รักลืม (เรา)
รักเรารอครั้งเก่าที่เขาลืม
ไปเป็นปลื้มลีมลงคงไม่หวัง
ลืมไปแล้วลืมไปเลยแล้วหรือยัง
ลืมความหลังเราเคยชิดเชยชม
รักที่บ่มห่มไออุ่นละมุนรัก
เคยแน่นหนักรักนั้นไม่สั่นคลอน
แต่ทำไมตัวฉันนั้นอาวรณ์
ไม่อาจถอนรักเก่าที่เศร้าใจ
@@@@@@@@@@@@@@@@@
.........ที่จำน่ะไม่เจ็บ
.........ที่เจ็บไม่จำ
.........จึงชอกช้ำอย่างวันนี้
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
11 มิถุนายน 2547 04:17 น. - comment id 283837
คนแรกเลย...อิอิ.. แวะมาอ่านอีกแล้ว..อิอิ

11 มิถุนายน 2547 08:55 น. - comment id 283888
ถอนรัก..ยากนัก..ใช่ถอนหญ้า ถอนเสน่หา..หัวใจ..ใช่ง่ายง่าย ถอนหัวอก..ฟกช้ำ..ทำอย่างไร ถอนไม่ได้..ช่างระกำ..ต้องทำใจ ............................................................ ท่านประธานครับ.... กระผ๊ม..ขอให้ท่านถอนตอนนี้ได้มั๊ยครับ ถ้าถอนไม่ได้..ช้ำใจนะครับ..ช้ำจายยยย ............................................................

12 มิถุนายน 2547 02:11 น. - comment id 284209
เห็นด้วยน่ะ บางทีที่อยากลืมก้กลับจำ แต่ท่าเราเข้มแข็ง และมีกำลังใจที่ดี สักวันเราก้สามารถลืมมันได้เองแหละ .. สู้ๆๆน่ะ เป็นกำลังใจให้ กลอนน่ารักดีน่ะ

17 มิถุนายน 2547 00:31 น. - comment id 285977
รักไม่มีวันลืมเราขอเข้าใจ ยังจดจำเรื่อยไปใจคงมั่น ยังห่วงหาด้วยว่ายังผูกพัน ยังรักกันฉันนั้นยังมั่นใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
