หลังจากกระต่ายพ่ายแพ้เต่า

ม้าก้านกล้วย

วันที่กระต่ายนั้นพ่ายแพ้
ก็ตั้งใจแน่วแน่ จะนอนนิ่ง
ไม่กระโดด กระโจนตาม ความเป็นจริง
ไม่ว่องวิ่งเพราะเจ็บอายขายหน้ามิตร
เป็นกระต่ายเซื่องซมอารมณ์เหงา
นั่งจับเจ่าเงื้องุ่นง่านพาลหงุดหงิด
เพื่อนฝูงหดหายไปไม่ใกล้ชิด
ลืมคิดว่าตนเจนเป็นจ้าวเปรียว
เคยเป็นผู้วิ่งไว ได้เป็นหนึ่ง
ไกลกึ่งเร่งเพียงเวลาเสี้ยว
ห่างเพียงไหน เคยไปมาประเดี๋ยวเดียว
แล้วกลับเหนี่ยวเฝ้ารัง ขังตัวเอง
ข่าวประกาศเจ้าหญิงงามช้ำความรัก
ประชวรหนัก หทัยหัก จักต้องเร่ง
ไปหายาป่าละหาน มารข่มเหง
หากทหารไปเอง ก็กว่าเดือน
แต่จำเป็นต้องเยียวยาเพียงห้าวัน
มิเช่นนั้น ต้องโรคร้ายคล้ายเสมือน
เสียสติ ฤดีดล คนฟั่นเฟือน
ลืมเลือนสมประดีชีวีมลาย
เรื่องต้องเร่งรีบเร้น เช่นฉะนี้ 
หนึ่งเดียวที่มีที่ทำได้
ทั้งพาราล้วนหวังเอา เจ้ากระต่าย
จะเร่งไปเร่งมาหาโอสถ
แม้กระต่ายตั้งตนไม่สนใจ
แต่เรื่องใหญ่ยอมละทิฐิลด
อาสาไปหายาทั้งหมด
ปรากฏ ครบถ้วนความ เพียงสามวัน
กลับมาเป็นจ้าวแห่งลมกรด
ทั่วทั้งหมดยกย่องเยินยอลั่น
กระต่ายฉุกใจคิดได้ครัน
จะดีชั่วตัวเท่านั้นตัดสินเอา
ใครจะเย้ยว่าขี้แพ้ว่าอ่อนหัด
ใครจะหยันให้ถนัดก็ช่างเขา
ความสามารถที่มีอยู่คู่ตัวเรา
อย่าเขลาอย่าปลงจงภูมิใจ
    -(ม้าก้านกล้วย)-