::กลอนแกล้มภาพ::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

-------------------------------------------------------
ชวนเขียนกลอนประกอบภาพครับผม
-------------------------------------------------------				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 มกราคม 2548 22:53 น. - comment id 411291

    พัก
    
    แดดร้อน เหนื่อยแล้ว  ควรผ่อนล้า
    โน่นไงแก้วตาม้าหินอ่อน
    มีร่มไม้ใบบัง ดังอาทร
    พักเถิดจะขับกลอนกล่อมหทัย
    
    ....
    
  • ดาหลา ปะการัง

    22 มกราคม 2548 23:10 น. - comment id 411301

    เก้าอี้นั่งอ้างว้างร้างคนนั่ง    
    แม่ร้อยชั่งหายไปเจ้าไกลพี่
    คอยและคอยน้องเนื้อนวลป่วนฤดี
    แลงคำสีแสงแล้งอาทิตยา
    
    
    เห้อ คุณฤกษ์  คิดได้แต่เนี๊ยอ่ะ........
    
    เก้าอี้นี้ร้างจริงๆๆ  เห็นแล้วเหงาจังเลยค่ะ........
    
    รู้สึกอย่างนั้น............
    
  • rain..

    23 มกราคม 2548 00:28 น. - comment id 411369

    เดียวดาย ..อย่างโดดเดี่ยว..
     ฉันแลเหลียว .. นั่งมองหา..
        นับวัน .. ที่ จากมา ..
     อ่อนล้า .. ฉัน... ทุกข์ตรม ..
         เหนื่อยหนัก ..ในสิ่งให้..
       มี.เงาไม้ ..แทนผ้าห่ม..
       นั่งพัก .. รับสายลม..
      สื่อผสม .. เสียง..  อ้อนวอน..
          
              .. เรน .. แจม นะคะ .. 
     
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    23 มกราคม 2548 10:06 น. - comment id 411460

    ม้านั่งเก่าวางเคียงเฉลียงพัก
    เงาสลักไหวยอด...ยามทอดฉาย
    หน้าบันทึกเปิดกางไม่ห่างกาย
    สีระบายลายเส้นคงในทรงจำ
    .....................................................
    
    ชอบภาพเขียนแบบนี้มากค่ะ...จนต้องขอต่อสักบท
    
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
    
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    23 มกราคม 2548 15:26 น. - comment id 411572

    มาอ่านงานของคุณลี่..ชวนมาเยือน
    คุณrain และคุณดาหลา&ปะการัง
    ชอบมากครับ
  • มารแมงมุม

    23 มกราคม 2548 16:28 น. - comment id 411611

    ใต้ร่มไม้ใบหนาถี่เก้าอี้ฟ้า
    รอเธอมานั่งพัก..ไม่ผลักไส
    เก้าอี้ว่างยังรอ...ขอมีใจ
    นั่งพักได้นานเท่าที่มีใจกัน
    
    เคยท้อแท้มาจากไหน...ใช่ว่า  แพ้
    มาช่วยแก้ช่วยแนะและปลอบขวัญ
    ก่อนลุกใหม่ไปสู้ต่อ...รอคืนวัน
    เติมความมั่นใจให้เธอเสมอไป
    
    
    เก้าอี้ยังอยู่ตรงนี้ ณ ที่รัก
    จงตระหนักยามเศร้าเหงาอ่อนไหว
    มาตรงนี้...พบเสมอ..เจอสายใย
    กำลังใจตอบแทนแสนผูกพัน
    
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    23 มกราคม 2548 16:35 น. - comment id 411614

    อื้อฮือ..
    
    สวัสดีครับคุณมารแมงมุม
  • ชัยชนะ

    24 มกราคม 2548 22:30 น. - comment id 412471

    เก้าอี้ที่ว่างเปล่า
    ตัวของเจ้าช่างหลบเร้น
    ประสบได้พบเห็น
    ไยเนื้อเย็นไม่เยี่ยมมา
    
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    25 มกราคม 2548 00:25 น. - comment id 412539

    อืม....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน