..รวมเคียว..เกี่ยวรวง

ครูพิม

อร่ามเหลืองเรืองรองมองท้องทุ่ง
ตะวันรุ่งทอแสงทองส่องสู่หล้า
สว่างแล้วแวววับจับนัยน์ตา
ความโสภาทุ่งทองของชาวไทย
มือถือเคี่ยวเกี่ยวข้าวเว้ากันม่วน
เสียงเสสรวลเฮฮาแว่วมาใกล้
ญาติพี่น้องในบ้านสำราญใจ
ท้องทุ่งใหญ่พร้อมหน้ามาเดินเรียง
นั่นลุงมาป้าแมวน้าแววด้วย
ลุงสำรวยพี่มั่นและจันทร์เขียง
สาวบัวแววแซวทักหนุ่มสำเนียง
ที่ส่งเสียงจีบกันวันรวมพล
น้ามะลิตำหมากหุ่งกลางทุ่งใหญ่
น้าลำไยแกงผักอีกสักหน
น้าสำลีรี่ด้วยช่วยอีกคน
น้าอุบลปอกแตงโมโชว์ฝีมือ
ตะวันเที่ยงเสียงร้องบอกให้พัก
เสียงร้องทักเก็บเคียวเดี๋ยวช่วยถือ
ญาติพี่น้องทานข้าวฟังข่าวลือ
เพราะเราคือครอบครัวใหญ่ในตำบล
..............................................................
ตะวันบ่ายคล้อยคล้อยค่อยกลับบ้าน
วันนี้งานสำเร็จเสร็จอีกหน
ขอบคุณญาติพี่น้องคล้องกมล
แม้นยากจนก็ไม่ไร้....น้ำใจมี
แหงนมองฟ้าฟ้ากระจ่างกลางเวหน
ท่ามความจนแต่น้ำใจเต็มไหลปรี่
ไกลปื่นเที่ยงแต่น้ำใจนั้นมากมี
เราน้องพี่เหมือนพี่น้องคล้องสายใย....
๒๗  พฤศจิกายน ๒๕๕๐