ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
29 เมษายน 2550
๏ แลเรืองงามรุ่งฟ้า.....................เฮาฝัน
ฝนชื่นหยอกตาวัน..................หน่วยกร้าว
ฝอยฝนก่อวงขวัญ...................วงโก่ง
ยลย่อมคลายขุกร้าว.................โน่นรุ้งเรืองไหน ๚
๏ วงใดงามแต่งแต้ม....................ขอบเขา
แวนถิ่นเถื่อนนาเรา..................เหล่าข้อย
วงไหนกล่อมเวิงเขลา.............วานกล่อม เกลอแฮ
แลอย่ามีสักน้อย.......................ที่เย้ยยินแขยง ๚
๏ แดดแรงมวลเมฆเร้น................เลือนหาย
ฝนห่าง บ พร่างพราย...............กว่ากี้
เหลียวหาห่อนเห็นสาย..............ฝนสู่ นานอ
รอเหนื่อยนานเยี่ยงนี้................เพื่อนย้ำยินโหย ๚
๏ ปรายโปรยฝนเถิดไท้..................เมืองแถน
ทวยทุ่งยังขาดแคลน....................ขื่น ไห้
ขาดฝนหมู่เฮาแสน-.....................สาหัส
จมจ่อมความยากไฮ้....................เที่ยวฮ้องทุฮนเหลือ ๚
๏ ขอเกลือขอข้าวย่อม......................เทียวขอ
หลานอิ่มเฮาคงพอ........................หยุดบ้าง
เหลนเหงาหมู่เฮาหงอ...................บ อิ่ม ญาเอย
มาแต่ไพรซึ่งร้าง............................ถิ่นไร้นายหัน ๚ะ๛
------------------------
ญาเอย= เจ้านายเอย
ยากไฮ้=ยากไร้
ฮ้อง=ร้อง
ทุฮน=ทุรน
แถน=เทพฯ
เฮา=เรา
ห่อน=หาไม่
ฮ้าง=ร้าง
นาย=เจ้านาย
หัน=เห็น
โหย=อ่อนแรง
แวน=อยู่ ประจำเวร
ข้อย=ข้า , ข้าผู้น้อย
30 เมษายน 2550 00:01 น. - comment id 682008
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ยังเห็นและยังเป็นอยู่เช่นนั้นจริงครับ

29 เมษายน 2550 11:58 น. - comment id 689032
.....สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ โชคดีจัง มีคำแปลให้ด้วย ไม่งั้น ฉางน้อยแย่ แปลไม่ออกซิคะ .... ตื่นมาทักทายยามสายคะ อิอิ ....

29 เมษายน 2550 12:25 น. - comment id 689046
ทักทายคุณฉางน้อยเช่นกัน โคลงที่ผมเขียนเป็นโคลงสี่สุภาพฝึกหัดครับ ผมต้องการฝึกให้เสียงของโคลงสูง ๆต่ำ ๆ เหมือนเสียงดนตรี พยายามเรียนรู้จากแบบ น่ะครับ สามวันก่อนมียาย 2 คนมาขอข้าวสารที่บ้านผม แกยื่นขันอะลูมิเนียมมา 2 ใบ ผมถามยายว่าอยู่ที่ไหน เมื่อได้ทราบคำตอบผมก็รู้ว่าที่นั่นแห้งแล้งเอาการ ผมก็เคยเจอสภาพแบบนั้นนะครับ ข้าวปลูกก็หมด ต้องไปขอข้าวคนมากิน แบบนี้เหมือนกัน ผมตักข้าวให้ยายแล้วก็แบ่งมะม่วงสุกให้คนละ 2 ลูกด้วย ผมบอกยายว่า ผมก็เคยขอข้าวกินเหมือนกันครับยาย ยายยิ้ม เราพนมมือไหว้กันแล้วยายก็จากไป เลยเอามาเขียนเป็นโคลงนี้ครับ ให้เห็นความรู้สึกของคนขอ ผมเคยขอ

29 เมษายน 2550 16:51 น. - comment id 689198
เฮามาจากดอยลูกปู๊นนนนนปู๊น ภาษาเหนือแปลว่า โน่นนนนน(ยิ่งเสียงสูงก็ยิ่งไกลมาก...อิอิ) อ่านแล้วรู้จักศัพท์ทางภาคอีสานเยอะขึ้นเลยเนาะ
ขอบคุณนะ

29 เมษายน 2550 17:20 น. - comment id 689226
สวัสดีครับคุณโคลอน

29 เมษายน 2550 18:15 น. - comment id 689256
เฮาก้อมาจากดอยปู๊นนน.. ติเมืองลำพูนก่อเจ๊า.. บ่ไจ๊สาวอีสานอย่างเปิ่นกะเฮา ก้อเลยมาเฝ้า..คนเมืองอีสาน.... หันเปิ่นอู้ว่าเรน.. คำนั้นเป็นที่แปลว่าฝน.. ยิ้มแป้นบ่หันซักคน.. คำว่าฝนที่เปิ่นฮ้อง..ว่าเรน.. จาได่หร้อ.. เรนมาง้อขอฝน..บ่ฮู้บ่หันบ่เว้น ฝนจ๋าขอมาตอนเย็น หื้อปี๊ก่อพงษ์ซักกำหรอ..อ.เจ้า.. ...
.. แว้ปปปป..

29 เมษายน 2550 19:24 น. - comment id 689284
เป็นธรรมชาติมากๆครับคุณเรน การขับในแบบท้องถิ่นของเหนือและอีสาน ผมว่าม่วนหัวใจครับ ง่าย ๆ แต่ลึกซึ้ง ขอบคุณครับผม

29 เมษายน 2550 19:35 น. - comment id 689287
ไว้วันหลังจะลองแต่งกลอนภาษาถิ่นดูมั่งนะ หวังว่าคงจะรอด อิอิ...ดีจ้า เรน และ ก่อพงษ์
(แวะมาทักทายอีกรอบ)

29 เมษายน 2550 20:33 น. - comment id 689310
ผมเชียร์นะครับคุณโคลอน เชียร์ให้เขียนงานนั้นออกมา จะรออ่านครับ

29 เมษายน 2550 22:02 น. - comment id 689364
สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ จึ๊ยยยย....หืมมมมม...ใช้ภาษาถิ่นเขียน อยากมีมืออีกสิบมือจะได้ปรบให้ดังกว่านี้ติดตามอ่านผลงานของคุณเสมอ วันไหนไม่มี...แสดงว่าวันนั้นไม่มี....เอ้ย แสดงว่าวันนั้นไม่ได้เขียน อิอิอิ เป็นกำลังใจให้เสมอ สู้ๆๆๆ สู้กับสมองของตัวเองนะคะ

29 เมษายน 2550 22:11 น. - comment id 689368
ดีใจที่ได้ทักทายคุณมัสลินอีกครั้งหนึ่ง และขอบคุณสำหรับกำลังใจ ด้วยครับ คิดว่าผมยังมีแรงอีกเยอะ แรงเย่อ เครื่องดื่มบำรุงแรง ยังมีขายอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้เนาะ-ฮา ดีครับที่ได้พูดคุยกันสนุก ๆ หลังจากเขียนหนัก ๆ คงได้พูดคุยกันเรื่อยๆ นะครับ

29 เมษายน 2550 22:27 น. - comment id 689371
อืมม .. ชาวนา ต้องถือกะลาขอข้าวเขากิน เป็นอะไรที่หดหู่มากเลยค่ะ ทุกวันนี้ ก็ยังคงเห็น และเป็นเช่นนี้ ยถากรรม .. ที่ชาวนาส่วนใหญ่ต้องผจญ

30 เมษายน 2550 08:37 น. - comment id 689476
วอนฟ้าอย่าให้นาแล้ง..นาล่ม..ค่ะ

30 เมษายน 2550 08:45 น. - comment id 689485
สวัสดีครับคุณกุ้งหนามแดง ประเทศของเราผลิตข้าวในระดับส่งออก แต่คนทำนาต้องขอข้าวกิน ก็มี นี่คือภาพที่ขัดแย้งกัยิ่งนักครับ

1 พฤษภาคม 2550 14:32 น. - comment id 689955
สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ เขียนโคลงเพราะจริงๆ นะคะ เข้าใจแล้วค่ะ ว่าการใช้เสียงบาทแรก และบาทสุดท้าย จะทำให้โคลงเหมือนเสียงดนตรีที่ไพเราะยิ่งขึ้น

1 พฤษภาคม 2550 14:33 น. - comment id 689959
พิมพ์ตกไปหน่อยค่ะ หมายถึงการใช้เสียงจัตวา ที่บาทแรก และ บาทสุดท้าย ค่ะ

1 พฤษภาคม 2550 20:38 น. - comment id 690100
สวัสดีครับคุณเพรง.พเยีย ลงโคลงอีกนะครับ ผมตามอ่านผลงานของคุณเพรง.พเยียอยู่เสมอโดยฉพาะโคลงสี่สุภาพ
