คืนหนึ่ง....กับเหตุการณ์ระทึกขวัญ!

ตะแหง่ว

เรื่องเล่านี้มีมาแต่คราโน้น
     หญิงสาวคนหนึ่งนั้นฝันสลาย
     เธออกหักจากคนรักยากหักใจ
     ร่ำร้องไห้ฟูมฟายหน่ายสังคม
     วันหนึ่งตอนบ่ายสองในห้องเช่า
     เธอดื่มเหล้าเข้าจนมึนเพราะขื่นขม
     รักหนอรักทำเราได้ให้ระทม
     สุดตรอมตรมชอกช้ำระกำอุรา
     จะขอเอาชีวิตนี้พลีให้รัก
     ด้วยไม่อยากอยู่ต่อไปให้ผวา
     เดินไปหยิบกรรไกรอันใหญ่มา
     ตัดผมซะจนหมดหัวไม่กลัวอาย
     เสร็จแล้วจึงเอามีดกรีดหั่นนิ้ว
     ทั้งนิ้วมือนิ้วเท้าเอาเลือดไหล
     หลังจากนั้นจึงนอนรอความตาย
     คืนและวันผ่านไปหลายเพลา
     โอ้อนิจจา!..หญิงสาวน่าสงสาร
     เธอนั้นตัดใจตายแก้ไขปัญหา
     หลังจากนี้อีกหลายปีต่อมา
      มีชายหนุ่มนักศึกษามาพักกัน
     ในคืนหนึ่งก่อนจะถึงวันสอบ
     หนุ่มคนหนึ่งหอบหนังสือเอาไปอ่าน
     ขณะนั้นไฟฟ้าดับลงพลัน!
     แต่ช่างมัน!...ไม่เป็นไรใช้ตะเกียง
     อ่านหนังสือไปได้อีกสักพัก
     ก็ได้ยินกุก กุก กัก กัก จักคือเสียง
     เงี่ยหูฟังยินแล้วแว่วสำเนียง
     ดังมาจากลิ้นชักข้างเตียงนั่นไง
     เดินไปดูอยากรู้หรือหูแว่ว
     คงไม่แคล้วจิ้งจกให้สงสัย
     ทันใดนั้น....ลิ้นชักก็เปิด! ออกทันใด
     ชายหนุ่มแสนตกใจ....หงายหลังตึง!
     และแล้ว...ก็มีมือโผล่ขึ้นมา
     ชายหนุ่มแทบบ้าเพราะความนึกไม่ถึง
     เพราะมือนั้น....ไม่มีนิ้วซักนิ้วนึง
     ตามมาด้วยหัวซึ่งไม่มีผมซักเส้นเลย.
     ......................................................
 
     แล้วโดเรม่อนก็ค้อนโนบิตะ
     ทำไมล่ะ! ไม่เปิดลิ้นชักเอาไว้เฉยๆ
     จะได้ออกไทแมชชีนง่ายเหมือนเคย
     ทีนี้ขอเลย...ถ้าฉันมาอย่าปิดลิ้นชัก ขอสักที....
              .......................
        อั้ง  อัง   อัง....โดราเอ...ม่อน (กรุณาร้องเป็นเพลงโดเรม่อน อิ อิ)