ขาดแขนแต่มีขา ขาดตาแต่มีสมอง โลกมองเหมือนไร้หวัง ลูกหลานชังเหมือนไร้ญาติ บางอย่างขาดมิอาจหวน ร้องคร่ำครวญหวนไห้โหย ล่วงโรยร่ำลาโลก รอคอยโชคชะต้าฟ้าลิขิต ชีวิตขาดคุณค่า อย่าลืมว่ายังมีทาง อยู่อย่างมีดวงตา สมองหาหนทางแทน ใช้ปัญญาวางแผน ใช้ขาทดแทนแขน โลดแล่นบนพารา สร้างศรัทธากลับคืน สร้างโอกาสพลิกผันฟื้น ต่อสู้โชคชะตา ........เถิดเอย
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช 23 ธ.ค. 2544 22:48 น. - ID 7844 
929
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
