หน้าส่วนตัว
๑ ทะเลเวิ้งเริงร้างสุดทางฟ้า
ลมเห่เล่นเวลาระลอกไหว
ขอนผุตามกระแสแต่เป็นไป
มิรู้ทิศลุไหนร้ายใดดี
๑ ชีวิตชินดิ้นรนบนโลกกว้าง
คนไม่ต่างไม้ขอนกระดอนหนี
คลื่นลมบ้าฟ้าคลั่งฝั่งไม่มี
ทะเลคลี่คลาย..ที่หวังซังกะตาย
๑ ขอสงบกลบขอนนอนฝั่งฝัน
ขอนไม้ชายเลพันขวัญมิหน่าย
เวิ้งสงัดมัดฤดีมิเดียวดาย
สุขสุดท้ายปลายมือยื้ออะไร
๑ ฝังลึกทรายชายเลมิเหหัน
คลื่นลมกระแทกกระทั้นมิหวั่นไหว
ขอนไม้ผุชายเลเวลาใด
แนบฝังใจให้น้ำฟ้าเป็นพยาน
๑ ธรรมชาติวาทล้อมกล่อมยามยาก
แมกไม้ฝากวันรื่นคืนวาบหวาน
น้ำฟ้าครามยามใดให้ตระการ
สุขสถานปานทิพได้หยิบยล
๑ ร่างสลายชายเลยินเห่กล่อม
ขอนผุพร้อมปุยุ่ยเป็นขุยป่น
หากไหวตามน้ำคลื่นวันคืนรน
มิรู้หนทางไป...ไม่สิ้นกรรม
๑๑๑๑๑
plaing_piu 23 ก.ย. 2550 22:58 น. - ID 107537 
2171
4
0
28 กันยายน 2550 07:45 น. - comment id 672566
25... อย่างว่าน่ะนะ ดื้อตาใสซะอย่าง....
23 กันยายน 2550 23:42 น. - comment id 758501
..หากสลายใต้ชายเลคลื่นเห่กล่อม ขอนผุพร้อมเต็มใจมิใช่หรือฝ่าดงดอยแสนไกลให้ระบือ
นี่แหละคือรักแท้..แก่ชายเล..
ไม่ได้พบนาน คงสบายดีนะ
24 กันยายน 2550 02:02 น. - comment id 758520
1... ขอนไม้ผุชายเลเล่ห์อักษร จินตนาการกลอนอย่าย้อนเขว ไม่มีคำตอบตั้งไว้ทั้งเพ ไปชายเลเหรักเล่นจะเป็นไรสบายตามอัตภาพ....ขอบคุณ ๆ
24 กันยายน 2550 07:40 น. - comment id 758531
ขอนไม้มีแต่ที่ชายเลรึงาย ที่ริมแม่น้ำไม่มีรึ
24 กันยายน 2550 10:55 น. - comment id 758613
3....มีแต่ขอไปที่ชายเล...มีไรไหม ยัยดื้อ
24 กันยายน 2550 10:57 น. - comment id 758615
ชอบกลอนบทนี้มากนะครับ ไพเราะซิ้ง ไปถึงจิต (ขออนุญาติเก็บลงกล่องนะขอรับ อิอิ)
24 กันยายน 2550 11:05 น. - comment id 758621
มีปัญหาไง ......อะไรเอ่ย ดำแล้วขาว ยาวแล้วสั้น มั่นแล้วคลอน หย่อนแล้วตึง? ตอบได้ป่ะล่า
24 กันยายน 2550 11:10 น. - comment id 758623
5......ขอบคุณครับ ยินดี...
24 กันยายน 2550 11:12 น. - comment id 758625
6.....ทาลึ่ง
24 กันยายน 2550 11:20 น. - comment id 758629
นั่งยองยอง ริมขอนไม้ ใช้มือคว้า หาแมงคา เอาใส่ข้อง จ้องมองเห็น เสียบเบ็ดโยน ตกลูกทราย หายล้ำเค็ญ ปลาเป็นเป็น เนื้อสดสด รสโอชา
24 กันยายน 2550 11:30 น. - comment id 758633
ไม่ได้ทะลึ่งจ้า ตอบไม่ได้อ่ะจิ เชอะ
24 กันยายน 2550 12:43 น. - comment id 758650
ชอบมากๆเลยค่ะ.....
24 กันยายน 2550 12:51 น. - comment id 758653
11. ตอบยังไม่ครบค่ะ เหลือหย่อนแล้วตึง อิอิ
24 กันยายน 2550 13:01 น. - comment id 758657
คุณกาสัก... "เป็นขอนไม้ ไร้ทิศทาง ฝ่าพายุ รอวันผุ กร่อนลง ไร้ความหมาย ค่าเพียแต่ แค่สภาพ ไม้แห้งตาย ที่สลาย ลงไป ในชายเล" อิอิ....มั่วจังเลยเรา...แวะทักทายเจ้าค่ะ (¯`°•.¸♥♥¯`°• ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.•°´¯)
24 กันยายน 2550 13:44 น. - comment id 758699
ทุกสิ่งบนโลกมีอายุขัยค่ะ.....
24 กันยายน 2550 15:11 น. - comment id 758745
ขอนไม้..ที่ชายเล..ผุกร่อนช้า ชาวเล..ผิวคล้ำดำ..อดทน คนสัญจร..แค่เห็น..ไม่สำผัส รู้ได้แค่..กะพี้..มิใช่แก่น
25 กันยายน 2550 11:58 น. - comment id 759249
แวะมาดูขอนไม้(ผุๆ) ที่ใกล้จะถึงฝั่งจร้า
27 กันยายน 2550 15:17 น. - comment id 760997
9.. ดูดีนะพลังชีวิตถิ่น ให้ดื่มกินยินดีพอมีใกล้ น้ำ..ฟ้า..ทรายรายล้อมผอมอย่างไร สุขกับใจได้ดั่งนี้ ..ตายมิเคือง...หากมีชีวิตแนบน้ำฟ้าป่าเขาเนาธรรมชาติสะอาดได้ดังคิดสะกิดว่า....เฮ้อ .
27 กันยายน 2550 15:19 น. - comment id 760999
10... ตอบชัดแล้วเฟ้ย.....
27 กันยายน 2550 15:21 น. - comment id 761001
11.... ขอบคุณ....
27 กันยายน 2550 15:34 น. - comment id 761012
13... เพียงสัจจชีวิตสะกิดแจ้ง แค่ขอนแห้งมีแรงรี่หาที่ฝัง ชายทะเลสงบภพภวังค์ เกิดมาทั้งทีไม่สิ้น..ใคร่ดิ้นรน
27 กันยายน 2550 15:35 น. - comment id 761013
14... จริงนะ และควรมีอย่างไรด้วย
27 กันยายน 2550 15:43 น. - comment id 761019
ชัดตรงไหนฟระ ไม่รู้ก็บอกไม่รู อย่าขี้โม้
27 กันยายน 2550 15:43 น. - comment id 761020
15... สิ่งที่ว่าหาใช่ที่หมายคิด สัญญลักษณ์สะกิดชีวิตหนึ่ง จริงเท็จรู้ผู้เดียว...เหลียวคำนึง ขอลึกซึ้งประหนึ่งเซ็น...เย็นสบาย
27 กันยายน 2550 15:55 น. - comment id 761043
16... คงผิดหวังเนอะ ...ไม่ได้เห็นขอนไม้ชายเลที่คิด(ว่าผุ) ขอนที่ว่ายังว่ายวนไม่ใกล้เห็นฝั่งไหนสักทีเลยจร้า....เสียจายยยยย ๆๆจริงๆ
27 กันยายน 2550 15:59 น. - comment id 761049
24. เหรอ แต่ทำไมเค้ามองเห็นล่า ผุเยอะแล้วด้วย น่าสงสาร
27 กันยายน 2550 15:59 น. - comment id 761051
22.... ชัด........
1 ตุลาคม 2550 16:40 น. - comment id 762832
ไม่ได้ดื้อจ้า รู้ไว้ด้วย คิดถึงน้า
12 ตุลาคม 2550 18:04 น. - comment id 770202
...ขอนไม้ชายเล...
๑ ทะเลเวิ้งเริงร้างสุดทางฟ้า
ลมเห่เล่นเวลาระลอกไหว
ขอนผุตามกระแสแต่เป็นไป
มิรู้ทิศลุไหนร้ายใดดี
๑ ชีวิตชินดิ้นรนบนโลกกว้าง
คนไม่ต่างไม้ขอนกระดอนหนี
คลื่นลมบ้าฟ้าคลั่งฝั่งไม่มี
ทะเลคลี่คลาย..ที่หวังซังกะตาย
๑ ขอสงบกลบขอนนอนฝั่งฝัน
ขอนไม้ชายเลพันขวัญมิหน่าย
เวิ้งสงัดมัดฤดีมิเดียวดาย
สุขสุดท้ายปลายมือยื้ออะไร
๑ ฝังลึกทรายชายเลมิเหหัน
คลื่นลมกระแทกกระทั้นมิหวั่นไหว
ขอนไม้ผุชายเลเวลาใด
แนบฝังใจให้น้ำฟ้าเป็นพยาน
๑ ธรรมชาติวาทล้อมกล่อมยามยาก
แมกไม้ฝากวันรื่นคืนวาบหวาน
น้ำฟ้าครามยามใดให้ตระการ
สุขสถานปานทิพได้หยิบยล
๑ ร่างสลายชายเลยินเห่กล่อม
ขอนผุพร้อมปุยุ่ยเป็นขุยป่น
หากไหวตามน้ำคลื่นวันคืนรน
มิรู้หนทางไป...ไม่สิ้นกรรม
๑๑๑๑๑๑๑๑
12 ตุลาคม 2550 18:06 น. - comment id 770205
ไปก่องน๊า ม๊ากะอาเจ้โทรกลับบ้านด่วง จะพาหมวยสุดที่ร๊ากไปเที่ยวกุ้ยหลินอ่ะค่ะ
17 มิถุนายน 2551 12:41 น. - comment id 862908
29..30.... ปิดบ้าน..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
