เมื่อยามเยาว์เขลาวัยไร้เดียงสา พ่อโอบอุ้มชีวาคอยสั่งสอน ตามดูแลแต่เช้าจนเข้านอน ทุกบทตอนพ่อเคียงพร้อมเสียงดัง ระวังลูก...ปลูกใจให้รอบคอบ พ่อคอยตอบคำถามให้ความหวัง เดินช้าช้านะลูกค่อยระวัง พ่อคอยสั่งบทตอนสอนชีวี ล้มแล้วลุกอย่าจุกนั่งจับเจ่า ขาของเรายืนขึ้นใหม่ใจอย่าหนี ความผิดพลาดเกิดได้ทุกนาที การก้าวเดินย่อมมีเพราะอดทน เจ้าเนื้ออ่อนอย่าอ้อนจนอ่อนแอ จงหัดแก้ปัญหาด้วยเหตุผล อย่าเป็นกาฝากใครให้ร้อนรน เกาะบนต้นรักพ่อก็พอแรง รู้จักให้เกียรติคนอย่าบ่นว่า จะพูดจากับใครไม่แสลง รักษ์ความดีดุจสีที่ไม่แปลง ไม่เคลือบแคลงพระคุณผู้จุนเจือ รู้อภัยให้โอกาสผู้พลาดผิด ทางชีวิตมองไกลใช้หางเสือ อย่าทดท้อต่อชะตาพาคว่ำเรือ เจ้าจงเชื่อเถิดว่ามีฟ้าทอง มือของพ่อก่อร่างสร้างเข้มแข็ง คำของพ่อก่อแรงให้คลายหมอง รักของพ่อดุจเกราะคอยคุ้มครอง ใจของพ่อดุจทองหลอมชีวี
พี่ดอกแก้ว 4 ธ.ค. 2547 06:45 น. - ID 66942 
1678
38
0
4 ธันวาคม 2547 09:20 น. - comment id 383346
สาธุ..........พี่ดอกแก้วค่ะ รักพ่อ ทุกวัน ไร้เงื่อนไข รักเค้า เต็มหัวใจ ตลอดเวลา และตลอดไป........... เพราะเค้าเป็น ผู้ชายคนเดียวที่ ไม่ต้อง ง้อ ไม่ต้องตาม ไม่ต้อง....... ๆ ๆ ๆ ๆๆ และไม่ต้อง.......... เค้า มีเรา เรามีเค้าอยู่ ในหัวใจ ตลอดไป.......... รักป๋าค่ะ............
4 ธันวาคม 2547 09:28 น. - comment id 383349
เจ้าเนื้ออ่อนอย่าอ้อนจนอ่อนแอ จงหัดแก้ปัญหาด้วยเหตุผล อย่าเป็นกาฝากใครให้ร้อนรน เกาะบนต้นรักพ่อก็พอแรง กานต์ชอบบทนี้ค่ะ รักพ่อที่สุดในโลกเหมือนกันค่ะพี่ดอกแก้ว
4 ธันวาคม 2547 09:49 น. - comment id 383356
รักพ่อครับ
4 ธันวาคม 2547 11:57 น. - comment id 383375
รักพ่อมาก รักพ่อที่สุด สวัสดีพี่ดอกแก้วนะคะ
4 ธันวาคม 2547 13:05 น. - comment id 383392
เพราะมากค่ะรักพ่อที่สุดเลยค่ะ แล้วก็รักพี่สาวคนนี้ด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะพี่ดอกแด้วจ๋า
4 ธันวาคม 2547 13:32 น. - comment id 383405
สวัสดีครับคุณพี่ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔... ๐ หนึ่งผู้สุพจนะจะพิมพ์ คุณะปริ่มบ่เห็นปลาย ลึกสุดฤสิ้นหทัยสาย จะสยายและหยั่งซึ้ง ๐ หนึ่งนั้นอนันตะวจนา มหิมาผิว์รำพึง ล่วงเธียรจะเทียบอักขระถึง ผิวะหนึ่งบ่เห็นหมาย ๐ กริ่งกรองบ่กอปรคุณะประการ ผลดาลจะเปล่าดาย ผิวเผินสิเพียงนยะจะผาย ภวะคล้ายบ่คู่ควร ๐ บันดาลประดังบทประดิษฐ์ ตริและคิดและใคร่ครวญ จักสื่อเพื่อเสริมชนกสรวล สุขะถ้วนแต่ล้วนเทอญ.
4 ธันวาคม 2547 14:15 น. - comment id 383418
เห็นรูปนี้แล้วยิ่งคิดถึงพ่อ ตอนน้ำท่วมใหญ่ พ่อให้ลูกสองคนอยู่บนบ่าทั้งสอง และค่อยๆก้าวพาลูกไปยังเนินสูงปลอดภัย ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณดอกแก้ว ทิวาสวัสดิ์ค่ะ พี่ชาย
4 ธันวาคม 2547 17:18 น. - comment id 383457
แวะมาทักทาย พี่ดอกแก้วค่ะ กลอนเพราะจังนะคะอ่านแล้วคืดถึงพ่อค่ะ แต่ อุ๊ ไม่เคยได้มีพ่อคอยดูแล หรอกค่ะ โตได้เพราะปู่ ย่า ตา ยาย ค่ะ แต่กะมีความสุขดีนะคะ เอ... แล้วสรุปแวะมาเยี่ยมหรือแวะมาบ่น ให้พี่ดอกแก้วฟังกันแน่นะคะ
4 ธันวาคม 2547 17:21 น. - comment id 383460
หน้าส่วนตัว
สมบัติใดทั่วฟ้า....................สากล
ว่าเลิศประเสริฐผล..............เพรียบพร้อม
มิเทียมเทียบเปรียบกมล.....ของพ่อเรานา
ผองลูกควรนอบน้อม...........กราบไหว้ในคุณ
ใครแทนพ่อนั่นได้.............ไป่มี
เพราะพ่อคือสุรีย์ศรี............สว่างหล้า
แสงทองส่องปฐพี.................เจิดจรัส
เป็นมิ่งขวัญคู่ฟ้า..................แจ่มจ้าบารมี
พุทธรักษาค่านี้....................นำพา
ความอาจหาญปรีชา.............ชีพล้ำ
กุลบุตรกุลธิดา.....................เทอดท่านเสมอนา
จนหมดมารุตค้ำ..................ชีพช้ำแหลกสลาย
พระคุณพ่อยิ่งฟ้า..................สุราลัย
ยิ่งกว่าพสุธาไตร.................จบหล้า
ห่อนหาสิ่งใดใด...................เทียมเท่า
พ่อปกคุ้มลูกกล้า..................แกร่งจ้าราศี
สวัสดีครับ พี่ดอกแก้ว
4 ธันวาคม 2547 17:24 น. - comment id 383463
พ่อ ..แกก็ไม่อยู่ให้รัก..ได้แต่ระลึกถึงพระคุณ และก็บูชาท่านด้วยการไม่กระทำสิ่งใดที่เป็นโทษภัยแก่ตนเองและผู้อื่น..เพียงเท่านั้น..
4 ธันวาคม 2547 20:59 น. - comment id 383530
ทำให้รู้สึกว่าเหมือนกับว่าตัวเองเนรคุณพ่อยังไงยอกไม่ถูกงะ เหมือนกับเขามาแค่เพียงเพื่อที่จะทำให้แม่และน้องสาวเราเจ็บปวดและเสียใจมากกว่างะ ขอโทษนะ
4 ธันวาคม 2547 21:05 น. - comment id 383535
เลิกทำงานยามค่ำพ่อพร่ำสอน เอื้ออาทรทำให้ไม่หน่ายหนี ลูกจำได้ในเมตตาและปราณี ลูกคนนี้จำได้ครบไม่ลบเลือน
4 ธันวาคม 2547 21:10 น. - comment id 383540
รักพ่อที่สุดในโลก
5 ธันวาคม 2547 00:14 น. - comment id 383596
@...ดาหลา & ปะการัง... รักของพ่อมีให้ไม่เว้นวัน และรักนั้นไม่เคยร้องถามหา ไร้เงื่อนไขไร้เสแสร้งแกล้งมายา รักเพื่อให้ตลอดมาเท่าชีวี สวัสดีค่ะน้องนิ่ม... ยินดีกับน้องนิ่มด้วยนะคะที่มีคุณพ่อที่แสนประเสริฐ
5 ธันวาคม 2547 00:20 น. - comment id 383601
@...น้องกานต์... ยามอยู่ไกลให้หวนทวนถึงรัก เคยเคล้าตักปีนบ่าครายังน้อย เคยกลับบ้านเย็นย่ำให้พ่อคอย บัดนี้เจ้าตัวน้อยอยู่ลำพัง สวัสดีค่ะน้องกานต์... เวลาที่อยู่ใกล้กับพ่อ..บางทีก็เหมือนใช้เวลาไม่คุ้มค่านะคะ พอมาอยู่ไกลกันแล้วกลับคิดถึงท่านมากมาย
