วิหกเหินเย้ยฟ้าท้าสายลม จะร่อนชมผืนดินที่เคยเนา จากกำเนิดเบื่อล่างใต้ร่มเงา สู่เบื้องบนบินสูงสู่จุดหมาย สยายปีกพาร่างลัดเลาะเริง เถลิงโผผิวโผนโจนทะยาน ด้วยปีกกล้าสะบัดสู่สำราญ เบิกวิมาน รื่นรมย์ ชมเสรี มีแววตาเสาะหาทางข้างหน้า ขยับปีกพุ่งถลาฝ่าร้อนหนาว ผจญโลกเบิกหล้าฟ้าทอดยาว แลดวงดาวเจ้าจะบินไปให้ถึง หากชีวิตมีจุดหมาย ดูสิเจ้าวิหก แม้ร่างน้อยดูบอบบาง แต่ใจนั้น ไม่เพียงนิด คิดการใหญ่ พร้อมโบยบิน ไปสู่ดาวที่ไกลห่าง แล้วตัวเราล่ะ อย่าหมดความพยายามนะครับ ชีวิตนี้ไม่ได้อยู่นิ่งๆ ก้าวไปให้ถึงจุดหมายสิ ถึงท้องฟ้ามิใช่ทางของเรา จะเยือนเหย้าเฝ้ามองผองนภา แลฉุกคิดโบยบินชมจันทรา ผองดาราดาวสรวงดวงตะวัน อีกทั้งเมฆหมอกคล้อยลอยตามลม เพลินนิยมดมเกสรท่ามกลางหาว ที่โพยพัดจากผืนหล้าดูพร่างพราว ด้าวปีกยาวคู่นั้นพาเพลิดเพลิน ปีกแห่งฝันสะบัดไหว ด้วยจิตใจที่ตั้งมั่น ยากลำบากที่กีดกั้น จะฝ่าฟันด้วยตัวเรา ขนนกแต่ละอัน เหมือนความสำเร็จทีละขั้น วันหนึ่งที่ปีกคู่นั้นปกคลุมด้วยขนนกที่สมบูรณ์ มันจะพาเราบินไปสู่จุดหมาย ...ด้วยตัวของเราเอง... spectaculous
spectaculous 1 ส.ค. 2547 12:39 น. - ID 58279 
1505
1
0
1 สิงหาคม 2547 12:58 น. - comment id 303885
กลอนไพเราะงดงามและบางเบา แต่แฝงด้วย ปรัชญาแห่งชีวิตที่หนักหน่วง ทำได้ดีมาก แต่การดำเนินชีวิตของนกใช่ว่ามีปีกอย่างเดียว และจะไปไหนก็ได้ มันจะมีอุปสรรค์มากมายที่จะ มาขัดขวางเส้นทางบินไม่ให้ไปถึงจุดหมาย๚ะ๛ size>
1 สิงหาคม 2547 15:35 น. - comment id 303951
อยากเป็นวิหกที่โบยบิน อยากสำเร็จ อย่างที่ใจฝัน สักวันจะทำให้ได้... คอยดูนะ^^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
