มิอาจข้ามเส้นขอบฟ้า

เรไร

๏..เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง........พิพากกษา
กายก่อกำเนิดมา.......................ชดใช้
สร้างความปรารถนา...................แตกต่าง
ก้ำกึ่งกำหนดให้..........................ชอกช้ำชีวี
๏..กฎเกณฑ์ธรรมชาติสร้าง.......หญิงชาย
ครองคู่อยู่เคียงกาย....................เท่านั้น
เพศเดียวสิอย่าหมาย.................ครองคู่
หดหู่เพราะกรอบกั้น...................ยากแท้ฝ่าฝืน
๏..กามเทพกลั่นแกล้ง................แผลงศร
ได้พบความอาทร.......................แน่แล้ว
หัวใจเริ่มสั่นคลอน.....................ไหวหวั่น
จิตวาดฝันเพริศแพร้ว................ผ่องแผ้วงดงาม
๏..เหมือนคนสองคนพยามยาม.....ยึดมั่นในความ
ศรัทธาคือสิ่งยืนยัน
๏..อุปสรรคข้างหน้าฝ่าฟัน............จะไปด้วยกัน
สู่ฝันสุดห้วงสาคร
๏..สองคนแหวกว่ายแรมรอน.........กลางสีทันดร
ไปสู่เส้นขอบนภา
๏..ด้วยความสัมพันธ์สัญญา...........แม้ทุกข์ทรมา
ปรารถนาเคียงคู่อยู่ครอง
๏..เพียงเส้นขอบฟ้าที่มอง..............เกินใจหมายปอง
ยิ่งมองยิ่งคว้างห่างไกล
๏..ฟ้า  น้ำบรรจบเมื่อใด.................ความหวังตั้งใจ
อาจไม่สวยสดงดงาม
๏..ให้หวังเป็นดังนิยาม...................มิอาจก้าวข้าม
วัฒนธรรมประเพณี
๏..สุดท้ายความฝันเคยมี................แหลกเป็นธุลี
เลือนหายละลายกลางชล
๏..เหลือเพียงเศร้าโศกทุกข์ทน......มิอาจก้าวพ้น
เพราะเส้นขอบฟ้าไม่มี .๚ะ๛


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
แด่สหายในชมรมเส้นขอบฟ้า..ผู้ที่หัวใจมีเพียง...รัก
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@