สนพลิ้วลม

แก้วประเสริฐ


          ยามลมโชยพัดพลิ้วระริกผ่าน
แสงตะวันสาดส่องท้องฟ้าใส
หมู่เมฆาลอยละล่องท่องไป
ใบไม้ไหวพัดพลิ้วระริกลม

          สนเอ๋ยยามลมโชยโรยตามผ่อน
ลู่ลมอ่อนไหวเอนเป็นแนวร่ม
ใบไม้ร่วงหล่นพสุธาดังปูพรม
ยามต้องลมโอนไหวคล้ายละคร

          เมื่อเกิดพายุพัดโบกเสียงโฮกฮาก
แนวสนจักลู่ไหวมิต้องสอน
เปรียบไม้ใหญ่แข็งข้อต้องหักตอน
เป็นแนวนอนสนฟื้นคืนกายา

          อุทาหรณ์สอนไว้เป็นแนวคิด
ธรรมชาติจิตของเรามากนักหนา
มีทั้งกระด้างแข็งอ่อนเป็นธรรมดา
หากนำพาเอาไว้ไม่ขาดตอน

          ก็จะทำให้ได้เอาตัวรอด
แคล้วคลาดปลอดภัยได้ทุกสถาน
รู้จักหนักผ่อนเบาในเหตุการณ์
เป็นหลักการสอนไว้ให้จดจำ

          ขอจงดูปราชญ์ผู้รู้เป็นเหตุผล
ยามจรดลไปไหนอ่อนเป็นตัวกล้ำ
ย่อมถ่อมตนมิอยู่ให้สูงล้ำ
จะกระทำการสิ่งใดให้อ่อนโยน

          ผิดกับผู้รู้น้อยถ่อยความคิด
ยามสถิตนั่งเดินจะไปไหนโน่น
ทำตัววางก้ามโตมิอ่อนโยน
โอ้อวดตนเก่งกล้าข้ามีภูมิ

          ขอฝากข้อคิดนี้ไว้ให้ชายหญิง
ว่าทุกสิ่งควรดูสนที่อ่อนนุ่ม
พายุใหญ่พัดผ่านมาพากันรุม
สนยังนุ่มยิ้มรับไว้ในเหตุการณ์.      

                   แก้วประเสริฐ. 

                    กุ้งหนามแดง 

         สนต้องลมชมแล้วได้สัจจะ
มีธรรมะในตนคนช่างสรร
แข็งในอ่อนอ่อนในแข็งแรงเท่ากัน
เรื่องพัวพันสมดุลย์หนุนให้เป็น

          ให้อ่อนโยนแต่ใช่ให้ไหวอ่อน
แข็งให้ซ่อนเอาไว้อย่าให้เห็น
คมในฝักทักษะตรงประเด็น
มิลำเค็ญใช้ถูกทางคงร้างภัย..

..แวะมาแจมค่ะ คุณแก้วฯ หายไปหลายวันไม่ว่ากันน่ะค่ะ ติดภาระกิจค่ะ..
..  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7067 - กุ้งหนามแดง  
 รหัส - วัน เวลา : 274067 - 17 พ.ค. 47 - 21:11 

                         ท่านผู้หญิงไร้เงา 

          เหมือนดั่งไผ่ลู่ลมให้ชมนั้น
ช่างโอนอ่อนผ่อนผันไม่หวั่นไหว
เมื่อลมมาพัดตามลมนั้นไป
พอลมไกลก็ตั้งตรงคงที่เดิม 

*-*แต่งได้ดีค่ะ เปรียบเทียบได้เลยค่ะ*-*  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
 รหัส - วัน เวลา : 273899 - 17 พ.ค. 47 - 17:39  

         กลอนของท่านทั้งสองยอดเยี่ยมมาก จึงเชิญมาลงไว้ เพื่อเสริมกลอนของผมจะได้เป็นแนวคิดอีกทางหนึ่งครับ  หวังว่าเพื่อนรักคงไม่ว่ากันนะครับ....แก้วประเสริฐ.  
                  ยโส

       สนโอนเอนลู่ลมตั้งตรงใหม่
ลมพัดไหวแกว่งไกวกิ่งสาขา
พายุโหมแรงซัดพัดแรงมา
กิ่งที่ว่าสงบนิ่งเมื่อลมไป

อุปสรรคน้อยใหญ่นานานัป
นักปราชญ์จับอารมณ์ข่มใจไหว
ทุกข์สุขนินทาสรรเสริญเผชิญไป
ใจยิ่งใหญ่มั่นคงตรงได้คืน
ขอคาระคุณแก้วประเสริฐด้วยกวีบทนี้อีกครั้งครับ คุณแต่งได้ดี มีแก่นสาระ อ้างอิงคำสอน แฝงคติไว้สอนใจได้มากมาย
                ราชิกา
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส  

