หน้าส่วนตัว
ลมแล้งหอบไอแล้งมาล้อมฟ้า
แดดสาดแสงร้อนจ้ามาแผดเผา
ฤดูแล้งเวียนมาไม่บรรเทา
ทุกหย่อมเหย้าฝุ่นปลิวว่อนร้อนเหลือทน
ในผืนฟ้าร้อนรนฝนขาดสาย
ในผืนดินน้ำหายเมื่อไร้ฝน
ในผืนน้ำน้ำแห้งขอดทุกวังวน
ในผืนป่าไม่ทุกต้นทนระกำ
รากใต้ดินเคยดูดน้ำเลี้ยงลำต้น
ใบก็เคยรับฝนบนฟ้าฉ่ำ
พอน้ำแห้งแล้งฝนต้นไม้ช้ำ
เมื่อขาดน้ำจะอยู่ได้อย่างไร
ใบเคยดกตกพุ่มชอุ่มเขียว
กลับแห้งเหี่ยวเปลี่ยนเป็นสีเหลืองไหม้
จนแดงคล้ำน้ำตาลแก่แต่ละใบ
แล้วปลิดขั้วร่วงไปเหมือนไฟลน
รอผลิดอกออกช่อละออใหม่
รอผลิใบเมื่อฝนมาอีกหน้าฝน
แต่ วันนี้แล้งร้ายไม่อาจทน
ต้องทิ้งใบด้วยจำนนให้ต้นคง
ไม้ยังรู้ทิ้งใบให้ต้นอยู่
คนต้องรูปรับตัวอย่ามัวหลง
รู้พินิจคิดพิเคราะห์ให้เหมาะตรง
เพื่อดำรงชีพสุขทุกเวลา
ป.ปิ่น 28 พ.ย. 2545 19:56 น. - ID 26669 
7222
2
0
28 พฤศจิกายน 2545 19:58 น. - comment id 98351
ดีนะ
29 พฤศจิกายน 2545 08:49 น. - comment id 98441
ป.ปิ่นแต่งกลอนได้ดีจังนะครับ หัดต่อไปนะ เป็นกำลังใจให้ครับ ี
29 พฤศจิกายน 2545 09:17 น. - comment id 98448
ป.ปิ่น บอกที่มาว่าจากในหนังสือ เลยสรุปว่าไม่ใช่แต่งเอง ไม่ทราบว่าสรุปผิดหรือเปล่าครับ วรรคสองบทสุดท้ายพิมพ์ตกไม้โทไปแห่งนึงนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
