หยิบปากกามาจรดบนกระดาษ เขียนคำขาดตัดรอนกลอนถึงเขา น้ำตาหลั่งลงกระดาษที่บางเบา เขียนถึงเขาหวาดหวั่นเกินพรรณา ถึง..คนดีที่รักของน้องแก้ว จะขาดแล้วดวงมานขนิษฐา นั่งร่ำให้ร่ายอักษรตรอมอุรา ตัวพี่ยาโปรดฟังก่อนสะท้อนใจ แม่ของน้องขอร้องรับทองหมั้น มันฉับพลันจนยากจะทานไหว ท่านมีเหตุธุรกิจพลาดกำไร ดวงฤทัยตอบแทนแม่แกเลี้ยงดู คนดีจ๋าอย่าเสียใจอาลัยหนัก ชาตินี้รักของเราเศร้าอดสู น้องขอคืนสัญญามั่นใต้ลำพู น้องก็รู้ เป็นคนผิด คิดกลับกลาย วางปากกานอนซบหมอนสะอื้นให้ ร้าวหทัยในเนื้อความตามจดหมาย หากพี่อ่านหัวอกพี่คงวางวาย สัญญากลายเป็นอื่นขื่นขมทรวง.......
1284
11
0
8 ตุลาคม 2550 18:48 น. - comment id 767468
เศร้าจัง....เขาคงรับไม่ได้หรอกค่ะ...
8 ตุลาคม 2550 19:00 น. - comment id 767488
หน้าส่วนตัว
เศร้าจังคะพี่พิม
เหมือนมีนเลย วันนี้สอบเสร็จ เศร้าเลยค่ะ
อิอิ 
8 ตุลาคม 2550 19:04 น. - comment id 767496
เอมว่าเค้าคงเข้าใจในสิ่งที่เราทำแหล่ะนู๋พิมว่าแต่ว่าเจ้าของบ้าน เป็นไข้ดีขึ้นหรือยังจ๊ะ
8 ตุลาคม 2550 19:20 น. - comment id 767510
อ่านจดหมายร่อนมาน้ำตาแตก อกสาวแยกเป็นเสี่ยงแล้วสิหนอ แม่คุณเอ๋ยรักนี้ที่เฝ้ารอ มาพบพ้อจดหมายลา...แทบบ้าตาย.. พ้อ..ภาษาเลย..หมายถึง พบ เห็น.. อิอิรู้นะว่าจะส่งไปไหน.. นอนขดแบบนั้นมันอัดอึด ครูพิมงึดเพื่อนแท้แม่ยอดหญิง เขียนจดหมายร่อนมาสงสารจริง โอ้ทุกสิ่งที่ทำ...ย้ำกตัญญู.. งึด..ภาษาเลย แปลว่า...แปลกใจมาก..ทำได้ไง.. ทานข้าวด้วยกันนะคะ.. อิอิอิอิอิ
8 ตุลาคม 2550 19:55 น. - comment id 767551
เจอแบบนี้จิตใจคงลำบาก คงเลือกยากหดหู่สู่ใจหาย กตัญญูรู้คุณก็มากมาย ยิ่งเหลือร้ายมากมายทิ้งรักลง แต่บ่วงแรกห่วงหาคือพ่อแม่ ประเสริฐแท้แด่เธอสิ่งประสงค์ ขออำนวยแม้นรักต้องปลิดปลง ขอให้คงเจอชายที่รักเธอ ถึงแม้จะไม่สมหวังในรัก แต่ก็ขอให้คนกตัญญูเจอคนที่รักเขามากๆ นะคะ
8 ตุลาคม 2550 20:09 น. - comment id 767566
คิดว่า เลือกแม่ .. ถูกแล้ว ค่ะ
8 ตุลาคม 2550 20:31 น. - comment id 767581
เลือกแม่ก็ดีคะ ถึงจะเสียใจอยู่บ้าง ถ้าเค้าเป็นคนดีก็โอเคค่ะ บางทีเราอาจมองข้ามเค้าไปแต่แรกก็ได้ ให้กำลังใจค่ะ...ถ้าเป็นพี่จันทร์คงเลือกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ
8 ตุลาคม 2550 20:42 น. - comment id 767587
แงแง เศร้าจัง ใต้ต้นลำพูด้วย
8 ตุลาคม 2550 20:46 น. - comment id 767590
แสนเศร้านักจดหมายที่เปิดดู แม่โฉมตรูเขาจัดเขาหมั้นหมาย รับสินสอดทองหมั้นจากฝ่ายชาย เพียงแก้อายให้รักต้องขื่นใจ คนดีจ๋าอย่าเสียใจอาลัยนัก เพราะพี่รักจะเข้ามากอบกู้ จะจัดเตรียมสินสอดให้ยอดชู้ ไม่อดสูเพราะเหตุที่เป็นไป
