รอ....จนง่วง

sun strom


นั่งรอเขา จนเราง่วง ตาจะปิด
หรือเขาติด ไปธุระ มาไม่ได้
แต่ตัวเรา ไมถึงเหงา จนจับใจ
ทำอย่างไร เจ้าง่วงเหงา จะหายไป
ตั้งหน้ารอ ตั้งแต่เที่ยง จนถึงบ่าย
ไม่มีเงา ไม่มีเขา ใจอ่อนไหว
พี่พายุ เจ้าคะ ไปที่ใด
มาไวไว ใช่มาม่า รีบมาเอย
ง่วง ง่วง ง่วง ไมง่วงจริง หนอวันนี้
หรือว่ามี   เหตุอันใด ทำให้ง่วง
อ้อเมื่อคืน ตื่นตีสาม ตามเพื่อนไป
คุยเพลินงัย ในยาฮู .....อิอิ...เลยง่วงนอน
				
comments powered by Disqus
  • sun strom

    5 กุมภาพันธ์ 2547 14:29 น. - comment id 212199

    พี่ไปนั่ง ดื่มเบียร์ มาน้ะน้อง
    พี่นี้ต้อง ขอโทษ โปรดอย่าเฉย
    หันหน้ามา หอมแก้ม กอดกันเลย
    สิ่งที่เคย ทำต่อ ขอโทษที
    
  • moji_kawa

    5 กุมภาพันธ์ 2547 21:26 น. - comment id 212379

    ฉันเข้าใจ ห้วงเวลา แห่งการรอ 
    
    เพราะเคยท้อ กับการรอ เขาคนนั้น
    
    แม้รุ้สึกเหน้ดเหนื่อย แต่กลับหายไปพลัน
    
    เพราะว่าเขา คนนั้น  เขาก็มา
    
    
    
    
    -*-  เด๋วเขาก็มาค่ะ -*- 
    
    เอาจายช่วย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กุมภาพันธ์ 2547 15:53 น. - comment id 213870

    มาอ่านกลอน
    ของคนง่วงนอนที่น่ารัก
    และจึงแวะมาทายทัก
    กับความน่ารักของเจ้าของกลอน
    
    *-*กลอนน่ารักดีจังเลยค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน