...จบ.......

แถก ดิกดิก

อัลบั้มเล่มเก่าเอามาเปิด
ขอบกระเดิดปกถลอกจนออกเหลือง
ชอบหยิบมาเปิดดูอยู่เนืองเนือง
รำลึกเรื่องผ่านมาประดามี
เพื่อนร่วมห้องหน้างอชั้นปอหนึ่ง
เรื่องทะลึ่งหากเธอเผาเราป่นปี้
เปิดกระโปรงเธอเล่นเป็นแรมปี
โดนครูตีอิ่มไม้เรียวเขียวไปนาน
ตอนทำเวรเล่นกันฟันไม้กวาด
เธอหวดพลาดวิ่งแจ้นช่างแสนหวาน
เตะผ่าหมากเต็มเกือกตาเหลือกลาน
จุกจนคลานฤทธิ์น้องหนูดูเธอทำ
เชิญธงชาติหลายครั้งยังจำได้
เหมือนเธออายแอบก้มดูคมขำ
แม่หนูน้อยผมม้าลูกตาดำ
มือเธอกำหัวใจใครรู้ไหมเออ
เพื่อนแหย่เราเป็นแฟนเธอแสนโกรธ
ทำหน้าโหดท้าต่อยฉันพลอยเซ่อ
ตอนฉันล้มนอนตะแคงแกล้งแพ้เธอ
ก็ได้เจอฤทธิ์กัดถนัดใจ
สารพัดความหลังยังโลดแล่น
มันฝังแน่นนานมาหาลืมไม่
จบมอต้นก่อนพรากจากกันไป
ตัดสินใจบอกคำหนึ่งให้ซึ้งเชียว
ตอนนั้นเขินเกินไปพูดไม่ออก
ดันไปบอกว่าซึ้งนึ่งข้าวเหนียว
พวกเพื่อนๆหันมาเป็นตาเดียว
หัวร่อเกรียวไอ้ติงต๊องบ๊องจริงแก
ความคิดถึงตรึงติดคิดไม่ตก
โชคชะตาเล่นตลกเสียย่ำแย่
สิบกว่าปีจากกันไม่ผันแปร
ร้านกาแฟฉันเดินบังเอิญเจอ
รอยยิ้มยังสดใสไม่เคยเปลี่ยน
รักวัยเรียนเติมเชื้อไฟใหม่เสมอ
เราหัวร่อต่อกันฉันกับเธอ
เกือบพูดเพ้อเรื่องหลังที่ฝังใจ
อีกรุ่นราวสาวสวยก็นวยนาด
เอามือพาดวางลงที่ตรงไหล่
เธอทำท่ากรุ้มกริ่มยิ้มละไม
ฉันถอนใจหลบตาไม่น่าเลย
ก่อนจากกันฉันส่งตรงฟุตบาธ
ต้องคลาคลาดกันแล้วแก้วตาเอ๋ย
รักวัยเรียนเรื่องหลังอย่าหวังเชย
สาวที่เคยแอบฝัน..ดันเป็นทอม.
               แด่..เรื่องหลังที่ฝังใจ
                    แถก ดิกดิก
                    15 กันยายน 2552