ขอขอบพระคุณผู้ที่มาเยี่ยมชมผลงานผมที่ผ่านมานะครับ ไม่ว่าจะเป็นคุณอัลมิตรา แก้วประเสริฐ ผู้หญิงไร้เงาและอีกบางท่าน แม้คนจะเยี่ยมชมน้อยแต่ก็ยังพอมีแรงใจที่จะก้าวต่อไปได้ครับ^^ ครั้นแต่ก่อน ค่อนแต่เก่า เรายังเด็ก เรายังเล็ก เด็กนัก เป็นหนักหนา มีนิทาน กาลเก่า เล่าต่อมา ถึงจันทรา ลวงกระต่าย ให้หมายจันทร์ ยามหญ้าพริ้ว ปลิวตามลม น่าชมนัก มิเหมือนรัก หักลงแล้ แค่เพียงฝัน ใยจันทรา มาล่วง ลวงรักกัน ปล่อยให้ฉัน นั้นไร้คู่ อยู่เดียวดาย กระต่าย ถึงพระจันทร์ ผู้กระจ่าง อยู่กลางฟ้า นี่ตัวข้า นายกระต่าย ผู้ต้อยต่ำ เมียงสายตา มองฟ้า ราตรีค่ำ แล้วคอยย้ำ พร่ำว่าฉัน รักจันทรา จันทรา ถึงกระต่าย นายหนุ่ม ผู้ต่ำต้อย จันทราน้อย ยังคอยเฝ้า เจ้ากระต่าย จนวันเดือน เลื่อนล้า มาปีกลาย จนรู้ว่า กระต่าย นั้นหมายจันทร์ กระต่าย ยามค่ำคือ ฝืนมอง กลางท้องฟ้า แล้วจูบลา จันทรา ที่เลือนหาย ทุกอรุณ อุ่นหล้า ข้าเดียวดาย เพราะกระต่าย อย่างข้า เที่ยวหมายจันทร์ เสียงข้าร้อง น้องเอ๋ย เคยฟังไหม หรือดวงใจ ไกลทาง มาขวางกั้น ใยฟ้าเอย เลยแสร้ง มาแกล้งกัน เปลี่ยนตะวัน ผันรอน มาจรแทน นี่แหละหนา เขาว่า จันทราลวง เพียงอยากช่วง ชิงรักพี่ ที่หวงแหน อยากจะลี้ หนีไป ให้ทุกแคว้น เข้าสู่แดน พงไพร ลงในโพรง จันทรา เพราะเพียงคำ ล้ำกวี วจีร้อย มาถดถ้อย ร้อยเรียง เสียงภาษา เพียงมิอาจ สื่อจากฟ้า สู่ธารา ใยจึงว่า จันทรา มาลาลวง
ปากกาดอกไม้(2) 26 พ.ค. 2547 23:42 น. - ID 54270 
1007
4
0
26 พฤษภาคม 2547 23:57 น. - comment id 275107
กระต่ายที่หมายจันทร์ หากว่าเธอเป็นท้องฟ้า ฉันคงเป็นได้แค่ดอกหญ้าเท่านั้น ที่ไม่มีสิทธิ์ได้ใกล้ชิดหรือผูกพัน ด้วยว่าเราไกลกันเหลือประมาณ หากว่าเธอเป็นพระอาทิตย์ ฉันก็คงไม่มีอิทธิฤทธิ์หรือกล้าหาญ ที่จะเข้าใกล้ได้อุ่นไอในดวงมาลย์ มีแต่จะแหลกรานจากพระอาทิตย์ที่ร้อนตระการเช่นเธอ หากว่าเธอเป็นดั่งพระจันทร์ ฉันคงไม่มีสิทธิ์จะฝันหรือพร่ำเพ้อ เพราะพระจันทร์แสนสวยและเลิศเลอ ทำให้ฉันเป็นได้เสมอแค่กระต่ายที่หมายจันทร์ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง เลยขอร่วมแจมกลอนตัวเองด้วยคนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
27 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 275114
ช่วงนี้ กระต่ายกับดวงจันทร์คงเป็นปลื้มมีแต่นักกวีกล่าวถึง อิอิ มาเป็นกำลังใจ+ทักทายเจ้าค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 275115
กลอนเพราะครับ...เขียนบ่อยๆนะครับ
27 พฤษภาคม 2547 08:12 น. - comment id 275151
กระต่าย..เผยใจ... ระรวยรินกลิ่นคำหวานฉ่ำนัก คลายตระหนักปักษ์ทรวงคล้ายดวงแข สคราญงามยามมองผ่องพรรณแพร สลวยแม้แค่ชมภิรมย์ใจ เกินแต่ใจหมายไขว่มาใกล้อก ไม่หล่นตกพกพื้นจะชื่นใกล้ เป็นกระต่ายหมายจันทร์อันพรรณพราย ยังแวววายคล้ายแก้วอันแพรวพราว แต่ชม้ายคล้ายเห็นดาวเกี้ยวโสม หวั่นพโยมโน้มจิตคิดแล้วเศร้า เพ็ญอยู่สูงเกินคว้ามาพิเนาว์ ฤาจะเหงาเราหงอยคอยเพ้อนวล เจ้าจันทร์...เฉลยใจ... แม้งดงามยามเยื่องย้ายปรายจากฟ้า ในอุราซ่อนแนบแอบคิดหวล กระต่ายซ่อนรักซ้อนอ้อนย้ำยวน มาคร่ำครวญด่วนพ้อหนออ่อนใจ จะมากดาวสุกสกาวเย้าชวนชิด มิเพ่งพิศหมายอื่นชื่นเคียงใกล้ ยังมีชายในเงาจันทร์อยู่ร่ำไป อย่าได้คิดน้อยใจหรือสงกา ย้ำอีกความตามเอ่ยเฉลยแจ้ง ถึงอับแสงแต่แรงรักยังจักกล้า ศศ..เคียงคู่..จันทร..ดั่งเคยมา จวบจนฟ้าตราบสิ้นแผ่นดินทลาย ...มิเปลี่ยนแปลง..
28 พฤษภาคม 2547 03:33 น. - comment id 275725
อีกครั้งครับ ประทับใจในเพื่อนสมัยเด็ก ๆ แวะมาเยี่ยมอรินเมื่อวันก่อน เลยแต่งบทกวีให้เพื่อนซะเลย >>>คลิกตรงนี้เลยครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
