ภาพใส่กรอบครอบครัวพร้อมทั่วหน้า
ปริญญาลูกรับประดับหรู
โล่รางวัลสรรเสริญเกินเชิดชู
ใครหนออยู่เบื้องหลังสิ่งทั้งมวล
จากก้าวแรกก้าวเริ่มต่อเติมก้าว
ผ่านเรื่องราวชีวิตเมื่อคิดหวน
คำสอนสั่งฝังใจจงใคร่ครวญ
พ่อแม่ล้วนมอบให้แต่วัยเยาว์
เพราะความเพียรคือชีวิตดุจมิตรแท้
สร้างเสริมแต่ความฉลาดพ้นขลาดเขลา
แม้ปัญหาสารพันก็บรรเทา
ถ้ายึดเอาความเพียรคอยเขียนทาง
ส่วนความคิดคือพลังดุจดังญาติ
ด้วยสามารถเกื้อหนุนค้ำจุนสร้าง
คิดให้เป็นเห็นชอบระบอบวาง
เดินสายกลางลิขิตชีวิตตน
เมื่อรู้คิดรู้เพียรรู้เรียนรู้
ดำรงอยู่ในขอบเขตหลักเหตุผล
ท้อที่สุดทุกข์ที่หนักเกินจักทน
ย่อมผ่านพ้นยิ้มได้แม้ภัยมา
คือคำสอนปรับใช้ในชีวิต
รู้ถูกผิดแยกแยะและศึกษา
ความสำเร็จคงมั่นวันเวลา
เพราะวาจาพ่อแม่ให้...ลูกใช้เดิน
9 พฤศจิกายน 2546 18:48 น. - comment id 179971
อืม...ใช่ครับ วาจาพ่อแม่สอนคือปรัชญาชีวิตที่ดีเสมอ

9 พฤศจิกายน 2546 21:00 น. - comment id 180043
ความพยายาม ตามติด พิชิตได้ จะยากง่าย ไม่ท้อ ต่อปัญหา ค่อยคิดค้น อุทิศตน ต่อวิชา หมั่นศึกษา พ่อแม่สั่ง ให้ตั้งใจ

9 พฤศจิกายน 2546 22:34 น. - comment id 180075
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ สอนใจดีอีกตั้งหาก ยอมรับและนับถือในฝีมือการแต่งกลอนเลยค่ะ

9 พฤศจิกายน 2546 22:49 น. - comment id 180093
เป็นปรัชญาที่เยี่ยมยอดอีกบทนึง อยากให้บรรดาเด็ก ๆ ได้เพียรคิด อย่างกลอนนี้จัง ^__^

20 กุมภาพันธ์ 2554 12:28 น. - comment id 184240
เพราะจังเลยค่ะ

18 มกราคม 2551 00:15 น. - comment id 261079
แต่งกลอนได้เยี่ยมมากน่าจะเป็นครูสอนภาษาไทยนะครู"เอ๋"
