..เรื่องเล่า จาก ปลายสวน..."แก้วมาแซม"..

cicada

การเกิดเป็นลูกคนกลางนี่ บางครั้งก็ทำให้แซมกลายเป็นคนขี้น้อยใจ และขี้งอนไปได้ง่ายๆนะคะ...
พี่สาวใหญ่  ใครๆ ก็ตื่นเต้น รุมกันรัก รุมกันเอาใจใส่ เพราะเป็นลูกคนแรก หลานคนแรก  มิหนำซ้ำหน้าตายังจิ้มลิ้มพริ้มเพราอีกต่างหาก
ตอนเป็นสาวรุ่นๆ พี่สาวเกือบๆ จะได้ตำแหน่งเทพีสาวสวนแตงซะแล้ว  ติดอยู่ที่ว่า  เจ๊เป็นสาวสวนตาล  ไม่ใช่สาวสวนแตงตัวจริง..
เลยได้แค่รองนางงาม...
น้องน้อยคนเล็ก  ก็เป็นลูกคนเล็ก  ใครๆ ก็โอ๋  ใครๆ ก็ตามใจ...ตัวเล็กๆ ปากนิดจมูกหน่อย พูดจาเจ๊าะๆแจ๊ะๆ น่าเอ็นดู...
ฝ่ายเจ้าทะโมนคนกลาง..มันช่างดื้อ  อวดดี  เถียงคำไม่ตกฟาก  เจ้าคารี้สีคารม..
หน้าตาก็พิลึกผิดพี่น้อง  แซมมีตาสีน้ำตาลอ่อน ที่อ่อนจนบางครั้งดูคล้ายๆเสือสมิง หรือ ผีตองเหลือง ไม่ตาสีดำขลับเหมือนพี่ๆ น้องๆ
แถมผิวก็เป็นสีน้ำตาล ไม่ขาวเหมือนใครๆ จนถูกเรียกว่า..มะขิ่น เด็กที่ลอยน้ำมาติดหัวสะพาน..
ก็จะให้ทำไงได้ล่ะคะ  เจ้าเด็กวันพุธเนี่ยะ...ไหนจะต้องเคารพ และเชื่อฟังเจ๊ใหญ่  ไหนจะต้องถูกเจ๊ใหญ่ใช้ทำนู่น ทำนี่..
ไหนจะต้องเอาใจ และตามใจน้องเล็ก  น้องเล็กร้องจะเอาอะไรก็ต้องยอมให้ ไม่งั้นถูกหาว่าแกล้งน้องอีก...
เสื้อผ้า ก็ต้องรับทอดมาจากเจ๊..ส่วนน้องเล็กได้ของใหม่ๆ เพราะกว่าแซมจะใช้เสร็จ ก็เก่าเกินกว่าที่น้องเล็กจะใส่แล้วสวยได้..
แซมคิดว่า นี่เป็นสิ่งที่ทำให้แซมเห็นคุณค่าของคำว่าประชาธิปไตย และความเสมอภาคมาตั้งแต่เด็กๆ..(พูดประชด ประชันค่ะ)
แต่ถึงจะพยายามประท้วง และต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมเท่าไหร่ๆ ก็ไม่เคยชนะ  กลับถูกระบอบเผด็จการของ ผ.อ. ที่บ้านปลายสวน
กดขี่จนเสียบุคลิกไปเลย...
สิทธิ  เสียงอะไรก็ไม่มี  เวลาถูกดุ  จะขอยื่นคำอภิปราย ไต่ถามข้อเท็จจริง และขอความเป็นธรรม ก็ถูกว่า ดื้อด้าน  เถียงผู้ใหญ่...
แซมเคยยื่นฎีกา  บอกว่า เวลาจะดุ จำเลยขอเวลาอธิบายก่อนศาลจะสั่งลงโทษ...ไม่สำเร็จค่ะ..
แซมเลยต้องนั่งนึกหาวิธีว่า จะทำยังไง  ถึงจะอยู่รอดในสังคมปลายสวนนี้ให้ได้....