5 ธันวาคม 2547 00:21 น. - comment id 383602
@...คุณก่อพงษ์... สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์ ..คุณพ่อที่น่ารักอีกท่านหนึ่ง ขอให้มีความสุขมากๆ ในวันพ่อคราวนี้นะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
5 ธันวาคม 2547 00:25 น. - comment id 383604
@...กอกก... เกินคำกล่าวความนัยจากใจนี้ รัก..คือคำที่มีในภาษา รัก..คือคำคำเดียวที่ตรึงตรา รัก..คือคำที่ปรารถนาบอกพ่อจัง หลากหลายความรู้สึกที่มีกับคุณพ่อ แต่เมื่อสรุปแล้วก็เหลือเพียงคำเดียวในใจของลูกอย่างเราก็คือว่า รักพ่อ.. ขอบคุณที่แวะมานะคะ
5 ธันวาคม 2547 00:36 น. - comment id 383608
@...คุณสดายุ... กลอนบทนี้เขียนไว้สำหรับคุณพ่อของพี่ดอกแก้วค่ะ คือประทีปดวงงามยามแรกเริ่ม คือผู้เพิ่มทางปัญญาพาผ่องใส คือผู้นำอภิธรรมให้ก้าวไกล คือผู้ใช้ชีพนี้เพลีเพื่อธรรม และคำปฏิญาณนี้คือสิ่งที่พี่ดอกแก้วมีต่อคุณพ่อค่ะ ...จะขอเดินตามต่อไปไม่ท้อถอย รักษารอยคุณค่ามหาศาล ของพ่อที่ฟันฝ่ามานมนาน แม้วายปราณก็ตั้งจิตมิคิดกลัว ... ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย และมอบฉันท์อันงดงามนี้ไว้
5 ธันวาคม 2547 00:40 น. - comment id 383610
@...น้องหมูหวาน เพราะรัก... น้ำใจพ่อก่อภาษาว่ารักลูก และพันผูกลึกซึ้งตรึงคำหวาน เพิ่มพลังทางใจให้เบิกบาน พ่อเป็นดั่งสะพานข้ามผองภัย สวัสดีค่ะน้องหมูหวาน ขอบคุณมากนะคะในความรักและความคิดถึงที่มอบให้..คิดถึงน้องหมูหวานเช่นกันค่ะ ..
5 ธันวาคม 2547 00:42 น. - comment id 383611
@...น้องอัลมิตรา... อบอุ่นนักในรักที่พ่อให้ และยิ่งใหญ่มั่นคงอย่างแน่แท้ กระแสรักของพ่อไม่ผันแปร เป็นรักแท้ที่พ่อให้จากใจมา สวัสดีค่ะ..น้องอัลมิตรา มาร่วมรำลึกถึงความรักของคุณพ่อด้วยกันนะคะ
5 ธันวาคม 2547 00:47 น. - comment id 383612
อยากบอกว่าเป็นกลอนที่ดีมากๆ เลยค่ะ ขอฝากว่าลูกคนนี้รักพ่อมากค่ะ ^^
5 ธันวาคม 2547 00:50 น. - comment id 383614
@...น้องอุ๊ สาวดำ... ในความ..เดี่ยว...ไม่เดียวดาย..คลายความเหงา ยังมีรักคอยเฝ้าทะนุถนอม ในยามเจ็บรักมากมายมารายล้อม และมีผู้ที่พร้อมจะเข้าใจ สวัสดีค่ะน้องอุ๊คนเก่ง... ไม่มีคุณพ่อคอยดูแลก็ไม่เป็นไรนะคะ เพราะญาติๆของคุณพ่อก็ยังมีอยู่ ดีใจด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ..ที่เติบโตมาพร้อมกับความสมบูรณ์ของใจอย่างนี้
5 ธันวาคม 2547 00:59 น. - comment id 383617
@...หมึกมรกต... กว่าจะรู้เดียงสาว่าทุกข์นัก พ่อต้องหนักเหนื่อยแรงสักเพียงไหน กว่าจะรู้ชีวิตผิดพลาดไป พ่อต้องให้..และให้..ไม่น้อยเลย ตั้งแต่เด็กเล็กน้อยพ่อคอยสอน เอ่ยสุนทรมธุรสพจน์เฉลย คำสักคำหนึ่งน้อยไม่มีเลย ที่จะเอ่ยทำลายใจให้แหลกราญ เรื่องราวของพ่อยิ่งใหญ่เสมอค่ะ.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายในวันนี้
