แซมเอากลอนบทนี้มาจากเมืองไทย... แซมเก็บไว้ในหัวใจ.... พี่อนงค์นางจำได้ไหมคะ... "คนจะงาม งามน้ำใจ ใช่ใบหน้า คนจะสวย สวยวาจา ใช่ตาหวาน คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต..." วันนี้แซมไม่ได้เขียนกลอน ได้แต่เอากลอนที่แซมชอบมาแบ่งปันนะคะ... ขอบคุณภาพจาก Internet นะคะ
cicada 26 ต.ค. 2554 13:01 น. - ID 142303 
1403
3
0
26 ตุลาคม 2554 13:04 น. - comment id 1212692
พี่อนงค์นาง.. น้อยใจอะไรคะ.... พี่อนงค์นางมีชีวิตที่มีความสุข มีความอบอุ่น มีครอบครัวที่ดี หรือว่า แอบเสียใจที่ไม่ได้ไปช่วยภัยน้ำท่วม... แซมแอบเสียใจ ที่อยากกลับไปแต่ไม่ได้ไป... อยากไป Hand On แต่สุดวิสัยจริงๆ ลางานช่วงนี้ไม่ได้เลยค่ะ.... แต่พวกเราที่ไม่ได้อยู่ในประเทศไทย อย่างพี่อนงค์นาง อย่างคุณสกาย อย่างแซม..และคนไทยที่อยู่ต่างประเทศอีกมากมาย พวกเราก็รักเมืองไทยไม่ใช่หรือคะ.. พี่อนงค์นางคงทราบ..และคงทำอย่างที่แซม และอีกหลายๆ คนทำ.. คือเมื่อมีโอกาส เราจะตักตวงความรู้ ความเจริญก้าวหน้า และส่งมาให้พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนฝูง ที่"บ้านเรา" มีใครๆ อีกหลายๆ คน ที่ไปอยู่เมืองนอก ไปเรียนรู้สิ่งต่างๆ แล้วนำมาปรับปรุง มาพัฒนา "บ้านเรา" ให้เจริญทันโลก... พวกเรา..โดยเฉพาะแซม...ช่วงนี้ แซมหยุดการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย.. แซมสมทบทุนกับพวกพ้องที่ไทย เราได้ร่วมบริจาคช่วยเหลือผู้เดือดร้อน.. แซมคงไม่ต้องบอกนะคะ ว่า ไม่ใช่เฉพาะครั้งนี้ ครั้งเดียวที่พวกเราทำ... แซมและคนไทยที่อยู่ต่างประเทศ จะมีความรู้สึกหวงแหน และรักบ้านเกิดเมืองนอนไม่น้อยไปกว่า คนที่เมืองไทยเลยค่ะ... คุณพ่อบุญธรรมของแซม ท่านเป็นคนไทย ไปศึกษาอยู่เมืองนอกจนได้เป็นที่นับหน้าถือตา ของคนต่างชาติ... มีเงินเท่าไหร่ ส่งกลับไทยซะเกินครึ่ง ..... ลงทุนที่เมืองนอก..ก็ต้องส่งมาให้คนที่ไทยลงทุน.. ท่านสนับสนุนให้สร้างวัดไทย นิมนต์พระมาสอนพุทธศาสนา จนเป็นที่ยอมรับของสถาบันต่างๆ หลวงพ่อ หลวงตา หลวงปู่ มีลูกศิษย์เป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยดังๆ มากมาย... แซมเอง...ก็ไม่เคยลืมตัว..แซมมาจากบ้านสวน...แซมมีหัวใจลูกทุ่งเต็มขั้น.. พี่ชายครูดอยของแซม เสียสละเงินเดือน สร้างโรงเรียนให้เด็กชาวดอย เสียสละความสุขส่วนตน มานะบากบั่นสอนเด็กๆ ชาวดอย... หนักเอาเบาสู้ อดมื้อกินมื้อ..