ก้าวที่...กล้า

28 มกราคม 2553 15:56 น. - comment id 1092664

หากรู้แล้วแก้ไขในวันนี้
ชุบชีวีหัวใจมิให้หมอง
จะประเสริฐผ่องผุดดุจครรลอง
แม่คงนองน้ำตาเพราะอารี

ที่ลูกรักรู้คิดสกิดย้อน
ความร้าวรอนเป็นบทเรียนพากเพียรศรี
วันข้างหน้าก้าวไปต้องได้ดี
น้ำตานี้เพื่อลูกรักผูกพัน 

คมดาบนารี

28 มกราคม 2553 16:02 น. - comment id 1092669

ถ้ามองเห็นความผิดของตัวเองได้แล้วคิดปรับปรุง...น่าชื่นชมกว่านะคะ....ชื่นชมจากใจค่ะ..

ประทาน

28 มกราคม 2553 16:10 น. - comment id 1092676

กลับเถอะครับ..กลับไปหาแม่ครับ..แม่อภัยให้
ลูกเสมอครับ..



ให้กำลังใจครับ

แกงเขียวหวาน

28 มกราคม 2553 16:50 น. - comment id 1092697

 ไม่มีที่ไหน..จะดีเหมือนบ้านเรา กลับบ้านเถิดค่ะ...

ก่องกิก

28 มกราคม 2553 17:24 น. - comment id 1092705

น้องแพรว....

อัสสุ

28 มกราคม 2553 19:14 น. - comment id 1092726

รับเป็นที่ปรึกษาเมื่อไหร่

ฉางน้อย

29 มกราคม 2553 00:18 น. - comment id 1092829

nig...

29 มกราคม 2553 02:37 น. - comment id 1092835

เพียงแพรว

29 มกราคม 2553 10:22 น. - comment id 1092957

ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ และขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกัน 
คุณก้าว..ที่กล้า คุณคมดาบนารี คุณประทาน คุณแกงเขียวยหวาน 
คุณก่องกิก คุณ อัสสุ คุณฉางน้อย คุณ nig  



อัสสุนายหายไปนานเกินไปแล้วนะ 
มีให้ต้องช่วยรับปรึกษาหลากหลายเรื่อง 
เพียงแค่นายโผล่มาก็พอ

เพียงพลิ้ว

29 มกราคม 2553 11:32 น. - comment id 1093015

อย่าอายแม่ค่ะ พี่เพียงพลิ้วเคยคิดถ้าทำผิดจะกล้าบอกแม่ไหม แต่โชคดีค่ะ ไม่ทำผิด

love poem

29 มกราคม 2553 14:10 น. - comment id 1093139

woooow very good poem
i like it very much....

แก้วประเสริฐ

29 มกราคม 2553 14:37 น. - comment id 1093144

    การเขียนกลอนนั้นบางครั้งการย้ำเพื่อจะ
ขยายความไปมันอาจจะฟุ่มเฟือยไปนะลูก อย่าง
เช่น

 สิ่งแม่หวังหนูทำพังลงกับมือ

   ตัวอย่างของลูกนั้น ใช้คำฟุ่มเฟือยไปโดยการ
ย้ำแต่การย้ำของลูกมันขัดๆกันจ้า หากลูกเราเอา
เพียงแค่ำ

    สิ่งแม่หวังหนูทำพังกับมือ

   ก็จะได้ความหมายและคำก็สอดคล้องกัน
พยายามตัดคำฟุ่มเฟือยไป หากข้อความนั้น
ได้ใจความดีอยู่แล้ว การใข้คำเน้นฟุ่มเฟือย
บางครั้งมันก็จะทำให้ดูรกรุงรังไปเสีย กลอน
ก็จะขาดความไพเราะไปจ้า รักลูกเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

29 มกราคม 2553 15:11 น. - comment id 1093159

เป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ
คนเราพลาดกันได้
เริ่มต้นใหม่ได้ค่ะ เก็บเรื่องเก่าไว้เป็นประสพการณ์ก็แล้วกันเนอะ 

นรศิริ

30 มกราคม 2553 06:23 น. - comment id 1093475

ลูกรักอ้อมอกแม่มอบแด่เจ้า
ยังคงเฝ้าห่วงใยไม่เหือดหาย
แม้นเจ้าเจ็บแม่ยิ่งเจ็บเจียนตาย
แม่ไม่เคยคิดร้ายลูกคนดี

ลืมอดีตวันวานให้ผ่านผัน
จะจาบัลย์ไปใยให้หมองศรี
แม่รอรับซับน้ำตาลูกคนดี
อ้อมอกของแม่นี้รอรับคืน

ทุกคนมีผิดพลาดหวาดผวา
ไม่มีใครหรอกหนาที่จักฝืน
ร้องเถอะลูกแต่อย่าเจ็บยั่งยืน
ตื่นเถอะตื่นฝันร้ายอย่าได้จำ

แวะมาเยี่ยมค่ะ