รักฤาเป็นไฉน

แก้วประเสริฐ


          ฉันเคยสอบถามหญิงที่มักพริ้ง
ว่ารักจริงนั้นเห็นเช่นเป็นไฉน
แล้วสอบถามชายเล่าว่ากระไร
ทั้งหญิงชายพูดไว้ไม่เหมือนกัน

          ดูประหนึ่งขัดสนและจนเกล้า
เหมือนจะเข้าตำราที่กล่าวขาน
เป็นนามธรรมยอกย้ำในวันวาน
ดุจวิมานฝันเพ้อละเมอจริง

        อุสส่าห์สอบถามผู้รู้ที่ว่าไว้
 เพื่อจะได้จำกัดความที่ดียิ่ง
บ้างก็ว่าเสียสละเป็นของจริง
ไม่ทอดทิ้งอยู่เฒ่าชะแลแก่ชรา
  
          ความปรารถนาอยู่ที่ใจเราทั้งสอง
ที่หมายปองครองคู่อยู่หนักหนา
หากแม้นชอบพอต่อคู่ที่อยู่มา
นั่นแหละหนาเขาว่าคือความรัก

               ผู้รู้ทั้งหลายโปรดได้ช่วยแถลง
จำกัดแห่งความรักให้ประจักษ์
ฉันจะได้จดจำไว้แล้วหยุดพัก
ไม่ต้องจักติดตามหาอีกต่อไป
     
          ตัวฉันเล่าเฝ้ามองโดยครุ่นคิด
แล้วประดิษฐ์คำรักแจ้งแถลงไข
จะถูกต้องผิดพลั้งหรืออย่างไร
ขอหญิงชายช่วยให้คำติติง

          อันรักเกิดผูกพันนั้นเป็นเหตุ
ด้วยมีเจตจำนงไว้ก่อนทุกสิ่ง
แล้วรู้ใจซึ้งใจกันด้วยใจจริง
เข้าใจยิ่งในเกียรติมอบให้กัน

          เสียสละให้ในสิ่งที่หมายภักดิ์
ช่วยเหลือจักทำได้เพื่อเกษมสันต์
ค่อยถนอมน้ำใจมอบให้กันและกัน
เพื่อสร้างฝันให้เป็นรักจักยืนยง.             

                   แก้วประเสริฐ.				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    21 พฤษภาคม 2547 11:59 น. - comment id 271788

    อยากช่วยตอบ ยอบคำ นำความหมาย
    รักหญิงชาย วางปลูก ถูกความหนอ
    แต่ตัวเรา ไร้คู่ เคียงพนอ
    จำใจขอ ข้ามเขต  เหตุประเด็น
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 12:19 น. - comment id 271805

    คุณ  อาภาภัส
    
             เพียงเท่านี้ซึ้งใจกระไรนัก
    ผมนี้จักไม่ฝืนเพื่อความเห็น
    เพียงอยากทราบความเห็นในประเด็น
    จะได้เป็นส่วนเพิ่มรู้ประสบการณ์
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับเพื่อนรัก  หายไปนานเลยนะคิดถึงเป็นห่วงด้วยจ้า
  • แหม่ม

    21 พฤษภาคม 2547 12:31 น. - comment id 271815

    ไม่มีความคิดเห็นเลยค่ะ เพราะไม่ถนัดเรื่องกาพย์กลอนเลย แต่เท่าที่ได้อ่านก็เข้าทีดีค่ะ
  • เมกกะ

    21 พฤษภาคม 2547 12:52 น. - comment id 271820

    คิดถึง ห่วงหา ..
    เธอจะรู้มั้ยว่า คนทางนี้อ่อนไหว
    สาเหตุเพราะคิดถึงเธอ..คนไกล
    ห่างสุดขอบฟ้า รำไร ไกลเหลือเกิน
    คิดถึงจริงๆ จังๆ
    รู้มั้ย .. เงียบเหงาลำพัง ที่ต้องห่างเหิน
    คิดถึงเธอ สุดหัวใจ กลัวถูกหมางเมิน
    หมั่นคิดถึงกันบ้าง ใช่เพียงบังเอิญแค่นึกถึงกัน ฯ
    