8 ตุลาคม 2550 20:49 น. - comment id 767594
8 ตุลาคม 2550 20:58 น. - comment id 767598
อังศุมาลินหนีโกโบริไปแต่งงานกับมนัส แล้วหรอ โฮๆๆๆ เศร้าใจจัง เหมียววว
8 ตุลาคม 2550 21:07 น. - comment id 767601
..หนุ่มข้างบ้าน พี่นั้นเขา เลือกเอาแม่ สาวเลยแย่ เพราะปล่อยตัว หมดความหมาย แม่คนนี้ เขาแสนหวง ห่วงลูกชาย ไม่สนใจ สาวน้อย ปล่อยลอยแพ ...ทั้งต่อว่า สาวน้อย ให้ช้ำจิต สาวคิดผิด ด้วยเชื่อใจ หมายรักแท้ แต่หนุ่มน้อย ต้องตามใจ แม่ของแก สิ่งแน่แท้ คือความช้ำ กรรมของเธอ ...แถมยื่นคำ ขาดให้ ลูกชายเขา ให้เลือกเอา ทั้งสองข้อ ที่เสนอ จะเอาแม่ หรือตัดใจ ไปจากเธอ ดูสิเออ เขาตัดแฟน เพื่อแทนคุณ ...เรามามอง ต่างมุม ให้ได้คิด ใช่ความผิด ของใคร ที่วายวุ่น ด้วยเหตุผล นั้นต่างกัน นั่นแหละคุณ จะสมดุลย์ เลือกอย่างไหน ให้คิดดู... นี่คืออีกมุมมองหนึ่ง ถ้าเป็นผู้ชายเป็นฝ่ายเลือเอาแม่บ้างล่ะ ใครคือคนที่ต้องเสียใจ....คิดให้หน่อยน๊า..
8 ตุลาคม 2550 21:57 น. - comment id 767634
pimyada poem factory co,.th ผลิตกลอนออกมาไม่เว้นวันหยุดเลยนะน้องสาว ดีดีขยันฝีกเอาไว้ เรื่องวันนี้เหมือนเพลงลูกทุ่งเลย เหมือนเคยฟังของสุนารี อะไรแบบนี้ สองเพลง รู้ไหมว่าผู้ชายในเรื่องตอบว่าไง เขาตอบจดหมายว่า.....อะไรซักอย่างนี่แหละจำไม่ได้แล้ว เหอๆๆๆ
8 ตุลาคม 2550 22:10 น. - comment id 767638
รอยน้ำตารินหยดบนจดหมาย
รอยน้ำลายก็มีบ้างแค่บางแห่ง
เห็นน้องพิมญดาทำตาแดง
นอนตะแคงอ่านจดหมายป้ายน้ำตา
พี่ก็เห็นใจเจ้าที่เศร้าหมอง
เพราะแม่น้องบังคับใจใช่โหยหา
ถึงรักเราต้องกลายกลับไม่ลับลา
ยังห่วงหาห่วงใยไปชั่วกาล
8 ตุลาคม 2550 22:10 น. - comment id 767639
เป็นทางเลือกที่กตัญญูค่ะ
8 ตุลาคม 2550 23:01 น. - comment id 767663
ดีคะ แวะมาทักทายค่ะ อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ
9 ตุลาคม 2550 00:25 น. - comment id 767692
เหมือนโลกแยกแตกสลายเมื่อได้อ่าน คำรำพันเยาวมาลย์ผ่านอักษร ใช้น้ำตารายรดเป็นบทกลอน แสนอาทรหน่วงหนักปักฤดี พิมญดาจ๋าคนดีฟังพี่ก่อน อย่าด่วนร้อนตัดสินใจไปจากพี่ อันสินสอดทองหมั้นของมากมี จะขายที่ขายนามาถ่ายคืน ชาตินี้พี่ขาดพิมฯไปไม่ได้ เสียงหัวใจครวญคร่ำร่ำสะอื้น พิมฯจ๋าขอเวลาเพียงข้ามคืน ให้พิมฯตื่นจากฝันร้าย..ได้พบกัน
9 ตุลาคม 2550 02:22 น. - comment id 767702
สวัสดีครับคุณพิมญดา หายไปนานกลับมาอ่านกลอน ของคุณยังเพราะเหมือนเดิม ระคนเศร้านิดๆนะ ยังไงอย่าลืมแสงน้อยๆระยิบระยับใต้ต้นลำพูนะกลัวจังกลัวคนข้างบนเนี่ย(คห.ข้างบน)
9 ตุลาคม 2550 07:54 น. - comment id 767779