จนพี่มีลูกศิษย์ที่ได้ดิบได้ดีขึ้นมา ไม่ต้องอยู่อย่างด้อยโอกาส.. แซมเองทนสงสารพี่ไม่ไหว... ก็อีกแหละค่ะ ที่ผ่านมาเป็นเวลาหลายปีมากๆ เงินเดือนของแซมส่วนหนึ่ง จะส่งให้เป็นเงินที่ซื้ออาหารของเด็กที่โรงเรียนบนดอย... ตอนนี้พี่ครูดอยของแซมเสียชีวิตไปแล้ว...พี่ๆน้องๆ ของเราก็ยังส่งเงินไปทำบุญเป็นการระลึกถึงพี่ชายอยู่เป็นครั้งคราว.. แซมคงไม่ต้องบอกชื่อพี่ชาย ไม่ต้องบอกชื่อโรงเรียน ไม่ต้องบอกชื่อดอยนะคะ.. ถ้าใครไม่เชื่อ แซมก็ไม่แคร์หรอกค่ะ .. พี่อนงค์นางคะ แซมทำงานอยู่ที่เมืองฝรั่ง แซมถือว่า เป็นการทำมาหาเลี้ยงชีพ แซมไม่คิดว่าแซมจะทรยศต่อ "บ้านเรา" เหมือนคนที่อยู่บ้านนอก แล้วเข้าไปทำงานในเมืองกรุงไงคะ...แซมก็ไม่เห็นว่าจะผิดแปลกอะไร....แต่กลับทำให้พวกเรามีมุมมองที่กว้างขึ้น มองเห็นสิ่งที่ไกลตัว และมีใจเปิดกว้างยอมรับผู้อื่นได้มากขึ้น... พี่อนงค์นางเป็น "คนงาม" อย่าน้อยใจอะไรเลยนะคะ... อีกอย่างแซมว่า ก็ดีนะคะ ที่แซมเติบโตที่เมืองฝรั่ง เพราะมันทำให้แซมระมัดระวังเรื่องมารยาท เรื่องกาละเทศะ และ เรื่องสัมมาคารวะ.. แซมอยากจะเป็นผู้หญิงไทยที่คนเค้าชมว่า "งาม" งามนอกแล้ว ยังอยากจะงามในด้วย.... นอกจากงานประจำของแซมแล้ว..แซมยังทำงานอาสาสมัคร แปลภาษาให้กับโรงพยาบาลใกล้ๆที่ทำงาน ช่วยเหลือคนไทย และคนลาวที่ไม่เข้าใจภาษาทางการแพทย์.... เป็นงานที่ไม่ได้ค่าจ้าง แต่ทำให้ผู้คนได้รับทราบว่า คนไทยมีจิตใจที่งดงาม.....มาจากประเทศที่สวยงาม และหญิงไทยก็เป็นหญิงงามไม่แพ้ใครค่ะ...
แซมค่ะ
26 ตุลาคม 2554 13:49 น. - comment id 1212698
อยากเขียนอะไร เขียนมาเลยค่ะ อ่านได้หมด แต่ขอสั่งว่า...ห้ามเครียดนะแซมนะ... เป็นห่วงจ๊ะเพื่อน ไม่ว่าจะอยู่ไหน เราก็เป็นคนไทยเหมือนๆกัน แต่เหตุผลและความคิดของคน ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันค่ะ ดูแลตัวเองนะแซม
26 ตุลาคม 2554 15:24 น. - comment id 1212707
ในความเป็นปถุชนคนธรรมดาที่ไม่ได้หลุดพ้นกิเลส ย่อมมีความโลภ โกรธ หลง เหมือนกันทุกคนจ้า คุณแซม อยู่ที่เราจะประคับประครองความรู้สึกของเรา ไม่ให้มันพุ่งปรู๊ดปร๊าดไปตามแรงกระตุ้นแห่งอารมณ์.. ปู่กิ่ง ปกติก็ใจเย็น แต่บางครั้งก็ แอบมีหมั่นไส้เหน็บแนมคนเปนเหมือนกัน บางทีก็นึกว่า จะตอบ จะโต้ดีไหม แต่หลายครั้งหรือในขณะนี้ก็ยัง มีเหน็บ มีแนมบ้างเหมือนกัน เพียงแต่จะไม่นำคิดให้กระวนกระวายในใจเรา.. มีความสุข ทุกๆวันนะครับคุณแซม
26 ตุลาคม 2554 16:21 น. - comment id 1212716
ขอชื่มชมคุณแซมกับครอบครัวเป็นอย่างยิ่งที่บำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่นอย่างมากมายและเป็นแบบอย่างที่ดีที่ผู้อื่นควรปฏิบัติตามครับ