    นี้เลย....ความรักของเมก...คิ_คิ...ตรองดูนะ
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 12:58 น. - comment id 271830

    คุณ  แหม่ม
    
             โอโห้...ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาให้ข้อคิดเห็นผม ขอบคุณจริงๆครับ เพื่อนรัก...แค่นี้ก็ซึ้งน้ำใจแล้วล่ะ  ลองเล่นกลอนดูซิครับเพื่อนอาจจะหลงใหลเลยนะเป็นเสน่ห์ของภาษาอย่างหนี่งครับ  โอกาสหน้ามาใหม่นะครับแค่ข้อคิดเห็นก็พอแล้วล่ะครับ  รักเพื่อนเสมอ
      
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 13:02 น. - comment id 271836

    คุณ เมกกะ
    
              รักของน้องเอาแค่เพียง คิดถึงและห่วงหาก็พอเพียงแล้วหรือครับ  ไม่เป็นสายลมไปหรือ   หากน้องมีคนรักแล้วเขาบอกว่าคิดถึงห่วงคุณจริงๆ  แต่กับไปแต่งงานกับคนอื่นจะเป็นความรักคุณหรือไม่ครับผมยังสงสัยอยู่ครับ ผมว่าเป็นรักคนละแบบนา..ขอบคุณมากที่ไม่เคยลืมผมเลยครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • First_January

    21 พฤษภาคม 2547 13:16 น. - comment id 271851

    
    
    111111111111111111111111111111111111111111
    111 หนึ่งแวะมาทักทายครับ 11111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111111111111111111111
    111111111111111111111111 #(^______^)# 111
    111111111111111111111111111111111111111111
    
        
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 13:46 น. - comment id 271877

    คุณ  First_January
    
              ขอบคุณมากครับคุณหนึ่ง  แวะมาเยือนโอกาสหน้าแวะมาใหม่นะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • พี่ดอกแก้ว

    21 พฤษภาคม 2547 15:42 น. - comment id 271911

    @. เก็บดอกรักมาร้อย.........เป็นสายสร้อยให้จอมชวัญ 
    เตือนย้ำความสัมพันธ์..........ให้นึกถึงพึงจดจำ 
    ต้นรักจะเติบใหญ่............อยู่ที่ใจมั่นคงนำ 
    หากเปลี่ยนแปรคงช้ำ..........เพราะรักลวงบ่วงทุกข์ทน 
    ชายหญิงแท้จริงแล้ว..........รักตามแนวมิสับสน 
    เพียงเชื่อในใจตน..........และคนข้างอย่างโดยดี 
    
    
    อยากตอบให้ตรงใจให้.. แก้วประเสริฐ. .แต่มิสามารถเลยต้องขอตอบตามใจอิอิ
  • ก.กุ้ง

    21 พฤษภาคม 2547 16:18 น. - comment id 271927

    เป็นคำตอบที่อยู่ในใจไง..
  • =_+ VeNuS +_=

    21 พฤษภาคม 2547 16:38 น. - comment id 271932

    ความรักฤา...จะแจ้ง  ตามความคิด
    เป็นส่วนหนึ่ง  ที่จิตใจ  มาผูกกัน
    แน่นเหนียว..ไร้ใครจะฝ่าฟัน..
    เพราะรักนั้น...มั่นคง..ยิ่งกว่าสิ่งใด
    
    รักแล้ว..คงต้องมี คำว่าคิดถึง...
    แต่ใช่ว่า  ไม่เห็นพักหนึ่ง..ก็ใจหาย
    รักมาก..ใช่จากแล้ว ใจมลาย
    เพราะแม้  ชีวาวาย...เธอยังอยู่ในกมล
    
    อืม..หากรักแล้ว..จักไม่หวัง  สิ่งใดตอบ
    ตามระบอบ..สายลมที่  ไม่หวังผล
    ยิ่งรักมาก..ยิ่งให้คนรักตน..
    ได้ยินยล..แต่ความสุข..ทุกครั้งไป..
    
