ห้องเก่าเก่า
มุมที่เธอเคยนั่ง
ยังคงอยู่ในความทรงจำ
ของฉัน..ไม่เคยลืม
แม้เธอ..ไกลห่าง
ไม่เคยร้างจากใจฉัน
นับคืน..นับวัน
ที่เราจะได้พบเจอ
10 พฤศจิกายน 2547 22:01 น. - comment id 367692
จะรอเธอใกล้ เหมือนในวันเก่า จะรอรักเรา แม้นานเนาก็รอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

10 พฤศจิกายน 2547 22:11 น. - comment id 367696
เคยคิดเคยทำแบบนี้หล่ะ แต่ว่าไม่มีประโยชนืที่จะคอย เพราะใจคนโลเล ไวเสียยิ่งกว่าลิง จึงต้องปล่อยไปกับคำว่า คอย

10 พฤศจิกายน 2547 22:24 น. - comment id 367706
ไกลเพียงระยะทาง แต่เธอไม่เคยอยู่ห่างในความรู้สึกฉัน ยังสัมผัสได้ถึงความห่วงใยผูกพัน ความรู้สึกที่สื่อถึงกันตลอดเวลา

10 พฤศจิกายน 2547 22:32 น. - comment id 367712
บางที่อาจไกลอุ่นไอ แต่หัวใจยังใกล้ไม่ใช่ฝัน หัวใจร่ำร้องว่าเมื่อไหร่จะได้พบกัน ใจดวงนั้นของเธอฉันรอคอย

10 พฤศจิกายน 2547 23:45 น. - comment id 367768
mai wa ja glai roe glaii kor hai jai tur mhun khong.... kae nee gor po

11 พฤศจิกายน 2547 06:54 น. - comment id 367851
ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา.. ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน!

11 พฤศจิกายน 2547 12:52 น. - comment id 367957
การรอคอยเป็นอะไรที่มันนานมากเลยร

11 พฤศจิกายน 2547 14:04 น. - comment id 368015
กลับมานะที่รัก ถ้าเหนื่อยนักมาพักผ่อน ล้มลงตรงตักฉันนอน ฉันจะอ้อนกลอนกล่อมเธอนิทรา แวะมาทักทายนะคะ