           **  สนเอนไหวใช่ใจนั้นไม่สู้
ฝึกเรียนรู้ตั้งตรงคงความหมาย
แม้นสายลมโบกสะบัดพัดมิวาย
สนยังคลายกลับลู่สู่ที่เดิม......ฯ
งามด้วยลีลา..สัมผัสความหมายด้วยใจ...ให้แนวคิดที่ดีแก่สังคมค่ะ...ขอน้อม..ด้วยใจจ๊ะ..
มาทักทายแฝดเพื่อนนะจ๊ะ..
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 3197 - ราชิกา				
comments powered by Disqus
  • น้ำตาอาบแก้ม : ไม่ได้ล๊อกอิน

    17 พฤษภาคม 2547 16:48 น. - comment id 269452

    อ่อนโอนดั่งสนต้องลม
    ตั้งตรงพริ้วพรมไม่อ่อนไหว
    หยัดยืนคงมั่นไม่หวั่นใจ
    เป็นเสน่ห์อยู่ข้างใน..ใช่ไม้งาม
    
    *** ดีค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 พฤษภาคม 2547 17:39 น. - comment id 269483

    เหมือนดั่งไผ่ลู่ลมให้ชมนั้น
    ช่างโอนอ่อนผ่อนผันไม่หวั่นไหว
    เมื่อลมมาพัดตามลมนั้นไป
    พอลมไกลก็ตั้งตรงคงที่เดิม
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ เปรียบเทียบได้เลยค่ะ*-*
  • magic

    17 พฤษภาคม 2547 17:56 น. - comment id 269499

    สนพริ้วลมคมความคิดลิขิตเขียน
    เป็นกลอนเรียนเพียรศึกษามาได้อ่าน
    บทกวีที่ผ่านมาได้พบพาน
    งานที่ผ่านได้ข้อคิดสกิดใจ...................
    ..........................................................
    
  • กระดาษกาว

    17 พฤษภาคม 2547 17:57 น. - comment id 269500

    ใช้คำเพราะจังเลยนะคะ..
    เปรียบได้ดีเลย
    แวะมาทักทายค่ะ ..
  • เมกกะ

    17 พฤษภาคม 2547 19:40 น. - comment id 269609

    อีกแล้วครับ...กลอนที่มีสาระ  กลอนที่มีแก่นของชีวิตเช่นนี้หายากนะครับ
    ยังคงเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะครับ...เมก
  • กุ้งหนามแดง

    17 พฤษภาคม 2547 21:11 น. - comment id 269650

    สนต้องลมชมแล้วได้สัจจะ
    มีธรรมะในตนคนช่างสรร
    แข็งในอ่อนอ่อนในแข็งแรงเท่ากัน
    เรื่องพัวพันสมดุลย์หนุนให้เป็น
    
    ให้อ่อนโยนแต่ใช่ให้ไหวอ่อน
    แข็งให้ซ่อนเอาไว้อย่าให้เห็น
    คมในฝักทักษะตรงประเด็น
    มิลำเค็ญใช้ถูกทางคงร้างภัย..
    
    ..แวะมาแจมค่ะ คุณแก้วฯ หายไปหลายวันไม่ว่ากันน่ะค่ะ ติดภาระกิจค่ะ..
    ..
  • เพียงคนเดียว

    17 พฤษภาคม 2547 21:17 น. - comment id 269653

    ลึกซึ้งจริงๆ ค่ะ
    ชอบงานของคุณแก้วประเสริฐที่มมีความเป็นตัวเองและมักจะฝากแง่คิดไว้เสมอค่ะ
    
    แวะมาทักทายค่ะ
  • นางฟ้าซาตาน

    17 พฤษภาคม 2547 22:01 น. - comment id 269682

    เพราะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยค่ะ
    นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่า
    ..กลอนสอนใจ..
    
    มาทักทายนะคะ
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 269770

    คุณ น้ำตาอาบแก้ม
    
          อันอ่อนโยนโอนอ่อนดังสนต้อง
    จะประคองกายไว้ให้คนหลง
    เป็นเสน่ห์จะไปไหนไม่พะวง
    เป็นแนวตรงพ้นวิบัติที่จักมา.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    
    ขอบคุณมากครับ โอกาสหน้าแวะมาเยือนด้วยนะครับซึ้งใจครับ
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:34 น. - comment id 269788

    คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
    
             แฮะๆๆกลอนเพื่อนเยี่ยม ผมเลยอัญเชิญไปลงไว้กับกลอนผมเสียเลยจะได้ข้อคิดฝากเอาไว้ให้เพื่อนๆครับ  หวังว่าเพื่อนไม่ว่ากันนะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • อัลมิตรา

    17 พฤษภาคม 2547 23:39 น. - comment id 269790

    เป็นกลอนที่ให้แง่คิดดีมากค่ะ ..
    
