หน้าส่วนตัว
โคลงสี่สุภาพ
โลก...หมองมัวมืดม้วย หม่นหมอง
เรา....เพลี่ยงพล้ำพวกพ้อง พ่ายแพ้
ไม่.....กู้กอบเกียรติก้อง กล้าแกร่ง กันนา
หยุด..เพ่งพิศถ่องแท้ เที่ยงแท้ประชา
จง.....อย่าเอนอ่อนอ้อน อ่อนไหว
ก้าว...แกร่งกล้าเกินไกล กอบกู้
ต่อ.....เติมแต่งตนไต่ เติบใหญ่ แล้วแฮ
สู้.......หยัดยืนดั่งผู้ เพียงผู้เรืองสวรรค์
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช 9 ก.พ. 2545 07:55 น. - ID 10281 
2322
1
0
9 กุมภาพันธ์ 2545 14:28 น. - comment id 34486
สู้อะไรอะไรพอสู้ได้ สู้กับใจคนใจร้ายสู้ไม่ไหว สู้กับเสือสิงกระทิงแรดต้องถอดใจ สู้เดินจากไปเสียดีกว่า.ยังเจ็บน้อยกว่า.นะคนดี!
18 กุมภาพันธ์ 2545 15:16 น. - comment id 36137
เป็นกลอนที่ให้กำลังใจดี ว่าเมื่อเราเจอกับปัญหาใดๆ ก็อย่าให้สิ้นหวัง และกลอนนี้ช่วยให้เราสามารถต่อสู้กับปัญหานั้น เพื่อจะได้พบกับความหวังที่เราตั้งไว้ อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป และไม่ท้อแท้
18 กุมภาพันธ์ 2545 15:47 น. - comment id 36143
ได้อ่านกลอนแล้วทำให้มีกำลังใจที่จะต่อสู้ขึ้นมาอีกเป็นกองเลย ชอบมากค่ะ สำนวนก็ดีค่ะมีการเล่นพยัญชนะ แต่งได้ดีค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2545 23:41 น. - comment id 36258
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ( สำหรับผู้ที่ท้อแท้ ) แล้วเล่นคำและเล่นพยัญชนะได้งดงามมาก ส่วนตัวแล้วชอบพวกโคลงกลอนพวกนี้มากเลยนะค๊ะ
18 กุมภาพันธ์ 2545 23:41 น. - comment id 36259
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ( สำหรับผู้ที่ท้อแท้ ) แล้วเล่นคำและเล่นพยัญชนะได้งดงามมาก ส่วนตัวแล้วชอบพวกโคลงกลอนพวกนี้มากเลยนะค๊ะ
18 กันยายน 2545 19:09 น. - comment id 77609
ขอสูจักสู่สู้ ที่สุด
ถึงอยู่ไกลไกล้มุด สู่สู้
สมองคู่อาวุธ เข้าสู่ อริ
ชีพบิ่นบ่สิ้นรู้ มุ่งสู้ เพื่อชัย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด