.. เจ้าชูมือแต่ไกลมาลัยร้อย สองมือน้อยคอยนบครบคำถาม รับมาลัยไหมครับขยับตาม เห็นเจ้ายามรถติดประชิดตัว ตาประสานกับเจ้าช่างเศร้านัก วัยน่ารักกลับต้องหมองสลัว ต้องดิ้นรนรับผิดชอบเลี้ยงครอบครัว มิได้มัวเที่ยวเล่นเช่นเพื่อนตน ความขัดสนนำให้ใจดวงนิด ใช้ชีวิตปะปนบนถนน กับทุกค่าความเสี่ยงมิเลี่ยงจน เกิดเป็นคนต้องสู้ด้วยรู้ดี เพียงหยิบยื่นความมีสักทีหนึ่ง เป็นที่พึ่งส่งเสริมเติมอิ่มหมี พร้อมจะตอบแทนให้ใจที่มี มาลัยนี้ขอมอบแทนขอบคุณ.. ..
กุ้งหนามแดง 17 พ.ค. 2547 20:34 น. - ID 53679 
1274
9
0
17 พฤษภาคม 2547 21:28 น. - comment id 269659
มาลัยนี้ของน้องต้องอุดหนุน ได้เกื้อกูลส่งเสริมเติมหวังให้ รายได้เพียงเล็กน้อยร้อยมาลัย เป็นทุนให้น้องน้องครองชีวา .............................................. ขอให้เด็กน้อยมีโอกาสเพิ่มขึ้น โดยเราเป็นหยิบยื่นโอกาสให้
17 พฤษภาคม 2547 22:02 น. - comment id 269683
บางวันที่ต้องมีธุระออกนอกเขตบ้าน ต้องผ่านตากับชีวิตที่แร้นแค้นของบางคน ไม่อยากเลย.. ที่จะเห็น ไม่สบายใจทุกครั้ง.. ที่พบพา ช่วงจังหวะที่รอในรถขณะติดไฟแดง ช่วงจังหวะของการดิ้นรนเพื่อขาย สองตรรกะ .. แตกต่างกันในนิยาม มีเรื่องเล่า .. ทุกๆเช้า..เห็นตาแก่ๆคนหนึ่ง เดินช้าๆแต่ละก้าวสืบไปต่อก้าว ถือห่อข้าวไปด้วย คงไปรับจ้างทำงานก่อสร้างอีกซอย ทุกๆเย็น ..ก็จะเห็นตา เดินกลับเข้าซอยบ้าน เดินช้าๆแต่ละก้าวสืบไปต่อก้าว หิ้วถุงข้าว ไม่รู้เหมือนกันว่าฝากใคร จนกระทั่ง ตาไม่มาให้เห็น ทั้งตอนเช้าและตอนเย็น .. เศร้าไปหลายวัน ตาไปไหน เป็นอยู่อย่างไร ?
17 พฤษภาคม 2547 22:31 น. - comment id 269712
อืม...น้องเค้าน่าสงสาร ชีวิต พบพาน แต่ความลำบาก จะมีใครเข้าใจ...ความพลัดพราก ที่ต้องจาก..ความสมวัย ก่อนอันควร มือกัด ตีนถีบ เพื่ออิ่มท้อง เด็กคนอื่น..ลำพอง..ไม่คิดหวล เงินทองนั้น หายาก..มิบังควร นำมาใช้ตามกระบวน...แฟชั่น...นะ..เออ ..เงินทองหายาก..ต้องใช้อย่างรุ้คุณค่า..น้องเค้าก็น่าสงสารที่ต้องทำงานก่อนวัย แทนที่จะได้ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ T_T ขอให้น้องมีชีวิตที่ดีขึ้นๆเรื่อยๆ...... ***กลอนไพเราะมากๆค่ะ เป็นครั้งแรกที่เข้ามา*** **ยินดีที่ได้รุ้จักนะคะ**
18 พฤษภาคม 2547 00:37 น. - comment id 269859
งานดีเหลือเกินค่ะ
18 พฤษภาคม 2547 00:38 น. - comment id 269861
หน้าส่วนตัว
อันความจนข้นแค้นแสนสาหัส
ปากคีบกัดทุกอย่างเพื่อหลบหนี
สิ่งที่จนเพื่อให้พ้นซึ่งราคี
แม้จะมีเหตุภัยก็ต้องทน
สู้บากบั่นตั้งหน้าหาเลี้ยงชีพ
ในธุระกิจน้อยคนเขาจะสน
ขายมาลัยเป็นอาชีพเลี้ยงตน
ขอให้คนโปรดเมตตาเกื้อกูล.
แก้วประเสริฐ.