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:40 น. - comment id 269793

    คุณ magic
    
               เพราะเพื่อนนั้นเป็นแรงใจให้คิด
    จึงประดิษฐ์ฉีกแนวทางไม่เหมือนเขา
    เพื่อฝากไว้ข้อคิดลิขิตนำเนาว์
    เพื่อพวกเราจะได้กระตุ้นเตือน.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณเพื่อนมากนะครับ  ที่ไม่ทิ้งแก้วประเสริฐเลย
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:46 น. - comment id 269796

    คุณ กระดาษกาว
    
            ขอบคุณมากครับเป็นแรงใจจากเพื่อนทั้งนั้นแหละครับ  แล้วแวะมาเยี่ยมใหม่ครับซึ้งใจครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:48 น. - comment id 269800

    คุณ เมกกะ
    
              ขอบคุณมากเลยครับเพื่อน   ก็เพราะเพื่อนๆทั้งหลายนั่นแหละทำให้ผมเกิดบันดาลใจสร้างในสิ่งที่ไม่เหมือนใคร แล้วผมก็ไม่เป็นคนที่ไม่เหมือนใครอยู่แล้ว...อิอิ   ขอบคุณครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:50 น. - comment id 269803

    คุณ กุ้งหนามแดง
    
            เพื่อนรัก...แก้วฯ ต้องขออภัยที่นำกลอนที่ตอบในกลอนผมอัญเชิญไว้ลงคู่กับผมเสียเลย เพื่อประโยชน์แก่สังคม หวังว่าเพื่อนรักคงไม่ว่ากันนะครับ..  รักเพื่อนเสมอ
    
                                แก้วประเสริฐ.
  • =_+ VeNuS +_=

    17 พฤษภาคม 2547 23:54 น. - comment id 269806

    ++แก้วประเสริฐ 
    
    ใบพริ้ว ปลิวไป ตามลม
    ดั่งปม ในใจ ใคร่รู้
    คนเก่ง  เข้าใจ  ทางลู่
    อ่อนโอน..เอนตาม  ผู้นำ..
    
    อวดฉลาด..เกินไป..ไป่คุ้ม
    จักโดนรุม นินทา..ว่าซ้ำ
    ใช่เก่ง แล้วดี..พูดพร่ำ
    จักจำ..ดูทาง ..ก่อนเดิน
    
    คนโง่ บางที ไม่โง่
    ไม่ยโส ถ่อมตน ยอเยิน
    คนรัก  มากนัก  สรรเสริญ
    พาเพลิน สังคมดี  สุขสบาย..
    
    แต่งกลอนไพเราะและมีสาระเหมือนเดิมนะเจ้า..
    สงสัยต้องไปฟิตมาใหม่ แบลยังคงแต่งกลอนไม่เก่งเหมือนเดิม.. อาจจะอ่านไม่ค่อยเข้าใจนะกลอนอันนี้อ่ะ
    
    ++มาเป็นกำลังใจให้เพื่อนเสมอ++
    
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:55 น. - comment id 269808

    คุณ  เพียงคนเดียว
    
              ขอบคุณมากนะครับ  คำพูดของคุณมีประโยชน์แก่ผมมาก ครับผมเองก็แบบนี้แหละครับชอบเป็นตัวของตัวเองเสมอมา  แฮะๆๆเรื่องจริงนะครับไม่ได้เมคเลย อย่างไรก็ตามต้องขอขอบคุณอีกครั้งครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    17 พฤษภาคม 2547 23:58 น. - comment id 269812

    คุณ นางฟ้าซาตาน
    
              เพื่อนรัก  ผมทำไปก็กลัวเหมือนกันว่าจะไปกระทบใครๆเขาแต่มาคิดอีกแง่หนึ่งว่าเราทำเพื่อส่วนรวมผมยอมรับผิดเพียงผู้เดียวครับ หากกลอนผมไปพาดพิงถึงใครบ้าง  อย่างไรก็ตามเพื่อนรักคนนี้ไม่เคยลืมผมเลยขอบคุณเพื่อนรักมากครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    18 พฤษภาคม 2547 00:03 น. - comment id 269815

