หน้าส่วนตัว
แสงเรืองรองของดวงดาวพราวระยับ
เมฆสลับสียวนตาอมฟ้าใส
สายรุ้งโค้งคั่นระหว่างทางยาวไกล
ก้าวข้ามไปบนเส้นทางกลางดวงดาว
เหมือนร่างน้อยลอยละลิ่วปลิวละล่อง
บนละอองฟองละมุนอุ่นไอขาว
เกล็ดน้ำค้างพรายพร่างลงส่งยิ้มพราว
สะเก็ดดาวโอบอุ้มประทุมพร
ริมทางเดินที่ผ่านม่านสายหมอก
ลมระลอกไหวเริงร่าท้าสิงขร
ดอกไม้งามเอนหลบลู่หมู่ภมร
ใบบัวบอนบานยวนตากว่าทั้งปวง
นี่น่ะหรือฤาเมืองฟ้าเวหาหน
ฤาร่ายมนต์กลหลอกเล่ห์สเน่ห์บ่วง
แม้เพียงพบติดประทับจับในทรวง
ดินแดนสรวงไกลแสนอยู่แดนใด...
ดาวสีหม่น 5 มี.ค. 2546 18:34 น. - ID 30177 
1913
3
0
5 มีนาคม 2546 21:01 น. - comment id 112386
ไม่ได้อ่านมานาน ไม่รู้ว่าจะเบลอหรือเปล่ารู้สึกว่าดาวสิหม่นแต่งสำนวนแปลกไปแต่ไพเราะมากนะ ++++++++++++++++++ ดินแดน...แห่งภาพฝัน .... ลองเดินตามดวงตะวันของฟ้าใหม่ ดินแดนซึ่งอยู่ไม่ห่างไกล ถิ่นแคว้นดาวในใจประกายวาว....
5 มีนาคม 2546 23:23 น. - comment id 112436
ขอชมเชยในลีลาของท่านดาวสีหม่นด้วยคนครับ
5 มีนาคม 2546 23:45 น. - comment id 112442
ทำพาสปอร์ตรึยังล่ะ ที่จะไปดินแดนแห่งนี้น่ะ เวลาที่เราสมหวังอะไรสักอย่าง โลกจะสดสวยไปหมดแม้แต่ความฝันก็งดงาม ทำให้ผู้ที่รับรู้พลอยสดชื่นไปด้วย ขอบคุณสำหรับบทกลอนไพเราะมากนี้ครับ
8 มีนาคม 2546 20:47 น. - comment id 113057
แดนหนายหว่า หวังว่าคงมะใช่ ดีทูบีนา อ้อ มะเกี่ยว เพ่เดวิลเรา แต่งเก่งจาง อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
