หน้าส่วนตัว
เมื่อเหมันต์ ผันผ่าน สู่ชานทุ่ง
ข้าวเรียวรุ้ง ก็สุกเหลือง เรืองสลอน
กระทบแรง แสงสุรีย์ ทิวากร
ส่องสะท้อน เป็นสีทอง ผ่องอำไพ
ละลู่ลม พรมพัด สะบัดข้าว
ก็โน้มน้าว อ่อนเอน เป็นคลื่นใกล้
สะบัดพริ้ว ละลิ่วงาม ไปตามใบ
เมื่อต้องแสง ยิ่งอำไพ วิไลวรรณ
ดั่งภูษา ผ้ามัดไหม ลายรวงข้าว
ที่ลมหนาว พาพัดไป ปูไว้นั่น
วิจิตรจ้า กว่าผ้าใด ในโลกัน
โอ้แพรพรรณ แห่งท้องนา ช่างน่าชม
ฤาทวยเทพ ทำภูษา หล่นมานี่
ผ้าผืนนี้ จงโสภา ค่าสูงสม
ขอเทพไท้ อย่าเก็บคืน ผ้าผืนพรม
ให้ข้าชม ผ้าภูษา พระเทวี
ฤานี่คือ การรังสรรค์ อันประหลาด
ธรรมชาติ รังสรรค์ค่า ผ้าผืนนี้
เป็นอาภรณ์ แห่งท้องนา ทั่วธานี
ห่มปฐพี ให้เรืองรอง ดั่งทองปน
เมื่อเหมันต์ ผันผ่าน สู่ชานทุ่ง
ข้าวเรียวรุ้ง ก็สุกทอง ทุกห้องหน
โอ้งามใด ไหนจะงาม สมคำคน
เท่าได้ยล ภูษาทอง แห่งท้องนา
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน 2548
เวลา 14.12 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์ 20 พ.ย. 2548 14:14 น. - ID 83572 
1568
2
0
20 พฤศจิกายน 2548 15:20 น. - comment id 539254
พระภูษาผืนทองพ้องสลา ระเริงลมลิ่วมาฟ้าสนาน เสกสรรค์สมเหหันมันตกาล ระเริงลานชานเคียวจักเรียวรวง คึดฮอดบ้านหลายเด้..
20 พฤศจิกายน 2548 16:50 น. - comment id 539303
งานท่านงามเหลือหลายค่ะ ชื่นชมในผลงานมากเลยค่ะ
14 ธันวาคม 2548 21:50 น. - comment id 546375
เป็นภาพที่งามประทับจิตทีเดียวเชียว หายไปนานนะเรา
13 ธันวาคม 2549 09:13 น. - comment id 635627
....สวยงามมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