    รัก..กับเหตุผล...ไม่เข้ากัน
    เพราะรักนั่น..ใช่เกิดจากสมอง..แต่เกิดจากใจ
    ร่วมด้วย..ความรุ้สึก..ที่เป็นไป..
    หากมองรัก..ให้ใช้ใจ  สัมผัสดู..
    
    ประมาณนี้ค่ะ..สำหรับวีนัสนะ  คุณแก้วฯ
    
    **มาตอบเป็นวิทยาทานใจค่ะ**
    
    **แวะมาทักทายนะคะ**
    
    วีนัสก่ะเจ้า....
    
    ป.ล.>>วันนี้สดใสเพราะเป็นวันเกิดเพื่อนค่ะ
    
    @^___^@
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 18:42 น. - comment id 271972

    คุณ  พี่ดอกแก้ว
    
            ขอขอบคุณกาพย์แสนจะอ่อนหวาน
    ที่กล่าวขานว่าใจสำคัญเหลือ
    อีกสัมพันธ์คำนึงหามาจุนเจือ
    สรุปที่เหลือเป็นรักประจักษ์จริง.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับคุณพี่ดอกแก้ว
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 18:44 น. - comment id 271975

    คุณ ก.กุ้ง
    
              ขอบคุณครับที่ว่าความรัก อยู่ที่  ใจ   ครับ   ผมก็คิดอย่างคุณนี่แหละครับ ทุกอย่างในโลกนี้เกิดจาก ใจ ทั้งสิ้นครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 18:51 น. - comment id 271979

    คุณ VeNuS
    
           ครับอันรักอยู่ที่ใจเป็นสาเหตุ
    แล้วแบ่งเขตกระจายได้หลายอย่าง
    ตามแต่จิตซอกซอนแล้วนำทาง
    ดีแล้วหมางอยากได้ข้อจำกัดความ
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับ นั่นซิครับใจนั่นแน่นอนย่อมจะเกิดความรักได้ ผมอยากได้ข้อจำกัดความว่ารักคืออะไรครับ  ช่วยตอบอีกทีนะครับขอบคุณครับ
    
  • =_+ VeNuS +_=

    21 พฤษภาคม 2547 20:35 น. - comment id 272034

    
    ข้อจำกัดความเหรอคะ..
    
    งั้นเอาเป็นคำพูดเลยละกัน
    
    ความรักสำหรับวีนัส..คือ
    
    ความรัก..ไม่สามารถเปรียบกับอะไรได้ค่ะ
    เพราะเป็นความไม่แน่นอน..เกิดขึ้นได้กับทุกคนทุกเวลา  ไม่จำกัดเพศและวัย..ไม่จำเป็นต้องคู่กับความรู้สึกใคร่หรือความรู้สึกอื่นๆ
    
    รัก..มีหลายรูปแบบ..ทั้งที่เป็นแบบให้ / แบบเห็นแก่ตัว / รักข้างเดียว ฯลฯ
    
    แต่ทุกแบบก็คือความรักใช่ไหมคะ..?
    
    หากจะหาคำจำกัดความ..คิดว่ายากมากๆ..เพราะไม่มีใครที่เข้าใจมันทุกอย่างหรอกคะ
    
    มันไม่มีเหตุผลค่ะ...หากวีนัสถามคุณวันนี้ ว่าคุณรักแฟนคุณเพราะอะไร...
    
    คุณก็จะตอบว่าเพราะเธอ.....ฯลฯ และก็จะจบที่คำว่า..เอ่อ..ก็มันรักครับ...จริงไหมคะ..
    
    วีนัสอาจจะช่วยอะไรไม่ได้มากค่ะ..เพราะก็เป็นแค่คนที่น้อยประสบการร์จริงๆ..
    
    **แวะมาอีกรอบ**
    
    วีนัสค่ะ 
    
  • แก้วประเสริฐ

    21 พฤษภาคม 2547 21:16 น. - comment id 272061

    คุณ  VeNuS
    
              ขอบคุณมากครับ      ผมจะตอบนะครับ ผมรักแฟนผมเพราะ.....ความผูกพัน เห็นใจ เข้าใจ รู้ใจ ซึ้งใจ อภัยซึ่งกันและกัน  นี่แหละครับ คือผมจะรักใครสักคน  ผู้หญิงคนนั้นจะต้อง อยู่ ใน 6 ประการ นี้จะน้อยกว่าก็ได้แต่ต้องไม่ต่ำกว่า 4 ประการครับ เช่น
           ความผูกพันกันและกันหากไม่มีความผูกพันชอบพอมาก่อนเราย่อมไม่รู้จักกัน และไม่คบกันหากมีแล้วก็ย่อมไม่ไปหาที่อื่นใดอีก  
          เราเห็นใจซึ่งกันและกัน คือถ้าผมจน เขารวย แต่ไม่เห็นใจในความจนของผมก็ไม่ได้คงจะไม่มาคบผม เพราะความเห็นใจจริงได้รู้จักกัน
            เข้าใจกันและกัน  หากเราไม่เข้าใจกันและกันจะต้องย่อมเกิดการทะเลาะเบาะแว้งในที่สุด ขณะที่เราคบกันย่อมเลิกลากันไป 
             รู้ใจกันและกัน คือ เมื่อจะทำอะไรสักอย่างหรือชอบอะไรสักย่อมต้องรู้ว่าคนที่เราชอบ ชอบอะไรต้องการสิ่งไหนเป็นต้น
              ซึ้งใจกันและกันหมายความถึงย่อมซาบซึ้งในจิตใจกันและกัน  ว่าที่ผ่านมานี้เขาอุสส่าห์ยินยอมเสียสละในเกียรติของเขายอมมาคบกับเราทำไม ชายอื่นตั้งแยะซึ่งดีกว่าเราถึงไม่ไปชอบหรือในตรงกันข้ามจนผูกพัน เห็นใจ เข้าใจกันและกัน
               อภัยซึ่งกันและกัน  หากการคบเราเกิดข้อผิดพลาดไม่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพลั้งลงไม่ถึงกับเสียหายมากมายนักก็ย่อมให้อภัยกันเพื่อรักษาความสัมพันธ์ไว้ตลอดกาลนาน
    
                  เมื่อใจเราเข้าใจกันในสิ่งดังกล่าวมาแล้วใจเราย่อมผูกพันมากขึ้นจนเกิดความรัก นี่แหละครับคือคำจำกัดความเรื่องเกี่ยวกับความรักของผม ซึ่งผมคิดเองนะครับและใช้อยู่เสมอมา  ที่ผมตั้งคำถามไว้เป็นกลอนก็เพื่อว่าอาจจะมีผู้ที่ดีกว่าผมมาช่วยแถลงเพิ่มเติมมากกว่าที่ผมถืออยู่ครับ
           อย่างไรก็ตามต้องขอขอบคุณอีกครั้งนะครับที่แสดงเจตนาที่น่ารักถึงความจริงใจกันและกันไว้กับผม    หวังอย่างยิ่งว่าคุณคงจะแวะมาอ่านอีกนะครับ หากอ่านแล้วช่วยตอบให้ผมทราบด้วยนะครับ ขอบคุณ
    
                     แก้วประเสริฐ.
    
  • =_+ VeNuS +_=

    21 พฤษภาคม 2547 23:21 น. - comment id 272148

    
    อืม..
    
