ฟ้าเหนือ ลมหนาว กลิ่นไอดิน

บพิตร

 

เก็บดาวดวงน้อยน้อย

มาเรียงร้อย ณ ราวฟ้า

แต้มแต่งแสงดารา

ด้วยสายธารม่านหมอกขาว

ฟ้าเหนือเมื่อราตรี

จะสาดสีให้พรายพราว

สุกสว่างกลางลมหนาว

ด้วยแสงศิลป์ให้ยินยล

ไอดินส่งกลิ่นกรุ่น

หอมละมุนทั่วแห่งหน

อาบยิ้มอิ่มกมล

ที่ฉาบฉายสายใยรัก

แสงสีที่สาดส่อง

มิหม่นหมองยังแน่นหนัก

เส้นสายมาทายทัก

เป็นเรื่องราวเร้าอารมณ์

โบยบินสู่ถิ่นฝัน

เพียงคืนวันที่ทับถม

เหือดหายกับสายลม

เพียงสังขารกาลเวลา

เสียงศิลป์ยังกึกก้อง

คงร่าร้องละลานตา

ไล้โลกให้โสภา

ที่รุ่มร้อนได้ผ่อนคลาย.

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน