ทุกสิ่งที่เธอให้ฉันไม่เชื่อ
เธอทำเพื่อกลบเกลื่อนเหมือนภาพหลอน
เอ่ยน้ำคำพร่ำว่าห่วงอาทร
บทละครซ่อนภาพฉาบมายา
รักจึงต้องกลับกลายเหมือนพ่ายแพ้
ฉันเพียงแค่ของเล่นเร้นคุณค่า
รู้เมื่อเธอไกลห่างใจร้างรา
ฉันเสียใจยิ่งกว่าน้ำตานอง
เพราะสิ่งที่เธอมอบมักชอบอ้าง
พร้อมจะสร้างสายใยเชื่อมใจสอง
มอบสัญญาหวานถ้อยร้อยใจปอง
...รักเคียงครองหวานชื่นทุกคืนวัน...
กว่าจะรู้ว่าช้ำเพราะคำถ้อย
หลงรอคอยพลั้งพลาดวาดความหวัง
แค่กระต่ายหมายใจเคียงใกล้จันทร์
แค่เธอนั้นสัญญามาร่วมทาง
มิตรภาพเธอให้ฉันไม่เชื่อ
อยู่นอกเหนือความจริงสิ่งที่อ้าง
ปล่อยให้รักยอกย้อนซ่อนใจพราง
แล้วเธอก็ทิ้งขว้างอย่างเคยทำ
15 พฤศจิกายน 2546 20:39 น. - comment id 181961
โอ้รักร้าง แรมลา น้ำตาร่วง โดนเธอลวง ล้วงดวงใจ ไปยีย่ำ เพราะหลงกล มนต์มาร หว่านถ้อยคำ หวานเลิศล้ำ ตำดวงจิต พิษระทม

16 พฤศจิกายน 2546 01:23 น. - comment id 182028
ไม่เคยทิ้งคำจริงที่เคยให้ เพราะหทัยใจฉันนั้นคงมั่น มีเพียงเธอเท่านั้นที่ผูกพัน และคงมั่นทุกวันไม่เปลี่ยนแปลง ***กลอนไพเราะอีกแล้วซิค่ะ ชอบบทนี้มากเลยด้วยค่ะ***
