หนึ่งน้ำหยดเผาะเซาะผาหิน กี่วันกี่คืนมิรู้สิ้น ทลาย บุปผชาติผงาดกล้ากลางผืนทราย ทรายยังมิอาจต้านแรงภาย ในทะลวง ความรักกระแทกกระทั้นเต็มทรวง มีฤาอุระอุราและดวง หทัยจะทน ยิ่งรักก็หวาดก็หวั่นและสับและสน เพราะรักมาดาลมาดลให้ดวงกมล มิอาจจะทัดทาน แม้รู้ว่ารักมิอาจจะยั่งจะยืนอยู่นาน แต่ไฉนละใจเจ้าเอ๋ยจะยืนจะกราน ปฏิญาณในรักเอย แม้เจ็บเพราะรักเพียงลมให้ชมให้เชย แต่ใยละอกเจ้าเอ๋ย จึงเต้นจึงสั่นระริกรัว พิษรักกำเริบมิทันจะตั้งตัว จะแกร่งจะกล้าก็กลับกลัว ว่าเวลาของหัวใจจะหยุดเดิน ปล.ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นฉันทลักษณ์ของอะไรนะ เพราะแต่งขึ้นมาเอง มั่วๆ ปล.2 สังเกตดีๆ วรรคสุดท้ายของบทที่ 1 จะเริ่มที่ 2พยางค์ บทต่อๆมาจะเพิ่มทีละพยางค์ ยกเว้นบทสุดท้ายเป็นบทจบอยากให้ลงเลขสวยคือ9 เลยข้าม8ไป
ปากกาดอกไม้(2) 27 ต.ค. 2549 01:41 น. - ID 94416 
1768
2
0
27 ตุลาคม 2549 10:58 น. - comment id 619970
มาทักทายยามเช้าครับ.. อ่นแล้วเพลินๆดี..ลองเขียนแบบอื่นๆมาให้อ่านบ้างสิครับ...
27 ตุลาคม 2549 14:33 น. - comment id 620155
หยดน้ำ ใจคน สวัสดีค่ะมาทักทายค่ะ
10 พฤศจิกายน 2549 13:54 น. - comment id 625161
กี่หยดน้ำซ้ำหล่นบนผาหิน มิสุดสิ้นหินแกร่งจึงแรงหาย ค่อยค่อยถอดคลอดเกล็ดเป็นเม็ดทราย ให้ดอกไม้ผลิบานกลางกมล รักกระแทกแรงกระทั้นอันกระทบ ฉันซอนซบเธอซึ้งซาบเราสับสน สุดแท้ที่ดวงหทัยจะทานทน รักมาดลมาดาล ณ วันใด แม้รู้ว่าจะสมหวังเพียงชั่ววูบ ที่ไล้ลูบจะสลายละลายไหล ทุกรอยจูบจะจืดจางไปจากใจ แต่ฉันฝังรักไว้ในคืนวัน แม้จะเจ็บเจียนตายอีกหลายชาติ และไม่อาจแข่งโลกอันโศกศัลย์ หินผุกร่อนจะอุ้มน้ำตราบนิรันดร์ น้ำใจเธอเซาะใจฉันสุดทานทน
24 กุมภาพันธ์ 2550 21:08 น. - comment id 662297
เมื่อไหร่จะกลับมาแต่งกลอนอีกง่าส์พี่โย่ว คิดถึงพี่โย่วมากมาย อีกไม่กี่เดือนเค้าก้อจะเป็นนิสิตแล้วนะ ^^ แต่... สถาบันไหนจะรับเค้านี่สิ สำคัญอาฮึกๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
