เธอบอกว่าจะไม่มาหาฉันอีก แล้วหลบหลีกหรุบตาคราได้เห็น เธอบอกว่าจบบทเรียน......ร้อน...และเย็น ไม่จำเป็นต้องทักทายให้มากความ เถอะ ! ก็ฉัน..เป็นฉันเช่นวันนี้ ร้าวฤดีเพียงใดไม่ต้องถาม เถอะ ! ก็เธอ...เธอเป็นเช่นทุกยาม จุดของความเข้าใจจึงไร้แวว....
มายามนตรา 25 เม.ย. 2551 02:16 น. - ID 114518 
1190
0
0
30 เมษายน 2551 00:41 น. - comment id 844772
เยี่ยมมากเลย บทนี้ โดนใจ
4 กรกฎาคม 2551 14:10 น. - comment id 869352
สวัสดีสวีดัดเห็นชัดไหม ว่ามีใครคอยดูอยู่ห่างห่าง ใครกันแน่ที่หรุบตาซ่อนท่าทาง ใครกันแน่เว้นช่องว่างระหว่างเรา ฤาร่องรอยพร้อยพร่างกลางดวงหน้า ไม่ตามตาไม่ย้ำเตือน...ถึงเพื่อนเก่า จากวันนี้...ถึงวันนี้...เพียงสีเทา ฤางุ้มเงา แห่งอดีต ยังติดใจ... เปิดเถิดหนาฟ้ากว้างใช่ร้างเรียบ อยู่เงียบเงียบ กับกวี ดีกว่าไหม หากว่าเสียง กระหึ่มก้อง ยังข้องใน หลับตาไว้...สักครู่...ดูรอบตัว
6 กรกฎาคม 2551 23:59 น. - comment id 870137
ผ่านมานาน..แสนนาน ...เนิ่นนานนัก เกินถามทักถึงช่องว่าง...ยังมองเห็น เพราะฟ้ากว้างมืดมิด..ปิดประเด็น ความเยียบเย็นจึงเป็นเพื่อนเหมือนเช่นเคย ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
