คือจรัล มโนเพชร ผู้เสกเพชรแห่งล้านนา เจียระไนด้วยภาษา อัจฉริยะคีตะกวี เสกน้ำอันเป็นร้อย และเสกดอยเป็นแสนสี สว่างถิ่นพระธรณี ปลุกล้านนาเปล่งลำนำ เทิดชีพวิถีชน แห่งหมู่เฮาดังค่าวฮ่ำ เสน่ห์คนเสน่ห์คำ คือคำเมืองเสน่ห์เมือง ปลุกอารยธรรม แลตำนานอันนองเนือง ปลุกอดีตอันรองเรือง แลปลุกปัจจุบันสมัย ฟ้ามืดแล้วมัวหม่น มาหลั่งล้นพระชลนัยน์ สายหมอกและดอกไม้ มาห่มดอยและดวงดาว เมรุมาศประสาทไหว ชันดอกไม้พิกุลสกาว แก้วกิ่งไม้ชะจาว มาบูชาประชุมประชัน เสียงพระที่อ่านธรรม กลางคำซอชะลอสุคันธ์ ไปดีเถิดจรัล.. เถิดจรัล มโนเพชร.
ตะวัน 9 ก.ย. 2544 04:43 น. - ID 3228 
1234
0
0
9 กันยายน 2544 06:17 น. - comment id 11014
ก็ขอให้คุณจรีล มโนเพชรไปสุ่สุคติด้วยเทอญ
9 กันยายน 2544 07:15 น. - comment id 11018
ขอให้ศิลปินผู้เป็นตัวอย่างที่ดีของล้านนาไปสู่สุขติด้วยเทอญ
10 กันยายน 2544 05:42 น. - comment id 11122
ขออนุโมทนาให้คุณจรัลด้วยคนค่ะ
10 กันยายน 2544 10:24 น. - comment id 11152
รักจรัลเหมือนกันค่ะ
10 กันยายน 2544 22:27 น. - comment id 11176
ซึ้ง ค่ะ แม้ชีพวาย แต่ชื่อยังให้ยังรัก
12 กันยายน 2544 09:22 น. - comment id 11369
กินใจครับ สุดยอด
13 กันยายน 2544 05:53 น. - comment id 11437
อีกหน่อยคงไม่มีอีกแล้วเสียงเพลงอู้คำเมือง เสียงสะล้อ ซอ ซึง
14 กันยายน 2544 09:36 น. - comment id 11623
ไปดีเถอะนะ รักจรัล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