    เนื่องจากคุณแก้วฯ..เป็นปรมาจารย์..
    
    ข้าน้อยคงมีอาจ..จะเทียบทานท่านได้...
    
    หุหุ  หนังกะหนังจีน...แน่ะ@^___^@
    
    วีนัส..ก็แค่คน..เดินถนนคนหนึ่ง  ที่ไร้รัก..ในตอนนี้...อ่ะนะ....T__T
    
    
    ข้อจำกัดความที่ว่าของคุณแก้ว..คงจะหมายถึงว่า..ทุกคนมีรัก..ที่ตั้งอยู่ได้ด้วยอะไร..ใช่ไหม??
    
    งั้นเอางี้..เรื่องเก่า..ว่าวีนัสคิดยังไงกับเขานะ..
    
    มีก็หลายข้อนะ..
    
    เข้าใจ..และเห็นใจซึ่งกันและกัน
    
    อภัย..ต่อกัน..เมื่อทะเลาะ (ใจเย็น)
    
    ให้..เมื่อ..สามารถให้ได้ เราจะแบ่งปันกันเสมอ..
    
    ใส่ใจ..ดูแลกันและกัน..อย่างไม่ขาด
    
    อ่อนไหว..เมื่อใกล้กัน..อืม..
    
    ซื่อสัตย์..คำนี้คงพอ..ไม่ต้องอธิบาย
    
    ให้เกียรติ..ต่อกัน..เสมอ..
    
    อดทน..ต่อสิ่งที่ผ่านมาผ่านไป..ร่วมกัน..
    
    เพื่อน..รับฟัง..คลายเหงา..
    
    อืม...คงคล้ายๆกับคุณแก้วฯ..แต่ไม่ลึกซึ้งเท่า.
    
    ก็ประมาณนี้นะคะ..ไม่รู้ว่าคราวนี้จะตอบถูกคำถามหรือยัง  หุหุ....
    
    ป.ล.>>วีนัสเป็นคนพูดตรง..หากพูดอะไรพลาดไป ก็ขอโทษนะคะ เพราะวีนัสไม่รู้จริงๆค่ะ
    
    **แวะมาตอบอีกที..หุหุ**
    
    วีนัสก่ะเจ้า..คนที่รักไม่เป็น..
    
    
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    22 พฤษภาคม 2547 00:31 น. - comment id 272183

    อืม...สงสัยจะไม่มีคำตอบค่ะ...แล้วแต่คิดกันแต่ละคนเนอะคะ...อิ..อิ...
    แต่เชื่อว่า...ความรัก...เป็นเรื่องของอารมณ์...
    มีขึ้นๆ ลงๆ 
    แต่...ความศรัทธา และ เชื่อมัน...น่าจะยั่งยืนกว่านะคะ...
    ความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ...อิ..อิ..
    ...................................................................................
  • เมกกะ

    22 พฤษภาคม 2547 09:15 น. - comment id 272265

    แวะมาทักทายครับ  สุขสันต์ยามเช้าครับ
    
  • แก้วประเสริฐ

    22 พฤษภาคม 2547 14:09 น. - comment id 272365

    คุณ VeNuS
    
           ครับ.....คำจำกัดความที่ผมคิดมิได้หมายความว่าต้องอยู่ด้วยกันครับ เพียงแค่พบเห็นกันใจรู้สึกชอบพอกันก็ต้องอยู่ในข่ายเหล่านี้แหละครับ และจะอยู่เสมอๆกัน  หากพอใจซึ่งกันและกันแต่งงานกันไปก็จะอยู่ได้ถึงแก่เฒ่าเลยครับ
            ที่คุณพูดออกมาก็ถูกประเด็นครับ เพียงแต่เป็นข้อแยกแยะเท่านั้นเอง  เรื่องเหล่านี้เป็น นามธรรม  ถูกคนสามารถคิดอ่านกันได้เพราะใจนั้นเป็นผู้กำหนดครับ
            ขอบคุณมากครับ  คุณยังไม่มีแฟนหากคุณลองนำข้อคิดของผมไปทดลองดูแล้วจะรู้สึกว่า จะสามารถแยกแยะได้เลยว่าใครเขาพอใจรักใคร่เราจริงจังโดยไม่ต้องพะวงถึงคำพูดของเขานะครับ   ขอบคุณอีกครั้งที่กรุณาแวะมาอีก
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 272368