    คุณ อัลมิตรา  ยอดหญิงนักกลอน
    
                  เพียงเห็นคุณเข้ามาให้ข้อคิดแก่ผมกำลังใจผมเกิดขึ้นอีกมากครับ เหตุใดเพราะผมเองศรัทธาในกลอนคุณทุกอย่างที่เสนอมา มันช่างอมตะจริงๆครับ   ขอขอบคุณอีกครั้งครับ ซึ้งใจจริงๆ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • ยโส

    18 พฤษภาคม 2547 12:27 น. - comment id 269972

    สนโอนเอนลู่ลมตั้งตรงใหม่
    ลมพัดไหวแกว่งไกวกิ่งสาขา
    พายุโหมแรงซัดพัดแรงมา
    กิ่งที่ว่าสงบนิ่งเมื่อลมไป
    
    อุปสรรคน้อยใหญ่นานานัป
    นักปราชญ์จับอารมณ์ข่มใจไหว
    ทุกข์สุขนินทาสรรเสริญเผชิญไป
    ใจยิ่งใหญ่มั่นคงตรงได้คืน
    
    ขอคาระคุณแก้วประเสริฐด้วยกวีบทนี้อีกครั้งครับ คุณแต่งได้ดี มีแก่นสาระ อ้างอิงคำสอน แฝงคติไว้สอนใจได้มากมาย
    
  • แก้วประเสริฐ

    18 พฤษภาคม 2547 12:37 น. - comment id 269979

    คุณ ยโส
    
              ข้าผู้น้อยขอน้อมกายรับคารวะ
    แล้วก็จะนำไว้ใส่ใจเสมอ
    ก็ด้วยยโสปรนเปรอคำเลิศเลอ
    ผมจึงเสนอเพราะบ้าในคำยอ
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณเพื่อนรักมาก  แฮะๆๆตามอารมณ์คนบ้าแหละครับ อิอิ ไม่ว่ากันนะเพื่อน
  • =_+ VeNuS +_=

    18 พฤษภาคม 2547 14:34 น. - comment id 270059

    อืม...มาcommentอีกรอบ
    เพราะชอบกลอนนี้..มากมาย
    สอนใจได้มากหลาย..
    มีความหมาย...ที่ดีงาม..
    
    เพราะค่ะ ชอบกลอนนี้เพราะพ่อแม่สอนเสมอให้เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน..รอยสองมาคอมเม้นต์..หวังว่าคงไม่ว่ากันนะ..
    
    **แวะมาทักทาย**
  • แก้วประเสริฐ

    18 พฤษภาคม 2547 15:00 น. - comment id 270078

    คุณ VeNuS
    
            โถเพื่อนรักใครจะไปว่าได้ ผมกลับซึ้งใจที่ได้รับเกียรติเสียอีกครับ  หากชอบนำกลอนไปได้เลยครับผมอนุญาตให้คุณครับ
     
                ความอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เป็นนิจ
    สร้างชีวิตของเราให้เกษมสันต์
    เป็นที่รักของคนทุกหมู่ชั้น
    อนาคตกาลย่อมรุ่งโรจน์ชัชวาลย์
    
                     แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับ เอากลอนไปอีกนะ..อิอิ เพื่อนรัก
  • ราชิกา

    18 พฤษภาคม 2547 21:20 น. - comment id 270278

    **  สนเอนไหวใช่ใจนั้นไม่สู้
    ฝึกเรียนรู้ตั้งตรงคงความหมาย
    แม้นสายลมโบกสะบัดพัดมิวาย
    สนยังคลายกลับลู่สู่ที่เดิม......ฯ
    
    งามด้วยลีลา..สัมผัสความหมายด้วยใจ...ให้แนวคิดที่ดีแก่สังคมค่ะ...ขอน้อม..ด้วยใจจ๊ะ..
    มาทักทายแฝดเพื่อนนะจ๊ะ..
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    18 พฤษภาคม 2547 22:29 น. - comment id 270330

    คุณ ราชิกา  แฝดเพื่อน
     
            คำคมมากเลยจ้า เลยอัญเชิญไว้ร่วมกับกลอนผมเลย เพื่อนรักคงไม่ว่ากันนะ ขอขอบคุณเพื่อนรักมากนะจ๊ะ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • ***กฤษณะ***

    19 พฤษภาคม 2547 00:30 น. - comment id 270413

    ^J^     ..............
    
       กลอนเพราะ...และมีความหมายดีจังครับ...
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    19 พฤษภาคม 2547 14:52 น. - comment id 270709

    คุณ  กฤษณะ
    
          สวัสดีครับเกลอเก่า ขอบคุณมากครับกลอนคุณก็เหมือนกันแหละครับขอบคุณ
    
                             แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน