พายุร้าย...ตายเป็นแสนแผ่นดินโศก ธรณีไหวโยก...สุดขื่นขม วิบัติภัยสั่นโลกาน่าเศร้าตรม ประชาคมทั้งโลกรู้หดหู่ใจ ธรรมชาติ...มิอาจฝืนยืนหยัดสู้ จงรับรู้ความแท้จริงอันยิ่งใหญ่ ธรรมชาติ...กำหนดเส้นความเป็นไป เหล่ามนุษย์นั้นไซร้แค่ธุลี อันกิเลสตัณหากว่าพายุ แรงปะทุเกินเขาไฟในโลกนี้ ความพวยพุ่งราคะแสงแห่งโลกีย์ จะป่นปี้กว่าดินน้ำมาทำลาย หลงอำนาจขาดธรรมนำชาติล่ม เหมือนจ่อมจมดิ่งตกนรกร้าย เกินนับศพผู้คนที่ล้มตาย บนทางสายอำนาจที่ขาดธรรม.
บพิตร 27 พ.ค. 2551 13:55 น. - ID 115466 
1404
3
0
27 พฤษภาคม 2551 13:59 น. - comment id 854216
สวัสดีครับ แวะมาชื่นชมผลงานกลอน ยังไพเราะพร้อมสาระตลอดเลย ยอดเยี่ยมครับ
27 พฤษภาคม 2551 15:55 น. - comment id 854257
ธรรมชาติพิบัติ แต่ละคนต่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน แต่ถ้าคนวิบัติ ก็คงไร้ซึ่งความปรารถนาดีต่อกัน อย่างหลังน่ากลัวกว่าเยอะเลยนะคะ
27 พฤษภาคม 2551 19:42 น. - comment id 854347
พายุร้ายว่าร้ายยังไม่เท่า คนที่เฝ้าหลงอำนาจหลงบาตรใหญ่ ไม่คำนึงคุณธรรมค้ำจุนใคร มองแต่เรื่องสื่อนัยกำไรตนคนที่เห็นแก่ประโยชน์ของตน จนลืมคุณธรรม หลงอำนาจ คงเจริญอยู่ได้ไม่นาน แต่บางครั้งก็น่าแปลกที่บางคน อยู่ได้นานเหลือเกิน (ชื่นชมในผลงานค่ะ)
28 พฤษภาคม 2551 22:52 น. - comment id 854761
มนุษย์ตัวจ้อยคิดท้าทายธรรมชาติ ด้วยการฝืนในหลาย ๆ สิ่ง หนำซ้ำยังประเมินตนเองว่าเลิศล้ำกว่าสิ่งใด เมื่อคราวที่ธรรมชาติแสดงความอหังการบ้าง มนุษย์ก็ได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรม แต่เชื่อเหอะ ยังไม่รู้สำนึกอยู่ดี
29 พฤษภาคม 2551 15:08 น. - comment id 854937
ลมร้อนผ่านบ้านเรือนเดือนเมษา ระอุกล้าเปลวแดดแผดเผาหมอง ผิวกายไหม้ใจมีแผลพุพอง เพราะร่ำร้องไล่ร้อนจนย้อนใจ ลมร้อนหายกลายเป็นลมกรรโชก เกิดวิโยคลมฝนล้นฟ้าใส ทั้งป่าเมืองมีเรื่องวาตภัย เกิดหวั่นใจความเย็นเป็นฆาตกร พายุหายคลายร้อนตอนเดือนหก ฝนเริ่มตกพร่างคลุมสุมทุมขอน เขียวขจีคลี่กลุ่มทั้งลุ่มดอน เป็นไปตามวงจรฤดูกาล ลมร้อนเย็นเป็นไปตามภูมิเขต สิ่งอาเพศบ่งลางทางสื่อสาร ต่างจากภัยกิเลสใต้มนต์มาร ไม่จำกัดช่วงกาลของเภทภัย แม้นฝนพร่างกลางฟ้าถ้าใจร้อน จะนั่งนอนก็หมดสุขสดใส แม้นตะวันยังคงสาดแสงไกล ก็มืดมิดหากใจมีม่านบัง ภัยภายนอกอาจมากความเสียหาย ชีพมากมายหายลบถูกกลบฝัง แต่ก็มีช่วงเวลาให้ระวัง มีพยากรณ์ให้ฟังก่อนเหตุการณ์ ภัยภายในจากใจไร้กุศล เกิดสงครามจราจลให้กล่าวขาน ความเสียหายมากล้นพ้นประมาณ ไม่มีการพยากรณ์ก่อนแสดง ภัยภายในสืบภัยไม่รู้สิ้น ทำแผ่นดินลุกเป็นไฟทั่วระแหง หากโลภโมโทสันนั้นร้อนแรง ต้องแสวงปัญญามาสู้ภัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
