ปฏิกูลบรรพ

แก้วประเสริฐ

	ปฏิกูลบรรพ
         ดูกรกัลยา ณ ชนผู้ไขว่คว้า
จะสรรหาความจริงสิ่งทั้งหลาย
ให้ทราบแหล่งแห่งที่อันมากมาย
ของรูปกายทั้งหมดกำหนดธรรม
         ภายในกายใครเล่าเขาได้แจ้ง
ยกมาแบ่งแยกไว้กลไกล้ำ
ทั้งนอกในหมุนเวียนเปลี่ยนกันทำ
เพื่อบอกนำมาแถลงแจ้งให้เห็น
         ตลอดเบื้องสูงลงมาถึงฝ่าเท้า
แล้ววกเอาขึ้นสูงถึงผมเส้น
มีหนังขึงเป็นกรอบรอบร้อนเย็น
ภายในเหม็นไม่สะอาดอนาถตา
         ผมขนเล็บฟันหนังพังผืดผูก
เนื้อกระดูกเยื่อในแปลกหนักหนา
 ม้ามหัวใจตับปอดไส้ใหญ่น้อยมา
อีกนำพาอาหารใหม่เก่าเข้าปะปน
         ระคนดีเสลดหนองเลือดเหือดเหงื่อ
มันข้นเจือเปลวมันน้ำตาน่าสน
ไขข้อจนน้ำลายมูกมูตรสุดทน
ล้วนคละปนก่อร่างสร้างเป็นสัตว์
         แล้วคลุมกายด้วยหนังไว้รายรอบ
ทุกคนชอบหลงใหลในส่วนสัด
ว่างดงามอร่ามเหลือเหนือสุดขัด
เข้าผูกมัดจัดสร้างเฝ้าเชยชม
         นี่แหละหนอคือร่างแท้มนุษย์สัตว์
ที่สารพัดจัดสร้างว่างามสม
หลงในรูปกลิ่นรสจรดอารมณ์
สุดภิรมย์เข้าแย่งแก่งฆ่าฟัน
         หากรู้แท้แน่ใจในรูปลักษณ์
ครั้นประจักษ์แบ่งส่วนล้วนกระสัน
นำมอบท่านคนละชิ้นสิ้นพัวพัน
ของงามนั้นมีใครรับช่วยบอกที
         พิจารณาร่างกายแยกให้แตกออก
แบ่งกองนอกในไว้ให้อย่างวสี
แล้วปลงกองมองที่แยกให้ดี
เปรียบเทียบที่เคยงดงามอร่ามตา
         ครั้นจิตตกปกคลุมด้วยสังเวช
จะละกิเลสได้บ้างเป็นนักหนา
ไม่หลงใหลในตัณหาที่นำมา
ได้ดวงตาเห็นธรรมนำนิพพาน.
              ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