เป็นอาชีพสุจริตเลี้ยงครอบครัวน่าเวทนามากแต่ยังได้รับการกีดกันจากสังคมบางคนนะ เฮ้อมนุษย์
18 พฤษภาคม 2547 04:16 น. - comment id 269881
มาลัยพวงน้อยร้อยรัดจับเป็นกลีบ แล้วเร่งรีบเร่ขายกายอ่อนเหนื่อย สองมือสองเท้าเร่งปากร้องเรื่อย เท้าพองเปื่อยร้อนแดดแผดเผากาย ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์สุดประเสริฐ อย่าไปเชิดใส่เขาไล่หนีหาย หาเลี้ยงชีพสุจริตแทบปางตาย ยังมิวายถูกเหยียดเกียรติของตัว **ภาพเหล่านี้มีให้เห็นในสังคมไทย เห็นแล้วสงสารเวทนา สลดหดหู่กับภาพเหล่านี้นัก ช่วยเหลือเขาได้ก็ช่วยเหลือเถอะครับ คนเหมือนกัน อย่าซ้ำเติมด้วยสายตาและคำพูดที่ประชดประชัน เจ็บยิ่งกว่าแทงด้วยมีดเสียอีก น้อง ๆ เหล่านั้นอย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ได้ขอเรากินเปล่า ๆ **ขอคาระคุณ กุ้งหนามแดง ที่บอกให้สังคมไทยด้วยกันได้ทราบถึงความลำบากของน้อง ๆ เหล่านั้น บทกวีของคุณแฝงไว้ด้วยความเศร้า และทำให้คนอ่านบทกวีอย่างผมหดหู่หัวใจด้วยความสงสารน้อง ๆ เขาเหลือเกิน
18 พฤษภาคม 2547 19:46 น. - comment id 270224
แววตาวิงวอนน่าสงสาร มือน้อยน้อยยื่นมาลัยงามให้ตรงหน้า ช่วยอุดหนุนหนูหน่อยขอเมตตา ด้วยขาดแคลนเงินตราเลี้ยงครอบครัว.. **--** ...
18 พฤษภาคม 2547 20:30 น. - comment id 270241
ตอบกลับค่ะ: คุณmagic: มาลัยน้อยของน้องที่ร้องขาย เพียงเดียวดายเรียกร้องเพื่อท้องอิ่ม ช่วยอุดหนุนหน่อยน่ะดวงตาพริ้ม ด้วยรอยยิ้มตอบรับกับขอบใจ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ...................................................................... คุณอัลมิตรา: นั่นสิตาไปไหนหนอ... ...................................................................... คุณวีนัส: ทนทุกข์ยากแต่เด็กยังเล็กอยู่ ก็เรียนรู้ชีวิตจิตมุ่งมั่น ขายมาลัยเลี้ยงชีพใช่เพียงวัน ต้องแบ่งปันนำใช้ในการเรียน.. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และขอบคุณที่แวะมาค่ะ ...................................................................... คุณtiki: ขอบพระคุณค่ะ ...................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: ตอบดีมากเลยค่ะ ...แปดคำเป๊ะ..กุ้งขออนุญาตผ่านน่ะ แหะ แหะ..เพื่อนกันไม่ถือน่ะ.. ..................................................................... คุณยโส: อืม..สังคมยังแบ่งชั้นกันอยู่มากมาย คนทำงานสุจริตน่ายกย่องส่งเสริม กลับมองเป็นงานของคนระดับล่างไป... ขอบคุณที่ร่วมแจมค่ะ.. สองมือน้อยน้องนำแสนฉ่ำชื่น กลิ่นรวยรื่นมาลัยน้อยที่ร้อยให้ อาชีพที่สุจริตประสิทธิ์ชัย ส่งเสริมให้เจ้าเรียนพากเพียรเอย.. ...................................................................... คุณน้ำใส: แววตาวิงวอนแสนสงสาร มือประสานช่วยส่งให้เกื้อหนุน น้ำใจไทยมอบให้น่ะพ่อคุณ สนับสนุนน้องหน่อยแล้วค่อยไป.. ขอบคุณที่แวะมาค่ะ คุณน้ำใส.. .. ..และขอขอบคุณทุกความเห็นอีกสักครั้ง.. .. .....................................................................
18 พฤษภาคม 2547 22:29 น. - comment id 270328
เขียนได้ดีแล้วนะ..รับสอนแล้วเหรอ..ดีนะ จะได้เขียนกันให้สวยงาม..ติดตามเสมอนะ..ขอให้มีความสุข..
19 พฤษภาคม 2547 21:58 น. - comment id 270967
..ไม่ถึงขนาดนั้นค่ะแค่แนะนำกันตามประสาเพื่อนกันน่ะค่ะ เพราะติดตามผลงานกันมาเลยจูงมือกันไปค่ะ ..ยังมิกล้าสอนผู้ใดค่ะ... ขอบคุณคุณคนจำแลงค่ะ ที่ติดตามและชี้แนะมาตลอดค่ะ.. ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
