ผ่านชีวิตร้อนหนาวมายาวแล้ว แต่ไม่แคล้วเปล่าดายวันวัยล่วง มองหาใครเข้ามาเยียวยาทรวง ให้ผ่านช่วงเลวร้ายก่อนหลับตา สู้ชีวิตผจญผ่านฝนแดด ไอร้อนแผดก้าวผ่านด้วยแรงล้า หนาวสุดกู่ยามลมลู่พัดมา กอดกายาอย่างเดียวดายไร้คนแล ในมุมหนึ่งของชีวิตที่คิดถึง ภาพตราตรึงพันผูกลูกพ่อแม่ แม้ยามร้อนไม่ร้อนถึงดวงแด ถึงยามหนาวหนาวเพียงแต่แค่ร่างกาย คู่ชีวิตลาลับดับจากโลก ทิ้งรอยโศกฝังใจไว้ไม่หาย สุดกล่ำกลืนเกลียดชังเจ้าความตาย ใยช่างร้ายพรากเราให้เศร้าตรม พลัดจากผัวตัวเรายังมีลูก ได้เลี้ยงดูฝังปลูกอย่างสุขสม บ้านหลังน้อยที่คอยกันแดดลม มีความรักห่อห่มอบอุ่นใจ ย้ำสัญญากับตัวเองว่าวันนี้ จะเลี้ยงดูลูกอย่างดีเอาใจใส่ ถนอมเฝ้ามิให้ยุงเหลือบลิ้นไร มาตอมไต่ร่างกายให้ได้คัน จนเจ้าเติบโตไปในวัยรุ่น กลิ่นหอมกรุ่นความสาวดาวในฝัน แม่สุดห่วงเจ้าดวงดอกชีวัน พรหมจรรย์จะฆ่าเจ้าเยาวมาลย์ ความโชคร้ายหรือใครที่กลั่นแกล้ง ลูกของแม่โดนแทงปล้นความหวาน กลายเป็นศพไร้เสื้อผ้าอนาจาร กระชากจิตวิญญาณแม่แหลกลง นอนร้องไห้เดียวดายคิดเรื่องเก่า แววความเศร้าในใจยังเหลือหลง เหมือนภาพร้ายฉุดใจให้แย่ลง เกินกว่าปลงปลดไปให้ล่องลอย โชคชะตาหรือฟ้ามากำหนด หนึ่งชีวิตรันทดที่ต่ำต้อย นอนเหน็บหนาวกอดหมอนเก่าเฝ้ารอคอย ชีวิตน้อยหนึ่งนี้...หลับนิรันดร์ ...
เพียงแพรว 15 พ.ค. 2552 12:10 น. - ID 125911 
2706
7
0
15 พฤษภาคม 2552 12:25 น. - comment id 985082
แอบขอบคุณไว้ก่อน อิอิ
15 พฤษภาคม 2552 12:51 น. - comment id 985086
สองมือยายเคบกอดปลอดผวา ซับน้ำตาครารินถวิลหา ป่านฉะนี้อยู่ไฉนยามไกลตา วันคืนนา..ตั้งใจ..ไปกราบยาย..
15 พฤษภาคม 2552 13:53 น. - comment id 985108
คิดถึงยาย แต่อ่านแล้วเศร้าจัง ไม่มาซะนานนะน้องสาว ซำบายดีบ่
15 พฤษภาคม 2552 14:37 น. - comment id 985146
ไม่เคยพบหน้าปู่ย่าตายายเลยค่ะ คิดถึงน้องสาวจ้า
15 พฤษภาคม 2552 14:50 น. - comment id 985166
สวัสดีจ้า..... เศร้าใจจริง ๆ ........ สบายดีนะจ้ะ.....
15 พฤษภาคม 2552 19:55 น. - comment id 985339
ทำไมชีวิตยายถึงเศร้าอย่างนี้นะ บทกลอนไขขานเรื่องราวไพเราะมากค่ะ หายไปไหนมาคะ สบายดีหรือเปล่า แวะมาทักทายค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 22:20 น. - comment id 985463
เป็นเรื่องที่เศร้ามากๆเลยค่ะ ยายคงทุกข์ทรมานมากที่เห็นคนที่รักมากจากกันไปทีละคน ทีละคน
16 พฤษภาคม 2552 05:26 น. - comment id 985595
น้ำรินหลั่งลงตรงซอกแก้ม น้ำตาแกมปนเลือดมิหือดหาย ปริเวทนาแทบวางวาย เมื่อสายใจของแม่แดดิ้นลง จากวันนั้นจวบวันนี้เดือนปีผ่าน เป็นวันวานที่ใจไม่ลืมหลง ใยชีวีนี้หนอไม่ปลิดปลง ติดตามนวลอนงค์ของแม่ไป แม่ทนทุกข์ทรมานมานานโข กับกายที่ผอมโซโอ้เวรไฉน มีเพียงกายเพียงตัวไร้หัวใจ รอวันวางชีวาลัยยายชรา สะเทือนใจจังนะคะ
16 พฤษภาคม 2552 16:36 น. - comment id 985843
แก้วประเสริฐ.
17 พฤษภาคม 2552 00:54 น. - comment id 986077
เศร้าค่ะ อยากให้ทุกคนพบแต่ความสุข...ทำไมนะ จะทำไงถึงจะไม่ทุกข์เวทนาแบบนี้
17 พฤษภาคม 2552 04:31 น. - comment id 986109
17 พฤษภาคม 2552 13:15 น. - comment id 986251
พี่ครูพิม ...ขอบคุณบทกลอนค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ อากาสเปลี่ยนแปลงบ่อย พี่ยาแก้ปวด... ขอให้แพรวซัก 3-4 เม็ดสิคะ รู้สึกปวดหัวไงก็ไม่รู้ อิอิ คิดถึงค่ะ พี่เพียงพลิ้ว...ตากะยาย แพรวรอบ่นอยู่ที่บ้านค่ะตอนนี้ ส่วนปู่ เคยเจอแต่จำไม่ได้ ย่าเหมือนกันค่ะ คิดถึงพี่ค่ะ พี่whitelily ...สวัสดีค่ะ ไม่ต้องเศร้าน้า มีแพรวอยู่ด้วยแล้ว โอ๋ๆๆๆๆๆ อิอิ คุณแจ้นเอง...แพรวก็แว๊ปไปแว๊ปมาค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม พักผ่อนเยอะๆนะคะ ช่วงนี้มีแต่คนไม่สบาย เป็นห่วงค่า จุ๊บ พี่เฌอ....อย่าร้องค่ะ เพราะผ้าเช็ดน้ำตาน้องยังไม่ทันแห้ง เอาไปตากมะกี้นี่เอง โอ๋ๆๆๆๆๆพี่คนดีของน้อง คุณนรศิริ....ขอบคุณกลอนเพราะๆนะคะ สะเทือนใจไม่แพ้กันเลยค่ะ เฮ้อ พ่อแก้ว... ลูกเข้าไปดูแล้วค่ะ และคงต้องดูบ่อยๆซะด้วย 555 ดีใจจังค่ะที่พ่อเข้ามาเยี่ยมดูแลสุขภาพนะคะ ฝนตกบ้อยบ่อย ..รัก เคารพ ค่ะ.. คุณ พิมพ์แก้ว...นั่นสิค่ะ การเกิดแก่เจ็บตาย มันทรมานจังเลยเน๊อะ เฮ้อ คุณ ริมธาร....ขอจุ๊บ แทนการปรบมือนะคะ อิอิ
17 พฤษภาคม 2552 23:43 น. - comment id 986621
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
