ผมยังยาวถึงหลังดังก่อนนี้ ขาดมือที่ถักเปียเคลียหลังไหล่ เวลาหนาว...เหงานัก....อยากกอดใคร ก็เหมือนไกลเกินคว้ามาครอบครอง แหงนมองดาวพราวฟ้าคราดึกดื่น ยิ่งสะอื้นท้อใจให้ทอดถอน ยามฝนพรำฉ่ำใจให้อาวรณ์ มอบคำกลอน..ปลอบขวัญ..ฉัน..หรือ..เธอ
มายามนตรา 19 ก.ค. 2551 21:20 น. - ID 117186 
1150
0
0
20 กรกฎาคม 2551 00:15 น. - comment id 875807
20 กรกฎาคม 2551 14:42 น. - comment id 876172
ก็ปลอบทั้งฉันและเธอแหละค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 14:56 น. - comment id 876177
ขอบคุณทุกท่านที่ทักทายค่ะ
5 สิงหาคม 2551 13:37 น. - comment id 882708
เมื่อไม่มีใครมาปลอบหน้าหมอง ก็ไม่ต้องไปเฝ้าเอาใจใส่ เขาไม่สนไม่เห็นจะเป็นไร เข้ามีใครคนอื่นอย่าฝืนดู เรามิได้ยืนบนเท้าของเขานี่ เราก็มีสองเท้าของเราอยู่ หนึ่งชีวิตราบรื่นสุขชื่นชู ต้องต่อสู้อีกหนเพื่อตนเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
