บันทึกเล่มใหม่ เรื่องราวครั้งเก่า

spectaculous

เคยไหม ความรู้สึกอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อเขา 
แต่อาจเพียงแค่เกิดมาเพื่อคอยดูแล และเทคแคร์เขา 
เคยรู้สึกกันแบบนี้บ้างไหมล่ะ แบบที่ฉันเคยได้รู้สึก 
แม้จนวันนี้ก็ตามที 
เหมือนคนๆหนึ่งที่คงอยู่และพาสิ่งดีๆมาให้กัน 
จนถึงวันที่คนที่ถูกกำหนดแท้จริงจะมารับช่วงต่อจากฉัน 
หน้าที่ของฉันก็คงจะหมดไปในเวลานั้น 
แล้วคงเหมือนแค่คนเดินผ่านมาแล้วก็ผ่านเลยไปเสีย 
เหลือเพียงความทรงจำที่จะกลั่นน้ำตาให้หายคิดถึง 
สักวันหนึ่งนั้น จะมาถึงเมื่อไหร่นะ 
เขาคงมีความสุขกับคนที่รักจริง ฉันเองก็ดีใจที่เป็นเขา 
ส่วนที่ตรงนี้คงเหลือแต่เพียงความเศร้าโศกที่แทนที 
ความฝันของครั้งหนึ่งๆ กันคนที่ดีๆสักคน เหมือนภาพวาด 
แต่นานไปภาพวาดนั้นก็ซีดจางและเก่าขาด 
จนอาจไม่เหลือรายละเอียดเดิมๆที่อดทนแต่งแต้มมาแสนนาน 
ภาพความทรงจำสีจางๆ ไม่เลือนหายไปหรอกในความรู้สึก 
แต่ในความเป็นจริง ได้จากไปแล้ว เหลือเพียงความว่างเปล่า 
กับเวลาที่พ้นผ่าน ใจของคนที่ถูกปรุงแต่งนานับ 
ถูกหล่อหลอมด้วยความรู้สึกมากมาย ฝังแน่นยากที่จะไถ่ถอน 
ฉันเองก็มีหัวใจที่ถูกขีดเขียนไว้ด้วยใครสักคนหนึ่ง 
และไม่มีสิ่งใดที่จะเข้าไปลบหรือล้างร่องรอยเหล่านั้นออกได้ 
มีเพียงน้ำตาที่ชะล้างออกมาภายนอกทุกครั้งที่ได้ฉุกคิด 
ฉันเกิดมาเพื่อช่วงเวลาที่แสนดีช่วงหนึ่งของใครสักคน 
แค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่มากมายด้วยความปรารถนาดีที่มีให้ 
ซึ่งในท้ายที่สุดก็ทำได้เพียงแค่หันหลังแล้วจากไป 
ไม่สามารถพอที่จะเหลียวกลับมามอง 
และไม่กล้าพอที่จะบอกกันเป็นครั้งสุดท้ายว่าลาก่อน 
ฉันไม่อาจแข็งใจพอจะพูดคำๆนี้ ทำไม่ได้ 
ผูกพันธ์ เหมือนห่วงที่คล้องไว้แล้วตัดไม่ขาดเสียที 
แม้ใจหนึ่งจะยินดีที่เธอนั้นจะมีความสุข 
แต่ในหนึ่งภายในนี้เหลือเพียงภาพสุดท้าย 
เกิดมาเพียงเพื่อดูแล ไม่ใช่หัวใจของกันและกัน 
ก็ยังพอใจ และยังอุ่นใจในวันเวลาที่ได้ทำหน้าที่นั้น 
สักวันเมื่อคนๆนี้จะต้องจากไปแล้ว 
ขอเธออย่าร้องให้ แต่จงดีใจกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา 
เธอในวันนั้นต้องเข้มแข็งกว่าวันเก่าๆนะ 
ให้ระหว่างเราเพียงความทรงจำกับภาพวาดในหัวใจ 
มีความสุขกับชีวิตใหม่ที่ควรจะเป็น 
แล้วบันทึกอดีตเก่าๆนั้นไว้ วันใดที่เธอคิดถึงฉัน 
ขอให้บันทึกนั้นช่วยย้อนรอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นมาสู่เธอ 
อีกครั้ง....................................~ 
				
comments powered by Disqus
  • napatta@sanook.com.

    14 พฤษภาคม 2547 19:55 น. - comment id 74172

    ขอบคุณมากค่ะที่ทำให้นึกอะไรได้หลายอย่าง  บันที่วางเปล่าคุณได้ทำให้มันมีสีสันมากขึ้น  ขอบคุณมากจริงๆค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน