ฤา..เพียง

อาภาภัส

                 ฤา...เพียง
      สมมุติให้ หยิบได้   ในทุกสิ่ง                    เริ่มที่สิ่งอันใด ควรใฝ่หา
    ฝนหนึ่งเม็ดมอบหลั่งขว้างลงมา               โอ ..พสุธา  คงวุ่น   ฝุ่นกองเพลิง
    หากเป็นแป้งแกล้งจับนับได้ไหม          คงเพียงได้ ความกลับ อย่างยุ่งเหยิง
    สถานีชีวิตวิ่นว้างเวิ้ง                                  เมื่อควานเจิ่งหาจริงจากคำเทียม
     เครื่องหมายผิดติดใหม่ให้ขนาน           สร้างซาตานเดินเล่นไม่เขินเหนียม
    กระทะนั้นตั้งลมอาหารเอี่ยม                ปั้นเล่ห์เหลี่ยมวางขายเหมือนขนมปัง
     หยาดน้ำตามาเติมรถวิ่งลิ่ว                       หัวต้องหิ้วเปลี่ยนครั้งอย่างกับหนัง
     เท้าเป็นหน้าปลาบินอยู่รวงรัง                      เสียงระฆังดัง เฮ๊ เห้ เวลาตี   
     สัญญาณไฟใช้ เพชรติดทุกแห่ง                   ตัวแมลงรับจ้างเฝ้าวิถี
     และบรรเลงเพลงให้ฟังทั้งปี                     ยิ้มนั้นมีแทนเงินคงเพลินเทียว
         ลองวาดเล่นบ้านกลับรับล่ะหรือ           ทุกอย่างคือ ล้อสมอง ให้หวาดเสียว
    หากเป็นจริง โอยโลกต้องบิดเบี้ยว       แต่ลองเหนี่ยว ไตร่ตรอง มองอย่างจริง
  มีตรงไหนที่ใช่ และใช่ไม่     อย่าเอ็ดไป  เพียงว่า กระหนุงกระหนิง
         ให้มันมึนอ่านสนุกแทรกเพราะพริ้ง             อักษรกลิ้งวิ่งแข่งแซง  นิยม
    
          ท่านผู้อ่านทุกท่าน คิดธรรมดานะคะ เพียงแค่ ลองใช้ภาษาพาสู่โลก เท่านั้น
              อาภาภัส    15 มีนาคม 2548