5 ธันวาคม 2547 01:00 น. - comment id 383618
@...Nonmin 1870 ไม่ได้ล็อกอิน ... น้ำใจพ่อก่อภาษาว่ารักลูก และพันผูกลึกซึ้งตรึงคำหวาน เพิ่มพลังทางใจให้เบิกบาน พ่อเป็นดั่งสะพานข้ามผองภัย สวัสดีค่ะ..ยินดีที่ได้พบนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะมาอ่าน
5 ธันวาคม 2547 01:03 น. - comment id 383619
@...ฤกษ์... แม้น้อยหนึ่งซึ่งรอยของความหมอง พ่อประคองแก้ใจให้ไร้แผล เหนื่อยเพียงไหนพ่อให้ไม่เคยแปร รักที่แท้หลั่งรินไม่สิ้นใย โห..ฤกษ์ ..คำว่า ไม่อยู่ให้รักเนี่ย ...ยังกับจะต่อว่าแน่ะ... แต่ก็ดีใจมากและอนุโมทนาสาธุในสิ่งที่ตั้งใจทำให้พ่อด้วยค่ะ แม้จะบอกว่าเพียงเท่านั้ก็เถอะนะ
5 ธันวาคม 2547 01:06 น. - comment id 383620
@...unicorn... ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะที่ประสบกับเหตุการณ์เช่นนั้น อย่างไรก็แล้วแต่ ..ท่านก็มีพระคุณในการให้ชีวิต ให้โอกาสได้เติบโตมาเป็นคนดี ...ได้ทำสิ่งที่ดีแก่สังคม แม้จะไม่มีมือของท่านมาถนอมกล่อมเกลี้ยงก็ตาม ขอบคุณที่แวะมาร่วมอ่านเขียนนะคะ
5 ธันวาคม 2547 01:10 น. - comment id 383621
@...ชัยชนะ... พ่อถักร้อยสร้อยรักฟูมฟักลูก พ่อเพียรปลูกสัมมาพาสุขสันต์ พ่อให้คิดถูกทางสร้างสัมพันธ์ และเพียรหมั่นดูแลแม้เติบวัย สวัสดีค่ะน้องชัย ... คุณพ่อของน้องชัยน่ารักมากนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
5 ธันวาคม 2547 01:13 น. - comment id 383622
@...วีรยา... ทุกครั้งที่ใจท้อพ้อกับทุกข์ มีเสียงพ่อมาปลุกให้คลายหลง เดินมาถึงวันนี้ได้อย่างมั่นคง เพราะมีพ่อผู้มั่นคงรักจริงใจ ขอบคุณมากนะคะที่มาแสดงความรักที่มีต่อพ่อให้ปรากฏไว้ในที่นี้ ขอบคุณมากค่ะ
5 ธันวาคม 2547 22:19 น. - comment id 383757
พ่อทั้งรัก ห่วงหา เมตตายิ่ง ยิ่งกว่าสิ่ง ไหนไหน ให้สูงค่า ลูกต้องการ สิ่งใด ในอุรา พ่อหาให้ ทุกครา น่ารักจริง *-*รักคุณพ่อคุณแม่เสมอค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงคุณพี่ดอกแก้วเสมอนะค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ รักและห่วงใยเสมอค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2547 13:26 น. - comment id 383900
ถึงแม้ว่าจะไม่มีพ่อแล้ว แต่พ่อก็ยังอยู่ในใจลูกเสมอค่ะ
6 ธันวาคม 2547 20:29 น. - comment id 384017
..เรน..ก็ รักพ่อนะคะ..
..พยายาม ..มากมาย ..
ที่จะเขียนกลอนดีๆ.. สื่อให้ พี่ๆ ..ได้เห็น ..
..เรน รัก พ่อ ..
เขียน .. ไม่ได้ ..
..ไม่รู้ ..เพราะเหตุใด ..
ไม่เข้าใจ .. เหมือนกัน ..
เรน ..อยากเขียน ..บอกพ่อ ..
บอกทุกคน ..
เรน .. ก็ รักพ่อ ...
...
6 ธันวาคม 2547 20:32 น. - comment id 384018
ภาพ.. และบทกวี .. ทำให้เรน ..คิดถึงพ่อด้วยดิคะ..
..เรน จำ ความรู้สึก ..ตอนนั้นได้..
วันที่ พ่อ.. หัดให้เรน..ขี่รถจักรยาน ..
..อบอุ่น .. และปลอดภัย ..
..ในอ้อนแขน .. ที่แข็งแรง .. ของพ่อ...
เรน .. คิดถึง .. พ่อ นะคะ..
7 ธันวาคม 2547 09:51 น. - comment id 384277
แวะมาเยี่ยมครับคุณพี่ คิดถึงพ่อเหมือนกันแต่ท่านก็จากไปนานแล้ว คงเหลือแต่คุณความดีและคำสั่งสอนที่ที่ท่านมอบไว้ให้...รักษาสุขภาพนะครับ....
7 ธันวาคม 2547 21:33 น. - comment id 384619
@...ผู้หญิงไร้เงา... วันที่ลูกท้อแท้เกือบแพ้พ่าย ใจสลายกับผลกรรมที่ตามไข มีเพียงพ่อเป็นหนึ่งในดวงใจ กระซิบปลอบลูกไว้ให้อดทน ขอบคุณค่ะน้องตูน..ช่วงนี้พี่ดอกแก้วไม่ค่อยได้เข้ามาเหมือนแต่ก่อน ด้วยมีภาระหลายอย่าง แต่ก็ไม่เคยที่จะไม่ได้พบกับน้องตูนที่มาคอยให้กำลังใจเสมอ...น่ารักจริงๆเลย
7 ธันวาคม 2547 21:35 น. - comment id 384621
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... วันที่ห่างร้างไกลลูกได้คิด ในน้ำจิตอันเปี่ยมพระคุณค่า ที่พ่อเพียรพร่ำให้ในวิชา ใช้ปัญญาเป็นอาวุธหยุดเภทภัย สวัสดีค่ะน้องอุ๊... คุณพ่อของพี่ดอกแก้วก็จากไปหลายปีแล้วเช่นกันค่ะ มาน้อมรำลึกถึงพระคุณของท่านกันนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
7 ธันวาคม 2547 21:51 น. - comment id 384634
@...เรนน้อย... เก็บดอกรักดอกนี้ที่พ่อให้ แม้เวลาผ่านไปนานหนักหนา รักของพ่อยังซาบซึ้งและตรึงตรา ทุกเวลาหอมตลบอบหัวใจ ไปอ่านมาแล้วจ้ะ ...ซาบซึ้งและอบอุ่นมาก ..ระหว่างพ่อลูก ขอบคุณมากนะจ๊ะ...ที่มาเพิ่มความรักพ่อร่วมกับพี่ดอกแก้วไว้ตรงนี้... อากาศหนาวมากแล้ว ...ดูแลตัวเองดีๆนะน้องน้อยของพี่
7 ธันวาคม 2547 21:54 น. - comment id 384636
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... สิบกว่าปีที่ท่านนั้นจากพราก น้ำตาหลากรินไหลให้คิดถึง น้ำคำพ่อยังสถิตย์ติดตราตรึง ให้คิดถึงคุณงามและความดี สวัสดีค่ะน้องบินเดี่ยวฯ... คุณพ่อของพี่ดอกแก้วท่านก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกันค่ะ... วันนี้ก็ได้แต่ระลึกถึงท่านด้วยความเคารพรัก ขอบคุณในหความห่วงใยมากนะคะ
13 ธันวาคม 2547 01:36 น. - comment id 387503
:] พ่อ ดอกลักษมณ์ ครับ พี่ดอกแก้ว
13 ธันวาคม 2547 14:37 น. - comment id 387745
ไม่อยู่พอดี ไม่ได้มาตอบ เลยนะคะ ขอแวะมา ชื่นชมบทกลอนงามด้วย ภาษาและ ศรัทธาในใจอย่างลึกซึ้งค่ะ
14 ธันวาคม 2547 12:06 น. - comment id 388360
@..พ่อดอกลักษมณ์... เพิ่งมีโอกาสแวะเวียนเข้ามาลงกลอน และมาพูดคุยกับน้องๆอีกครั้ง ..ก็วันนี้แหละค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาอ่านอีกครั้ง :)
14 ธันวาคม 2547 12:07 น. - comment id 388361
@...คุณทิกิ... สวัสดีที่ตรงนี้กันอีกครั้งนะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงโดยเร็วค่ะ กำลังใจที่เข้มแข็งอยู่แล้วนั้น ขอให้เพิ่มพูนยิ่งๆขึ้น จนสามารถเห็นเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตได้อย่างสบายใจนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
