แสงแดดเช้าเดือนกันยาฟ้าสดใส สัมผัสไอหมอกขาวเคล้าฝอยฝน เย็นยะเยือกแต่สดชื่นรื่นกมล เราทุกคนแย้มยิ้มอิ่มฤดี อาหารเช้าบริการทานจนอิ่ม ได้ลองลิ้มครัวซองส์ของที่นี่ ขนมปังทาเนยสดรสชาติดี โยเกิตมีหลากรสให้ทดลอง เสร็จอาหารตรงเวลาก็คลาเคลื่อน เสียงไกด์เตือนความปลอดภัยในสิ่งของ เก็บรักษาติดตัวไว้จงไตร่ตรอง คนคอยจ้องฉกฉวยช่วยกันดู เห็นแต่ไกลสวยเด่นเป็นสง่า ตระการตาความยิ่งใหญ่วิไลหรู เมื่อเข้าใกล้ยืนจ้องเพ่งมองดู คนพรั่งพรูมาสัมผัสยัดทะนาน หอสูงใหญ่ไอเฟิลเกินอวดอ้าง สิ่งก่อสร้างเอกลักษณ์อัครสถาน ปีหนึ่งแปดแปดเก้าเขาจัดงาน มโหฬารสินค้าโลกจึงโชคดี เฉลิมฉลองปฏิวัติอุตสาหกรรม ร้อยฉนำครบถ้วนทวนศักดิ์ศรี คนหลายล้านย่ำไปในหนึ่งปี บุญคงมีจึงได้เห็นเป็นขวัญตา มองจากลานจัตุรัสทรอคาเดโร ความใหญ่โตทุกส่วนสัดชัดหนักหนา สูงสามร้อยยี่สิบเมตรจากพสุธา เลียบเมฆาที่ลอยเลื่อนเหมือนมีมนต์ เดินทางถึงประตูชัยไม่ไกลนัก เอกลักษณ์อยู่สุดสายปลายถนน ชองป์เซลิเซ่กว้างใหญ่ไม่เวียนวน เห็นผู้คนยวดยานพลุกพล่านตา นโปเลียนผู้เกรียงไกรให้ก่อสร้าง ประตูกว้างสูงใหญ่ให้คุณค่า แบบโรมันงามวิจิตรติดตรึงตรา เด่นสง่าสัญลักษณ์ความมีชัย เสรีภาพการต่อสู้ของผู้กล้า ฝังกายานิรนามทั้งน้อยใหญ่ จารึกชื่อนายพลผู้เกรียงไกร ชีพตักษัยกลางสนามยามต่อกร รถวนเวียนผ่านมาเดอลาคองคอร์ท มองเห็นยอดเสาใหญ่ใจสังหรณ์ มีลานกว้างประวัติศาสตร์ไม่ขาดตอน นามกระฉ่อนลานประหารบั่นคอคน กิโยตินเครื่องประหารหวั่นในอก มีดหนักตกคอสะบั้นตาถลน หลับตานึกใจหวาดหวั่นสั่นพิกล หลายพันคนถูกประหารผลาญชีวี พระเจ้าหลุยส์ที่สิบหกก็ไม่พ้น รวมทั้งตนพระชายามาที่นี่ กิโยตินบั่นพระศอพอกันที นาม มารีอังตัวเนตต์ถูกเด็ดชนม์ ปัจจุบันแปรเปลี่ยนจากเรื่องร้าย ทิ้งความหมายแดนประหารให้ผ่านพ้น มีน้ำพุสะดุดตาพาผู้คน ให้มายลรูปปั้นมือชั้นครู ต้นเมเปิลรายรอบลานกว้างใหญ่ ทั้งกิ่งใบตบแต่งให้งามหรู เสาแกรนิตสูงสง่าน่ามองดู ให้เชิดชูแนวคิดยังติดตา อาหารจีนมือเที่ยงเลี้ยงจนอิ่ม เห็นรอยยิ้มทั่วไปทุกใบหน้า ออกเดินทางหมายมุ่งพุ่งตรงมา แดนชื่อว่าดิสนีย์แลนด์แดนนิยาย สามสิบสองกิโลเมตรจากปารีส ทุกดวงจิตจดจ่อรอที่หมาย กลับเป็นเด็กอีกครั้งทั้งหญิงชาย คนมากมายเล่นสนุกลืมทุกข์ตรม สี่สิบสามยูโรค่าบัตรผ่าน คอยไม่นานได้ท่องไปให้สุขสม สารพัดเครื่องเล่นแทบเป็นลม บ้างเดินชมไม่กล้าพอท้อหัวใจ ดิสนีย์แลนด์แดนดินถิ่นความฝัน คนโจษจันทั่วหล้าพาฝันใฝ่ เมื่อมาเห็นด้วยตาช้าอยู่ใย ทดลองให้ประสบการณ์ไม่ผ่านเลย เที่ยวเพลิดเพลินมืดค่ำจนหนำจิต แดนใกล้ปิดจึงกลับไปได้เฉลย บางคนกลัวจนเงียบขรึมซึมไปเลย บ้างก็เฉยพูดไม่ออกบอกไม่เป็น อาหารค่ำวันนี้ไม่มีให้ ปล่อยตามใจพอประสบจึงพบเห็น ว่ามาม่าจากเมืองไทยไล่ลำเค็ญ พ้นทุกข์เข็ญเพราะมาม่าน่าขำจริง บางคนเมื่อยอยากดื่มเบียร์เพลียมาแล้ว เบียร์หนึ่งแก้วดับกระหายคลายทุกสิ่ง หกจุดห้ายูโรโหแพงจริง สั่งหนึ่งดริ้งค์ดื่มสองคนไม่สนใจ นิราศปารีส-โรม (๓)
บพิตร 5 มี.ค. 2552 08:28 น. - ID 10021 
2148
0
0
5 มีนาคม 2552 15:42 น. - comment id 104253
โอโฮ เก็บเงินไว้ซื้อเบียร์กินนี่เอง ไม่เป็นไร เบียร์ก็หมักจากข้าวเหมือนกัน น่าจะแทนกัน ได้ ที่บรรยายมาเห็นภาพเลยค่ะ คิดว่าคง ไม่ต้องไปแล้วละ แค่ได้อ่านก็เหมือนไปเที่ยว แล้ว เที่ยวในเมืองไทยดีกว่า เพราะยังเที่ยวไม่ทั่ว เลย แล้วงบประมาณก็ไม่พอด้วย ถ้าไปถึง ปารีส ไปรู้ว่าขนหน้าแข้งต้องร่วงแล้วขึ้นอีก กี่รอบก็ไม่รู้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