้วยลิ้นลวง รักเราเริ่มโรยรา มาแตกแยก ปลอมปนแปลกเปลี่ยนไป ใจยังห่วง โหยหาไห้หักหาย กลายกลับกลวง เพราะผลพวงพลิกแพลง สิ้นแรงใจ มาเศร้าด้วยค่ะ
3 มีนาคม 2552 05:06 น. - comment id 958186
ณ.ขอบฟ้ามีน้ำตาคนไหลริน หวังบางใครจะยลยินอยู่เสมอ ได้แต่ฟังเสียงหัวใจคอยละเมอ วันไร้เธอ..ไร้หัวใจ..ไร้ฝันเอย.. กินใจฉันมาก
3 มีนาคม 2552 11:22 น. - comment id 958292
1...นู๋อัล..เพลงนี้พี่พิมฟังแบบไร้หัวใจเลยอะ2...ดีค่ะคุณวิทย์..เหนื่อยไหม..อิอิ
3..ดีค่ะคุณแบม..งั้นอีกแก้วนะคะ
6..คุณปักษาสวรรค์..ยิ่งดึกกับบทกลอนและเพลง..น้ำตาพิมไหล..ออกโดยไม่รู้สึกตัว มันเย็บเฉยบกับหัวใจที่หนาวๆมากเลยค่ะทั้งที่อากาศไม่ได้หนาวเลย..แม้จะกลายเป็นอดีตเหมือนยังค้างคาไม่หาย ไม่แค้นไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่ได้รักมากมาย แต่สิ่งที่รับรู้มันอื้อ..มาจุกอยู่ที่ในอก..ต้องปิดทั้งกลอนและเพลงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
