เอามันไปทิ้งทะเล....ได้ไหม ความเสียอกเสียใจแต่ภายหลัง น้ำตาที่เกิดจาก...ไม่ระวัง ทิ้งได้ไหมความหลังเมื่อวันวาน หรือจะขุดดินกลบมัน หรือใช้ไฟโรมรันเผาผลาญ ภาพความเสียใจฝังอยู่นาน และคงยากเกินการจะปิดบัง ใครไม่เคยผิดคงไม่รู้ คงไม่เคยอดสูกับความหลัง ความเสียอกเสียใจเข้าประดัง บอกใครก็ไม่ฟังไม่เชื่อใจ คุณครูครับผมขอรับสารภาพ ตอนป.4คุณครูจะทราบไหม แจกันสีดำที่แตกไป ผมนี่แหละทำให้มันแตกเอง ...........................(น้องพลับ)
burst 21 ม.ค. 2546 10:38 น. - ID 28468 
865
3
0
21 มกราคม 2546 11:17 น. - comment id 105694
อะนะ กว่าจะสารภาพ นานเกินไปป่ะเนี่ย.... ^-^
21 มกราคม 2546 11:58 น. - comment id 105709
สารภาพความผิดตอนป 4 เอาตอนที่จะบวชเนี่ยนะ โห อารายจะฝังใจจำขนาดนั้น คำสารภาพจากคุณครู แจกันสีดำใบนั้น มันเป็นของฝากจากแฟนเก่า ของไอ้คนที่มันทิ้งเรา หลังจากทิ้งเจ้าไว้ในครรภ์ เพราะเป็นครูมีลูกอยู่ มิได้ หลังคลอดจึงวุ่นวาย ใจสั่น เอาเจ้าใส่ตะกร้าผ้าพัน เอาแอบวางเจ้านั้นไว้ข้างทาง นี่คือคำสารภาพของแม่ จำเจ้าได้แน่แท้แต่เหินห่าง มีรอยปานรูปเจดีย์ที่ปลายคาง มิจืดจางแม่รักเจ้า เข้าใจดี
21 มกราคม 2546 12:20 น. - comment id 105715
น้านน....ว่ากันเข้าไปนั่น คือผมฟังเพลงนี้ของน้องพลับแล้วช้อบ..ชอบครับ น่าหยิกจริงๆ เด็กคนเนี้ย
21 มกราคม 2546 22:49 น. - comment id 105855
หน้าส่วนตัว
เรนชอบ..ที่คุณแต่ง..
อ่านแล้ว..อารมณ์ดีจังค่ะ..
อิอิอิ..
เก่งมากค่ะ..
ตอนเรน..เปนเด็ก..เคยนะ..ที่ทำผิด..
แต่..ยังไม่พร้อม..จะสารภาพ..นะค่ะ..
26 มกราคม 2546 02:36 น. - comment id 106402
ใครไม่ดคยรู้ฤทธิ ความคิดถึง ใครไม่เคยทราบซึ้ง กับความฝัน ใครไม่เคยมี รักปักชีวัน ใครคนนั้น คงไม่ช้ำกับคำลา.....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
