คุยกับสายน้ำ

เรไร

วันที่แสนสบาย..............ทุกข์มลายหายเหน็ดเหนื่อย
สายลมโชยพัดเฉี่อย........ธาราเอื่อยระเรื่อยริน
มองผักตบชวา................ลอยน้ำมามิจบสิ้น
ตามแต่กระแสสินธุ์.........ตามวารินจะพาไป
ฉันคุยกับคงคา...............ถิ่นมัจฉาอยู่อาศัย
มีมากมายเท่าใด.............จึงถามไถ่ความเป็นมา
หวังไว้ได้พบพาน.........สายลำธารที่ไขว่หา
พรานเบ็ดดั้นด้นมา.......ปรารถนามาพักกาย
มาขอความปราณี..........ปูปลามีอย่าหนีหาย
ใช่ล่าจนวอดวาย............หรือทำลายให้สูญพันธุ์
นั่งรอความเมตตา..........แม่คงคาปราณีฉัน
ได้มาคือรางวัล...............เลี้ยงชีวันต่อชีวี
เพียงแค่มาอยู่ใกล้...........แช่เท้าในสายน้ำนี้
แรงใจที่ถอยหนี..............กลับพลิกฟื้นคืนกำลัง
แม่น้ำเจ้าพระยา..............คือธาราเปี่ยมความหวัง
ชะใจที่ผุพัง.....................ชำระล้างจนจางใจ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
วันว่างๆวันหนึ่ง ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
อ๊อดอยู่บ้านหรือเปล่าว่ะ
เอออยู่ เพื่อนผมตอบมาอย่างนั้น
เดี๋ยวข้าไปช้อนกุ้งก่อนจะไปตกปลาบ้านเอ็ง น้ำขึ้นกี่โมง
ไม่รู้ว่าขึ้นตอนไหนว่ะ รู้แต่ว่าพอมืดมันก็ท่วมใต้ถุนบ้านแล้ว
เออ งั้นอีกชั่วโมงเจอกัน..ว่าแล้วก็แบกสวิงวิ่งลงบ่อ
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@