    คุณ  ลี่ มาชวนเยือน
    
             เรื่องนี้เป็นเรื่องของ นานาจิตตังครับ  ใครคิดอ่านอย่างไรก็ได้ เพราะอารมณ์ใจเราจะเป็นผู้รับและผู้ตอบสนองเองแหละครับ
              ขอบคุณมากนะครับที่ไม่ลืมเลือนแก้วประเสริฐคนนี้ครับ
    
                       แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    22 พฤษภาคม 2547 14:14 น. - comment id 272373

    คุณ เมกกะ
    
             ครับขอบคุณครับ และขอให้คุณจงสุขสันต์ตลอดทุกกาลเวลาด้วยครับ ขอบคุณที่แวะมาเยือนผมอีกครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 พฤษภาคม 2547 15:32 น. - comment id 272456

    อันความรักเป็นไฉนไม่รู้ได้
    ด้วยมากมายนิยามตามแต่เขา
    แต่สำหรับตัวเราหญิงไร้เงา
    รักคือการให้เขาเฝ้าเอาใจ
    
    *-*รักในนิยามคือการให้  การเอาใจใส่ ประมาณนี้หละค่ะ  กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • แก้วประเสริฐ

    22 พฤษภาคม 2547 17:31 น. - comment id 272504

    คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
    
             ครับดีครับเป็นแง่คิดอีกอย่างหนึ่งครับ  ขอบคุณมากนะครับ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • ราชิกา

    22 พฤษภาคม 2547 22:43 น. - comment id 272678

    ราชิกา..มาขอเพิ่มอีก 1 ข้อ..นอกเหนือจากแฝดเพื่อนมี...นั่นคือ...ความจริงใจ...ที่จะต้องให้แก่กัน..ตั้งแต่เริ่มต้นรักกัน...ช่วงที่คบหาดูใจกัน...แต่งงานกัน..จนกระทั่งบทสุดท้ายของการอยู่ร่วมกัน...นะคะ...จริงๆ..เราคิดคล้ายกันนะ..แต่ราชิกา..อาจจะมีมากกว่า..อิอิอิ (ได้ทีขี่แพะไล่จ๊ะ)...
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    22 พฤษภาคม 2547 22:54 น. - comment id 272690

    คุณ  ราชิกา แฝดเพื่อน
    
             ครับเป็นความจริง ความจริงใจนั้นเป็นส่วนสำคัญเป็นตัวแปรได้อย่างยอดเยี่ยม ตั้งแต่การเริ่มต้นจนบทสุดท้าย หากขาดสิ่งนี้แล้วอุปสรรคต่างๆย่อมเกิดขึ้นมากมาย   ครับรวมเป็น  7 ข้อก็แล้วกันนะครับ เพราะเราเกิดวันเดือนยกเว้นปี เดียวกัน ฉนั้นความคิดอ่านต้องใกล้เคียงกันมากหรือบางครั้งเหมือนกันเลย   ไม่เห็นแปลกใช่ไหมครับ  เราพบกันด้วยโลกแห่งความจริง  คือเรามีความจริงใจต่อกัน รักกันดุจฝาแฝดด้วยกัน   เพื่อนทั้งหลายแก้วประเสริฐ  ได้ข้อจำกัดความเพิ่มอีก 1 ข้อแล้วคือความจริงใจกันและกัน จ้า.   รักเพื่อนเสมอ
    
                         แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน