แม่หมดแรงเป็นลมล้มถลา ถาด ตะกร้า คานไม้กระจายเกลื่อน พยายามลืมตาอย่างพร่าเลือน ขนมเปื้อนฝุ่นปนวุ้นหล่นดิน ทุนสุดท้ายสลายไปพร้อมใจแม่ คงเหลือแค่ชีวีกับหนี้สิน น้ำตาเอ่อเผลอไปจึงไหลริน ข้าวจะกินพรุ่งนี้ไม่มีพอ นั่งคิดถึงลูกสาวคราวเหนื่อยอ่อน เคยกอดนอนปลอบใจตอนไร้พ่อ ช่วยงานแม่ทุกทีไม่รีรอ ไม่เคยท้อขายของกันสองคน วันที่ลูกหนีไปกับชายหนุ่ม แม่ตาชุ่มร้องไห้เหมือนสายฝน ขอให้ลูกมีสุขอย่าทุกข์จน แม่จะทนได้แค่ไหนยังไม่รู้
ฤทธิ์ ศรีดวง 16 ก.ค. 2550 21:32 น. - ID 104955 
1462
8
0
16 กรกฎาคม 2550 22:43 น. - comment id 537749
ทำงี้ได้ไงพี่จันทร์เจ้าขา ทิ้งคุงแม่ไปไหนขายขนมวุ้นอยู่คนเดียว อิอิ......(งานนี้โดนแน่ๆๆพิมจัง)) ดีคุงพี่ฤทธิ์....งานนี้เอาขนมไรมาฝากพิม เอิ๊กๆๆ
16 กรกฎาคม 2550 22:18 น. - comment id 537786
แม่จ๋าจันทร์ขอโทษ แม่อย่าโกรธเคีองเลยนะ พี่ฤทธิ์ ศรีดวงนั้นแหละจ้า เป็นคนพาลูกของแม่หนีมา... จันทร์เองไม่อยากจากแม่ แต่พี่แกเล่นกระชากลากถู จันทร์หมดเรียวแรงจะสู้ จันทร์จึงต้องตามพี่แก่ไป วันนี้จันทร์กลับมาแล้ว มาช่วยแม่ขายวุ้นขนมไทย ตอนนี้ช่างพี่ฤทธิ์ ศรีดวง ไป เพราะแก่นะแกเกินจะแกง...กิน จันทร์เจ้าขาจัดให้ค่า....
17 กรกฎาคม 2550 07:52 น. - comment id 540425
ว้า พี่ฤทธิ์ไม่อยู่ตอบให้ซะด้วยงั้นจันทร์ บอกแล้วกันแก่นะมาฉุดไปนะ.. บังคับไป....จันทร์ก็ขัดขืนเป็นพิธีนิดหน่อยนะ.. ตามฟอร์มนางเอกคะ คนบนเกาะ
17 กรกฎาคม 2550 07:32 น. - comment id 542162
นึกว่าใคร ที่แท้น้องมณีจันทร์นี่เอง ทำไมต้องหนี ไม่บอกแม่เสียก่อนล่ะคับ
17 กรกฎาคม 2550 06:45 น. - comment id 542192
จันทร์ก็มีอีกเรื่องคือ พ่อจันทร์นะไปทำงานนะแล้วไปเจอแม่ค้า เค้าแบกขนมเปียกปูนกลางแดดร้อนจัด พ่อจันทร์เห็นสงสารก็เลยเรียกเค้ามาซื้อคะ ทัดใดนั้นพ่อจันทร์ก็จี้ไปที่เอวแม่ค้าแล้ว ก็พูดว่าขยำเลยๆ..แม่ค้าขยำทิ้งทั้งถาดเลยคะ แม่ค้าแก่เป็นคนบ้าจี้..ผลสุดท้ายพ่อจันทร์ ต้องซื้อขนมเปียกปูนเละทั้งถาดมาให้ลูกกิน ....น่าสงสารจันทร์ใหมคะดูซิจันทร์ต้องกิน ขนมเปียกปูนเละๆนะเลย
จันทร์ เอามาหยอดให้นะ..อย่าเครียดเลยนะคะ
17 กรกฎาคม 2550 07:08 น. - comment id 542208
17 กรกฎาคม 2550 00:24 น. - comment id 542244
เฮ้อ เล่นไม่ออก........ นี่ๆพี่ คราวหน้าขอกลอนสนุกๆหน่อยดิ นะๆๆๆๆๆ ฮะแพรว ขอร้องงงงงงง
17 กรกฎาคม 2550 00:45 น. - comment id 542252
พี่ริด...... เจอกลอนแนวนี้ศรรกราขำไม่ออกง่ะ...ไม่รู้เรียกว่าอ่อนไหวป่าว อ่านแล้วขนลุก และอินกะมันอ่ะจ๊ะ...ศรรกคิดว่า มันมีจริงแน่ ๆ ในสังคมปัจจุบันค่ะ .......ความรู้สึกแย่จัง..เฮ้อ... (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
17 กรกฎาคม 2550 08:16 น. - comment id 725458
อืมม....ผู้ชายที่พรากลูกสาวคนอื่นไปแบบไม่รับผิดชอบนี่....ไม่คุ้มค่าที่จะไปรักเลยนะคะ
17 กรกฎาคม 2550 09:47 น. - comment id 725508
17 กรกฎาคม 2550 11:55 น. - comment id 725596
17 กรกฎาคม 2550 12:08 น. - comment id 725605
อ่านแล้วเขียนอะไรไม่ออกเลยค่ะ
17 กรกฎาคม 2550 13:24 น. - comment id 725647
ตอนนี้ลูกสาวแกคงกลับมาพร้อมหลานแล้วมังค่ะ ยายมีงานเพิ่มอีกแล้ว
17 กรกฎาคม 2550 13:52 น. - comment id 725676
อ่านแล้วก็เศร้าใจครับ เฮ้อ...พุดอะไรไม่ออก ได้แต่พูดคำเดียวว่า "เวรกรรม" จริงๆ
17 กรกฎาคม 2550 14:35 น. - comment id 725693
อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ แม่เพียงหนึ่งคนสามารถ เลี้ยงลูกได้ตั้งหลายคน แต่ทำไมลูกถึงไม่ยอม เลี้ยงท่านบ้างเลย.... นี่คงเป็นความเจริญทางด้าน วัตถุที่มีมาก แต่ด้านจิตใจกลับต่ำลงทุกทีเลย....สวัสดีค่ะ ....คุณฤทธิ์.....
17 กรกฎาคม 2550 16:04 น. - comment id 725755
เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดีมากค่ะ..
17 กรกฎาคม 2550 21:04 น. - comment id 725976
มณีจันทร์ โห...เอางี้เลยเรอะ..พูดไม่ออกเลย...อย่าตามมากันง่ายๆซิ เดี๋ยวหนุ่มๆบ้านกลอนอิจฉา...อิอิอิ..แล้วนี่ยิงมาตั้งสามชุด...ขอบตอบแค่นี้ละกัน...
17 กรกฎาคม 2550 21:07 น. - comment id 725977
พิมจัง มานี่เลย..เอาหัวมาเขกกระโหลกสักที... จะกินขนมเหรอ แม่แกบอกว่า มีแต่ขนมตุ้บตั้บ....เอาแมะ..55555 ล้อเล่นนะน้องพิม
17 กรกฎาคม 2550 21:10 น. - comment id 725978
น้องสาว กลัวโดนเอาคืนก็เลยต้องลงกลอนเศร้า..อิอิอิ ถ้าอยากได้กลอนสนุกๆ ให้รอหลัง พุทธประวัติตอน 11 ละกันน้อง...
17 กรกฎาคม 2550 21:11 น. - comment id 725979
หนูศรรก อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมพบมาตอนเด็กๆ ที่จริงชีวิตแกรันทดกว่าที่เขียนอีก....
17 กรกฎาคม 2550 21:14 น. - comment id 725980
น้องเฌอมาลย์ เล่าเรื่องน้องให้ฟังหน่อยซิ ไม่ได้อ่านงานเฌอมาลย์นานแล้ว ทราบแต่ว่า เป็นเด็กกำพร้าเท่านั้นเอง...ศรัทธาคนสู้ชีวิตเสมอครับ
17 กรกฎาคม 2550 21:16 น. - comment id 725981
พี่คนบนเกาะ อย่ายกให้ผมเลย...เดี๋ยวคุณก่องกิกตามมาอาละวาด...5555
17 กรกฎาคม 2550 21:18 น. - comment id 725982
โคลอน เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกครับ..ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมกัน
17 กรกฎาคม 2550 21:20 น. - comment id 725983
พี่ก่องกิก ขอบคุณครับ...ที่ปลีกเวลาจีบสาวมาทักทายกัน...ซาบซึ้งๆ...
17 กรกฎาคม 2550 21:21 น. - comment id 725984
ผู้หญิงมือสอง ได้ครับ...เอาไว้หลัง พุทธประวัติตอนที่ 11 ละกัน...
17 กรกฎาคม 2550 21:22 น. - comment id 725985
ทะเลใจ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม...กำลังจะเก็บร้านพอดี..
17 กรกฎาคม 2550 21:24 น. - comment id 725986
กชมนวรรณ พอผมย้ายบ้านมาก็ไม่รู้ข่าวแกอีกเลย
17 กรกฎาคม 2550 21:25 น. - comment id 725987
พี่รูปหล่อเบรฟ ที่เศร้าเพราะอุณหภูมิติดลบหรือเปล่า....อิอิ
17 กรกฎาคม 2550 21:27 น. - comment id 725988
whitelily ในสังคมมีแบบนี้เยอะมากครับ...ขอให้อย่าเกิดกับพวกเราก็แล้วกัน...
17 กรกฎาคม 2550 21:29 น. - comment id 725989
กุหลาบขาว ดีใจจังที่แวะมา....กำลังจะปิดร้านพอดี เอาเหล็กเกี่ยวประตูม้วนแล้วนะเนี่ย...
18 กรกฎาคม 2550 06:18 น. - comment id 726072
หยุดแนวธรรมะ ก็มาซะชีวิตรันทดเลยนะ หลวงพ่อฤทธิ์
18 กรกฎาคม 2550 07:42 น. - comment id 726087
ได้ข้อคิดมาประเทืองเรื่องวุ้นหล่น ชีวิตคนหลากเรื่องราวก้าวถลำ เมื่อพลาดพลั้งพลัดหล่นลงหลุมดำ ทิ้งเงื่อนงำโศกเศร้าสู่สังคม ...ใครเล่าจะรู้ ถ่ายทอดได้สะเทือนอารมณ์เสมอ ยามจบทิ้งท้ายคล้ายคำถาม.... คุณฤทธิ์ เขียนเพลงบ้างหรือเปล่าครับ น่าจะทำได้ดี เพราะกลอนคุณเน้นได้อารมณ์เห็นภาพ ซึ่งถ้าใส่ทำนอง เกลาเนื้อตบแต่งสักหน่อย คุณเป็นมืออาชีพได้เลยครับ .... ผมกำลังหัดเขียนเพลงอยู่ พอมีผลงานบ้าง แต่ยังหาค่ายเพลงเป็นเรื่องเป็นราวยังไม่ได้....คงว่าจะสมัครค่ายมวยไปพลางๆก่อน สนใจไปด้วยกันมั๊ยครับ...
18 กรกฎาคม 2550 15:12 น. - comment id 726335
น่าสงสารจังร้องไห้ดีกว่า
18 กรกฎาคม 2550 21:31 น. - comment id 726512
ป.ปลา แนวธรรมะหยุดไม่ได้หรอกครับ เป็นภารกิจที่ให้สัญญากับพระเอาไว้ งานเขียนที่ต้องใช้ข้อมูล ประสบการณ์ สมาธิและพลังมากจริงๆ จนบางทีล้า เลยต้องหันมาเขียนงานง่ายๆ สบายๆ เป็นการพักสมองบ้าง.....
18 กรกฎาคม 2550 21:34 น. - comment id 726515
มนต์กวี งานเพลงมีครับ 4-5 เพลง เขียนไว้10 ปีแล้ว ไม่เข้าท่าเลย เข้าค่ายมวยดีกว่าจริงๆด้วย...
30 พฤศจิกายน 2553 01:33 น. - comment id 1170966
ชอบมากค่ะ แวะมาไล่อ่านตามหลังค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