26 ตุลาคม 2554 23:28 น. - comment id 1212750
สวัสดีค่ะน้องแซม ขอบคุณสำหรับกลอนและกุหลาบช่องามนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้พี่ พี่ไม่ได้น้อยใจเลยค่ะ พี่คิดว่าได้พูดตามที่อยากพูดแล้ว ใครจะรับฟังหรือเห็นด้วย ไม่เห็นด้วยเป็นสิทธิของผู้ิ่อ่าน การทำความดีนั้น ไม่ได้อยู่ที่ปริมาณจะมากน้อย ไม่อาจตีค่าเป็นเงินได้ ขึ้นอยู่กับจิตใจของผู้ทำ ถ้าเราบริสุทธิ์ใจแล้ว ก็ได้บุญ ไม่มีใครได้แทนเรา พี่ไม่เคยทำอะไรเกินตัวให้ตนเองและครอบครัวเดือดร้อน ทำบุญก็ทำตามกำลัง หน้าที่หลักต้องดูแลลูก ให้เขามีโอกาสได้ศึกษาเล่าเรียน ดูแลพ่อแม่ สามี มีหลายทิศที่ต้องดูแล แค่ไม่เป็นภาระให้สังคมก็ดีแล้วค่ะ ไม่ต้องเป็นฮีโร่ ไม่ทำเกินกำลัง ทุกข์สุขอยู่ที่ใจ ถ้าช่วยผู้อื่นแล้ว ใจยังไม่สงบ ก็เปล่าประโยชน์ อภัยทานนั้นดีที่สุดค่ะน้องแซม ใครคิดอย่างไร เราคิดอย่างไร ก็แล้วแต่เขา ขอหยุดแค่นี้ พอแล้วค่ะ ทำหน้่าที่ของตนต่อไปดีกว่า
27 ตุลาคม 2554 00:54 น. - comment id 1212756
ถ้าอย่างนั้นอภืสืทธิ์หน้าสวยหล่อก็ไม่งามอะจิ
27 ตุลาคม 2554 10:16 น. - comment id 1212794
http://thaiblades.com/showthread.php?757-มือใหม่หัดขาย-ลิ้ม-ล้วน-ๆ
27 ตุลาคม 2554 12:28 น. - comment id 1212808
หน้าส่วนตัว
พระพุทธองค์ท่านก็สอนไว้ในเรื่อง ทิศหก ว่าเป็นบุคคลประเภทต่างๆ ที่เราต้องเกี่ยวข้องสัมพันธ์ ดุจดังทิศที่อยู่รอบตัว นั่นคือ
* ทิศเบื้องหน้า คือ พ่อแม่ ที่บุตรธิดาต้องบำรุงดูแลท่านให้เต็มที่ เพราะท่านเลี้ยงดูเรามาอย่างดี
* ทิศเบื้องขวา คือ ครูอาจารย์ เราเห็นต้องต้อนรับ ต้องแสดงความเคารพ ส่วนครูบาอาจารย์ก็ต้องสอนศิษย์ให้ดี
ทิศเบื้องบน คือ พระสงฆ์ และสมณพราหมณ์ ปฏิบัติต่อท่านด้วยความเมตตา ทั้งกายวาจาใจ ยกย่อง อุปถัมภ์ด้วยปัจจัย ส่วนสมณะก็ต้องสอนให้คฤหัสถ์ตั้งอยู่ในความดี เหล่านี้เป็นต้น
* ทิศเบื้องหลัง คือ บุตรภรรยา สามีต้องไม่ดูหมิ่น ยกย่องเชิดชู ภรรยาก็ต้องดูแลเอาใจใส่สามีให้ดี
* ทิศเบื้องซ้าย คือ มิตรสหาย ให้เราเผื่อแผ่แบ่งปัน พูดจามีน้ำใจ ช่วยเหลือเกื้อกูล ไม่ทอดทิ้งกัน และมิตรก็ต้องทำเช่นเดียวกัน
* ทิศเบื้องล่าง คือ คนงาน หรือผู้รับใช้
28 ตุลาคม 2554 08:30 น. - comment id 1212978
เห็นด้วยครับ ความสวยที่แท้จริงไม่ใช่แค่ที่หน้าตา ตอนนี้ผมหนีน้ำท่วมจากกรุงเทพฯ มาอยู่ จ.สุโขทัย ขอบคุณครับที่เป็นห่วง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
