สุขใดไหนเท่าเราทำงาน ได้หลอกจิตคิดจารให้ผ่านพ้น นี่หรือจุดมุ่งหมายของหลายคน ที่หลากล้นออกกล้ามหา'ลัย ฉันก็เป็น...หนึ่ง หนึ่งในนั้น ทุก-ทุกวันทำวุ่นว่องในห้องใส นี่หรืออิสระ..อิสระ ดังคำใคร เคยเข้าใจ..มันไม่ได้เป็นอย่างนี้ แต่สังคมนำพามาสู่ห้อง คนจับจ้องล้มสู้เพื่อศักดิ์ศรี ฉันคนหนึ่ง..ลองสู้ดูสักที มันก็ดูเข้าที - เข้าที่ทาง เมื่อจมกลืนกับงานไม่รานถอน ถุงย่ามกลอนถูกละทิ้งพิงฝาข้าง บรรจุอักษรนอนเคล้าอย่างเบาบาง ถนนร้างนักเลงกวีไม่มีแล้ว ไฟเคยโชติลุกช่วงเป็นพวงแสง ฤทธิ์สำแดงฉันทลักษณ์สลักแก้ว เมื่อไฟมอดรอดดังถ่านที่ด้านแวว สัมผัสแพรวทลายยับลงกับดิน ฝันนั้นหรือ........ ฝันคือความจริงอันสูญสิ้น ส่วนความจริงคือฝันที่โรยริน เพียงแค่กลิ่นชมชื่นแค่ตื่นใจ นำย่ามกลอนทับไว้กับไอฝุ่น เราอาบอุ่นไอหล้าบนฟ้าใส รอวันล้มหลุดรั้งมาครั้งใด หันกลับไปค้นย่ามตามอารมณ์
ภาวิดา 5 ม.ค. 2551 02:20 น. - ID 111233 
1900
5
0
5 มกราคม 2551 08:10 น. - comment id 807831
ขอเปิดย่ามค้นดูอักษรหรู งดงามอยู่อักษราภาษาสาร ยามว่างเว้นนั่งเล่นไม่มีงาน จับปากกาจารึกจารสานคำกลอน สวัสดีค่ะคุณภาวิดา ขออนุญาตเปิดย่ามกลอนอ่านหน่อยนะคะ
5 มกราคม 2551 10:12 น. - comment id 807869
sหวัดดีครับ ภาวิดา... กลอนเพราะครับ ย่ามกลอนคือใจครับ
5 มกราคม 2551 10:12 น. - comment id 807870
ดีจังค่ะ เรียบง่ายแต่สุขใจเนาะ
5 มกราคม 2551 10:34 น. - comment id 807882
ย่ามกลอน.. งดงามครับ มีความสุขเด้อ
6 มกราคม 2551 11:43 น. - comment id 808259
เพราะจัง.... เรนแวะมาทักทายนะคะ..
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:59 น. - comment id 820966
มาช้าไปนิดแต่ต้องมาชมย่ามกลอน.. ของภาวิดา..ยอดเยี่ยมครับ...ว่าแล้ว ก็เปิดย่ามหยิบ..กลอนใหม่มาอวดได้แล้วจ้ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
