อาบอิงละมุนจันทร์
อาบอิ่งละมุนจันทร์
ไล้หมอกฝันวันฟ้าใส
ดื่มรักหวานละไม
แล้วลูบไล้ละอองดาว
กอบพิกุลที่จุมพิตบนผืนหล้า
ร้อยเป็นสร้อยมาลาครองใจสาว
ระรื่นกลิ่นหอมบางในคืนยาว
มาสมานรอยรักร้าวในใจเธอ
ให้เธออิ่มกับคืนฝัน
เฝ้าปลอบขวัญยามใจเผลอ
ลืมรักร้าวที่พบเจอ
คำปรนเปรอ - คำลวงใจ
หยิบซากเศษใบไม้ที่เกลื่อนกลาด
บรรจงวาดถ้อยคำใต้แสงไข
แล้วกอบไอหมอกขาวละมุนละไม
ห่อคำรักประดับไว้กลางใจเธอ