ตอนนี้ฝนตก..ผู้คนวิ่งกันขวักไขว่.. ฉันนั่งสบายสบาย..นกสองตัวสลัดตัว..เม็ดฝนกระจาย เสียงฝนดังแตร๊ก.แตร๊ก..คนหนึ่งกำลังนอนกรน.. พัดลมสองตัวส่ายหน้า..ลมพัดเย็นดี เวลานี้และถึงเวลาของฉันที่จะได้ขยับเคลื่อนที่กางออกแล้วละ พรึบ..ตัวฉันเปียกแล้วนะ..เธอละเปียกไหม ดีใจจัง..
รุ้งสวรรค์ 5 ต.ค. 2545 11:45 น. - ID 23867 
928
5
0
15 ตุลาคม 2545 17:17 น. - comment id 88107
ฝนตกข้างนอกหนาว ฟ้าคืนนี้คงไม่มีดาวสว่างไสว แต่สิ่งที่เป็นคือชีวิตต้องเดินไป ขอให้เธออุ่นใจเพราะจะมีเพื่อนอย่างฉัน อยู่ร่วมทาง... ปล. ตากฝนมาก ๆ ระวังจะเป็นวัดนะ
23 กรกฎาคม 2553 22:37 น. - comment id 96872
กลอนบทแรกของเราหรือนี่ ไม่ได้เรื่องเลย อ่านบทสุดท้ายดีกว่า อิอิ
16 เมษายน 2546 18:30 น. - comment id 126952
ฝนตก นอนหนาวใจ ฝนหยุดไป...หนาวกายแทน หลังฝน..นกร้องเพลง ใบใม้ปลิดจากก้าน... ลอยล่องไปตามลม... หัวใจแอบคิดถึงใครคนหนึ่ง... ฟ้าช่างกว้างใหญ่... กั้นสองเราให้ใกลจากกัน ตะวันยังฉายแสง... พายุพัดมาอีกหน... คราวนี้ไม่หนาวกาย... เพราะมีผ้าห่มอิง... ่ก่อกองไฟไว้คลายหนาว ฟ้าร้อง....ครวญคราง หวนให้คิดถึง.... คืนฝนตก..ที่สองเราแอบอิงกัน
24 มิถุนายน 2549 04:26 น. - comment id 146004
ปลายเดือนมิถุนายน สายฝน ยังคงโปรยปรายไม่หยุด อีกไม่นานก็จะสว่างแล้ว คืนนี้เปิ้ลยังไม่ได้นอนเลย แวะมาอ่านกลอนเก่า ๆ ก็เพลินดีนะ จะกี่ฤดูกาลที่ผ่านไป มิตรภาพความห่วงใยยังมีให้คงเดิม เป็นยังไงบ้างนะ ไม่อยากบอกเลยว่าคิดถึง
12 เมษายน 2550 16:47 น. - comment id 146103
เธอแวะมาอ่าน ฉันก็แวะมาอ่านกลอนของตัวเอง เหมือนกัน รู้สึกได้ถึงพัฒนาการของการเขียนบทกวี ตอนแรกเราไม่ได้เรื่องเลย แต่ปัจจุบัน โห เขียนได้ไง ร้อยกว่าบทแล้ว อีม สนุกไปตามแบบฉบับของเราเอง ยังไงมิตรภาพของเราก็ไม่ได้หดหายไปตาม กาลเวลา แต่จะยิ่งเพิ่มขึ้น-เพิ่มขึ้นมากกว่า ที่เคยเป็น อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
