พอสิ้นแสงสรุยันยั่มคําแล้ว
เสียงนกกาเจื้อยแจ้วลดแผ่วผัน
เหล่าดวงดาว จันทราเริ่มพากัน
ส่องสีสั่นดั่งระย้ายามราตรี
กวีน้อยเดินเล่นตามถนน
หยิบกระดาษยางลบ และแท่งสี
จ้องมองดูจันทรายามราตรี
กล่าวพาทีคิดเพลงบรรเลงกลอน
โอ้จันทราเพื่อนข้ามองมาหน่อย
เพื่อนจะมาบรรเลงกลอนกับข้าไหม
จันทราตอบได้แน่นอน กวีไทย
ข้าจะช่วยแต่งเรื่อยไปไม่ทิ้งเลย
พระจันทร์อยู่แต่งกลอนให้เรามาหลายสมัยแล้วนะครับ
27 ธันวาคม 2549 16:17 น. - comment id 640515
ความงามใดเล่าลึกลับเช่นพระจันทร์ ลำแสงละมุน..พาเคลิบเคลิ้ม ไม่ว่าจะเต็มดวง หรือเป็ฯเศษเสี้ยวก็ยังสวย แถมดูไปมาก็เห็นกระต่ายออกมาตำข้าวด้วย หึหึหึ สุดยอด จริงไหมเอ่ย

27 ธันวาคม 2549 23:43 น. - comment id 640757
เจ้าจันทร์เอ๋ยดาราใหญ่ในกระดาษ ที่กวีมักวาดพร้อมภาพฝัน อยู่คู่ความพิไลทุกคืนวัน ถึงเงียบงันแต่สง่าท่ามราตรี สวัสดีครับ ท่าน วนกวี

28 ธันวาคม 2549 11:25 น. - comment id 640922
สงสารดวงจันทร์ค่ะ วันๆ มีแต่คนพาดพิงถึง

1 มกราคม 2550 01:34 น. - comment id 642070