แล้ววันหนึ่ง แซมก็นึกขึ้นได้ว่า  คำสอนข้อหนึ่งที่เคร่งมากๆ ของบ้านปลายสวนคือ..
ทำผิดแล้วต้องยอมรับผิด.... ได้การหละ...มีลู่ทางแล้วซินะแซม
ตั้งแต่นั้นมา  เวลาแซมทำอะไรผิด  แซมจะไปหาไม้เรียว  แล้วรีบไปบอกผู้นำของบ้านปลายสวนว่า...
หนู..เด็กหญิงแซม  ขอยอมรับสารภาพว่า  ได้ทำมีดปังตอ ตกไปในคลองหน้าบ้าน  และไม่สามารถจะงมกู้ขึ้นมาได้....
ท่านผู้นำ  ทำหน้ากะเรี่ย กะราด  ก่อนจะสั่งความว่า  ไม่เป็นไร  ดีมาก เธอรู้จักยอมรับผิด...พรุ่งนี้  ไปซื้อมีดปังตอใหม่...
หลังจากนั้น  ไม่ว่าจะมีโทษ ฐานใด เจ้าแซมก็รีบกระวี กระวาดไป แจ้งความผิดของตนเองซะก่อน...
ชีวิตก็มีความสุขขึ้น...จริงๆแล้วแซมก็ไม่ได้ดื้อด้านมากมาย จนรับไม่ได้หรอกค่ะ...
แต่เป็นเพราะแซมมีความคิดที่ต่าง ไปจากเด็กคนอื่น  จึงทำให้ผู้ใหญ่คิดว่า... แปลกคน
เรื่องเจ้าน้องน้อยนี่ก็เหมือนกัน  บางทีมันก็ทำหน้าหยิ่งๆ แบบว่า ใครแตะหนูไม่ได้นะ...
ใครแตะ หนูฟ้อง....
ทำให้บางครั้ง แซมก็เขม่น  อยากจะแกล้งมันขึ้นมาตะหงิดๆ...
มีวันหนึ่ง เจ้าน้องน้อย มันต้มไข่เป็ดไว้สองฟอง  จะเอาไปกินโรงเรียนในวันรุ่งขึ้น
แล้วมันก็เตรียมเอาใส่กล่องข้าวเอาไว้เรียบร้อย  ไข่ก็ยังไม่ได้ปอก..
ตกกลางคืน  แซมก็ย่องๆ เอาไข่จิ้งจก ไปเปลี่ยนแทนไว้ สองใบ..
ไข่จิ้งจก ใบเล็กกระจิ๊ดเดียว  ยาวไม่เกิน 1 ซ.ม. 
ตื่นเช้า เจ้าน้องน้อยร้องไห้ลั่นเลย ว่า ไข่ของมันหดได้...
แซมกระหยิ่มใจเป็นอันมาก.. และยอมทนที่จะไม่ไปแจ้งความผิดของตัวเอง..
ยืนยันว่า ไข่มันหดได้จริงๆ   เหมือนว่า ใครๆ จะเชื่อเหมือนที่เจ้าน้องน้อยเชื่อ..
ผลคือ โดนฟาดซะก้นระบม....แต่ได้แอบครึ้มใจอยู่เงียบๆ....
นั่นมันเป็นเรื่องสมัยเด็กๆ....ตอนนี้เรารักกันดีค่ะ  และไม่เคยคิดจะแกล้งอะไรกันอีกเลย...
เอ๊ะ..จริงรึเปล่านะ...เพิ่งถูกเจ๊ กับเจ้าน้องน้อย อำว่า ลูกสะเดาเป็นองุ่นพันธ์ใหม่...ชิชะ
แซมแค่เกิดอารมณ์อยากจะเขียนกลอน...แก้วมาแซม..  ก็เลยมีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังสนุกๆ
เพราะรู้สึกว่า .... แซมเป็น แก้วมาแซมจริงๆ ค่ะ....
แซมรักเธอนะ...เจ้านกโพระดก