หน้าส่วนตัว
1. หนาวไหมจ๊ะ หนาวไหม
ห่มผวยบางอยู่ใยให้ยังหนาว
กองไฟอุ่นคุ้นใจใต้เดือนดาว
มาเถิดผิงไอผ่าวคลายหนาวใจ
2. ฟืนเป็นกองเรียงกันอยู่ก่ายกอง
เก็บแต่คราวฝนล่องกองเรียงไว้
เลื่อยท่อนซุงตั้งเป็นวงรอบกองไฟ
มามากินข้าวใหม่หอมปลามัน
3. เผาปลาช่อน ตะเพียนโต ชะโดรอ
ใยนอนต่อต่อเวลาหรือล่าฝัน
ฝันจะซ้ำว่าเหน็บหนาวในราววัน
มาเถิดผิงไฟกันวันหนาวเย็น
4. จะเป่าปี่ซังข้าวแกล้มบทกลอน
จะเอื้อนกล่อมด้วยพรซ้อนบทเด่น
จะผูกขวัญเอื้ออุราคราเดือนเพ็ญ
จะอยู่เป็นเพื่อนใจไปตราบนาน
5. อืม..เธอนิ่ง ก็ยังนอนยังไม่มา
ผิงไฟท่า ยิ่งตัวข้าง่วงงุ่นง่าน
ให้รอต่อ ขืนรอไปไม่ได้การ
จำจักบอกดอกคำหมานขอหวานทรวง
6. -
-------------------------------------------
ขอเก็บเข้าหมวดหมู่ไว้กับกลอนของก่อพงษ์
อีกทีนะครับ เพราะโพสต์คราวก่อน หลุดไปแล้ว
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 28 พ.ย. 2547 21:52 น. - ID 66486 
960
6
0
28 พฤศจิกายน 2547 22:40 น. - comment id 380093
อยากเป่าปี่ซังข้าว อยากกินเผาปลาช่อน
29 พฤศจิกายน 2547 00:31 น. - comment id 380139
... สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์ บัวอยากมีส่วนร่วมอยู่ในเหตุการณ์ทุกอย่างในกลอนนั่นเลยละค่ะ หนาวไหม...แม่ดอกคำหมาน (ดอกคำหมาน..บัวไม่รู้จักนะคะ อิอิ) แต่ขอตอบว่า ดอกบัวกลางกรุง...เริ่มหนาวแล้วละคะ ^_______^ ...
29 พฤศจิกายน 2547 06:42 น. - comment id 380174
ยิ้มครับคุณตุ๊กตาไล่ฝน ดอกคำหมาน เป็นชื่อดอกไม้ ถูกต้องแล้วครับ อุ่นๆในนวมนุ่มนะครับหนาวนี้
29 พฤศจิกายน 2547 11:13 น. - comment id 380282
อยากฟังเสียงปี่ซังข้าว อยากฟังเสียงเล่านิทานข้างกองไฟ อยากทานปลาเผาเคล้าน้ำปลา อยากนอนบ้านกองฟาง เอ...อยากทำอะไรอีกป้างเนี่ย คิดไม่ออกค่ะ พี่พงษ์จ๋า มัทยังไม่ได้เข้าไปส่งของให้พี่เลยค่ะ มายิ้มหวาน ๆ ให้พี่ค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 11:37 น. - comment id 380300
รักงานงามดิบดินถวิลไพร ของคุณก่อพงษ์จนใหลหลงค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 13:00 น. - comment id 380366
อ่านงานนี้แล้ว...คิดถึงเวลาที่ได้ออกต่างจังหวัด เคยไป home stay กับชาวบ้าน บรรยากาศอันอุ่นๆ ย้อนมาอยู่ตรงหน้าเลยค่ะ ..................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
29 พฤศจิกายน 2547 15:39 น. - comment id 380505
คุณมัทครับ สะดวกเมื่อไรก็ค่อยส่งครับ แต่เด็ก ๆ ที่จะได้น้ำใจจากคุณมัท เขาต้องซึ้งใจแน่ เช่นเด็กหญิงเล็ก ๆ คนหนึ่งแม่เขาเสียเมื่อหลายเดือนก่อน ต้องเลี้ยงยายที่ไปไหนไม่ได้ น้องอีก 3 รับผิดชอบครอบครัวแบบผู้ใหญ่อย่างเรา ตอนนี้เขาเรียนม.2 นะครับ พ่อเขาไปมีเมียใหม่ไม่ได้ดูแลครับ ผมเห็นบ้านเขาแล้ว หลังเล็ก ๆ มีข้าวเปลือกกองอยู่มุมของบ้านซัก 4-5 ถังนี่แหละ กับข้าวก็เป็นพวกหอยปูปลาที่หาเอาตามห้วยกับผักข้างรั้วและน้ำพริกปลาร้า หรืออีกคนอยู่ ม.1 มีน้องหลายคน บ้านซอมซ่อ ฝาบ้านผุ ชีวิตลำเค็ญทีเดียว มีเด็กแบบนี้เยอะครับ ในหมู่บ้าน ถ้าคุณมัทส่งสิ่งของไปให้ ผมก็จะนำไปมอบให้พวกเขาและจะถ่ายภาพส่งให้ดูนะครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ คุณพุดครับ ขอบคุณมากที่ตามอ่านเรื่อยมา และคุณลี่ ... ชวนมาเยือน คนที่มีความรู้สึกเช่นนี้ได้ หัวใจนั้นงดงามแน่ครับ ขอบคุณมิตรที่เข้ามาอ่านครับ วันนี้ผมไปทำธุระแทนเจ้านายเสร็จธุระแล้วจึงได้แวะกลับบ้านก่อนเลิกงาน มาถึงก็แวะthaipoem ซักหน่อยก่อนนี่แหละ สบายดีครับผม
29 พฤศจิกายน 2547 22:48 น. - comment id 380759
อ่านแล้วหิวเลยรู้ไหมพี่เจ้าเอ่ย กับอาหารที่คุ้นเคยเฉลยนั่น อยากกินข้าวแกล้มอาหารทุกวานวัน ให้ตัวฉันอิ่มหนำได้สำราญ *-*กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
29 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 380799
ขอบคุณคุณผู้หญิงไร้เงาที่โพสต์ให้ตั้งหลายรอบครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
