โคลงสี่สุภาพโต้ ศิษย์เง่าอย่าเรียกร้อง เมตตา

ก้อนหินละเมอ

...ศิษย์เง่าอย่าเรียกร้อง.... เมตตา 
ถึงกราบงามสามครา.......... แทบเท้า 
อย่าหวังเรื่องจะกา............. เกรดใหม่ 
D F เป็นของเจ้า................ อยู่แล้ว นะเออ 
...เธอหรือคือผู้ชอบ............ ขาดเรียน 
ถึงจะอ่านจนเอียน............. โอษฐ์อ้า 
ร้อยตลบฝึกเขียน.............. ฤาคล่อง 
พอสอบย่อมบ้าใบ้............... มืดหน้าตามัว 
 
...มีกลัวตอบผิดด้วย............ หรือเธอ 
ข้อสอบหมูนะเออ................. บอกให้ 
ตรงตัวอย่างจังเบอร์............ เลยพ่อ 
เคยอ่านบ้างหรือไม่............. บอกไว้จริงจริง 
 
...อิงเกณฑ์กลุ่มไป่สู้............. อิงกู 
D F ของชอบครู................... จึ่งให้ 
A B และ C กู....................... กักเก็บ 
สอบเสร็จพึงหวังได้.............. สอบซ้ำแน่เลย 
...เหวยเหวยใยกล่าวอ้าง.......งุนงง 
ข้อสอบครูออกตรง................ ทุกถ้อย 
ไยอ่านมิเจาะจง....................ที่บอก 
เจอเจอะจึ่งลิ้นห้อย................แทบม้วยเท่งทึง 
 
...ถึงจะประหลกไหว้..............ร้อยที 
ขอว่าครูปรานี.......................อย่าร้าย 
อย่างมากจะให้ C..................อย่าบ่น 
ถึงจะไทร์เทอมท้าย...............ช่วยได้ยังไง 
 
เห็นใจจึงจ้องเนตร...............ศิษย์ดู 
เห็นว่าอาจเป็นงู...................กัดแว้ง 
ถึงจะยกไก่อู.........................มาล่อ 
ท้ายสุดคงจะแกล้ง.................เจาะล้อรถครู...