น้ำตาเปื้อนเหมือนหมึกจารึกจด รักรันทดฝากอักษรย้อนเสนอ เขียนคำว่าอาลัยมากหากพบเจอ คิดถึงเสมอแม้นรักนั้นถูกปันไป คำลงท้ายป้ายน้ำตาแทนค่ารัก จำใจหักอำลาท้าผลักไส ต่อแต่นี้ยอมช้ำระกำใน ขอลาไกลตัดเยื่อเหลือรอยจำ
9 ตุลาคม 2550 08:29 น. - comment id 767819
9 ตุลาคม 2550 09:42 น. - comment id 767871
คุณพิมจางงง ทำเพื่อแม่แม้เจ็บช้ำจำต้องฝืน สุดกล้ำกลืนขื่นข่มระทมไหว เพราะความรักมิสามารถจะเป็นไป ต้องจำใจสวมแหวนตอบแทนคุณ (¯`°•.¸♥♥¯`°• ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.•°´¯)
9 ตุลาคม 2550 10:02 น. - comment id 767885
ทำไมเจอแต่กลอนเศร้าๆ
9 ตุลาคม 2550 10:11 น. - comment id 767899
เรื่องเศร้าๆสาวนางหนึ่ง ขยายความ นางหนึ่ง หมายถึง ผู้หญิงที่ชื่อหนึ่งแต่งงานแล้ว เรียกว่า นางหนึ่ง ไปรักคนที่แม่ หวงมาก จึงเกิดเป็นกลอนขึ้นมา
9 ตุลาคม 2550 10:29 น. - comment id 767927
ความกตัญญู กับ ความรัก บางทีมันเป็นทางเลือก ที่เจ็บปวดเสมอเลยเน้อ....
9 ตุลาคม 2550 14:43 น. - comment id 768082
มือกดพิมพ์อักษรลงกลอนตอบ จะขอมอบให้ผองเพื่อนมิตรสหาย กลอนบทนี้เขียนให้ซึ้งเพื่อตรึงกาย มานั่งร่ายคอมเม้นเป็นบทความ1..คุณกุหลาบ...เศร้าจังเลยนะคะ เรื่องมันเศร้าคะ
4...ครูพิม...เว้าอีหยังน้อ..น้องพิม เว้าบ่เป็นเด้อค่า
5...น้องนู๋เอ..คนน่ารัก แม่นแล้วเด้อค้า..ต้องเห็นแก่แม่เนอะค่า อิอิ..สาวเหนือเว้าอีสานม่วนหลายๆๆ(จำมาจาก หนูหิ่นอินเตอร์)
9...คุณเน็ตคะ ตกลงคุณจะเป็นคู่หมั้น หรือคนรักละคะ...พิมละงง..อิอิเป็นอะไรก็ได้ ว่าแต่สิดสอดมาขอเท่าไหร่อ่า...
ได้ไง...คนอื่นเค้าก็อยากรู้นี่ เอาคะพิมลงวันละบทเอง..ว่าพิม
(ล้อเล่น)
เอามั่งหน้าเนี่ย% 46% 14...ดีคะพี่กุ้ง..
อ่านกลอนตอนแรกก็เคลื้มนะคะพอมีรอยน้ำลายด้วยนี้..
15...ดีคะคุณเฌอมาล์ย..เลือกเขาก็ร้องให้ เลือกคู่หมั้นก็ร้องให้...เฮ้อน้ำตาท่วมใจหมดแล้วคะ
ถึงขนาดขายที่นามาไถ่คืนหรอคะ รักแท้จริงๆๆนะคะเนี่ยซาบซึ้งอะไรเช่นนี้ (เหมือนขัวญ-เรียม)จังง่ะ
19....ดีเจ้าคะคุณเพียงพริ้ว.. ขอบคุณกลอนเพราะๆเศร้างามๆๆ ขอบคุณคะ...
22...ดีจ้าคุณการ...อย่าร้องสิคะ งั้นพิมร้องด้วยเอาให้น้ำท่วม บ้านกลอนเลยคะ
23...ดีคะพี่นบ..เป็นเรื่องราวไปเลยนะคะนั้น วันนี้ว่างจากน้องๆๆคนไหนป่าวคะมาป่วนบ้านน้องสาวได้หุหุ
9 ตุลาคม 2550 18:38 น. - comment id 768172
เฮ้อ..ถอนหายใจอย่างเหนื่อยแทน กตัญญู กับ ความรัก เลือกรายดี งั้นเอางี้..แต่งตามผู้ปกครอง เสร็จแล้วแอบบมีกิ๊ก..เป็นคนที่เรารัก อืม..น่าจะแก้ปัญหาได้นะ..อิอิ (อย่าลืมใช้กฎระเบียบกิ๊กหล่ะจ๊ะ)
9 ตุลาคม 2550 19:21 น. - comment id 768214
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
