ขอบฟ้าฝันพลันพายุกระหน่ำ
เมฆมืดดำทำลายดอกไม้ใฝ่
อกคนชื่นนภางค์คว้างที่ไป
สิ้นหัวใจคำนึงซึ่งสุนทรีย์
ัรักเคยมีไม่มีแล้วแก้วไม่หอม
ที่เคยดอมตรอมใจใครขยี้
สิ่งมาดมั่นคนหมั้นหมายกลายฤดี
ฟ้าเปลี่ยนสีคลี่สายรายน้ำตา
ยามแรกรักวักราตรีทิวาได้
ยากกระไรไม่วายตะกายหา
รื่นพิมานปานหยิบทิพย์เทวา
วันนี้ไม่มีค่าหวนคะนึง
ยังพลั้งเผลอว่าใจใครแสนรัก
ไม่ประจักษ์ว่าสิ้นถวิลถึง
ดอกไม้หอมใครดอมมากอยากเด็ดคลึง
คนเป็นหนึ่งดวงใจไม่มีแล้ว
ความนัยเขียนไม่จบความรู้สึก
หนาวลมดึกพฤกษาไหวผะแผ่ว
ปิดเปลือกตาสนิทได้นัยน์สิ้นแวว
นอกแกร่งแกล้วแต่ในใจกระเจิง
เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น
สิ้นเยื่อใยไม่อาจแทนแม้นว่าเหลิง
ชื่นดอกแก้วแล้วใช่เล่าเอาชั้นเชิง
นัยค้างเติ่งเพราะใครเร้น...ไม่เป็นไร
๑๑๑๑๑
17 มีนาคม 2548 14:30 น. - comment id 440485
ตะวันใสขึ้นกลางใจใครทั้งโลก ตะวันโศกขึ้นกลางใจใครคนนี้ ตะวันลาเหว่ว้าชั่วชีวี ตะวันในฤดีดับสิ้นแล้วแก้วจอมใจ.. งานงามค่ะ

17 มีนาคม 2548 16:17 น. - comment id 440564
อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองนะ เฮ้อ เมื่อไหร่หนอที่เราจะมีใครสักคนเข้าใจเรา เฮ้อ (ม่ะมีไรครับพี่ แค่ทดฉอบเฉยๆนะครับพี่ก๊าบบบบบบบ ........รักใครคนหนึ่งจังเลย...... ใครก็ไม่รุ้ เนอะ...

17 มีนาคม 2548 16:20 น. - comment id 440566
เย้ๆๆ ส่งเป็นแล้วเฟ้ย เฮ้อดีใจจังอ่ะ ลองใหม่ๆๆ พูดว่าไรดี ...คิดถึง..อิ อิ ถึงคิด ก็ ได้แค่คิดถึง...จบแระ

18 มีนาคม 2548 09:55 น. - comment id 440695
เขียนไม่จบแต่อ่านจบนะ

18 มีนาคม 2548 12:56 น. - comment id 440799
ความในที่อัดแน่นมากๆ บางที...ก็ถึงกับเขียนไม่ออกเอาเลยทีเดียวค่ะ ........................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .

18 มีนาคม 2548 16:51 น. - comment id 440953
เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น จึงคับแค้นทวีคูณเมื่อสูญเสีย ความเชื่อมั่นหดหายใจหน่ายเพลีย เปลวไฟรัก ลามเลีย แทบเสียคน ...

19 มีนาคม 2548 23:42 น. - comment id 441594
เขียนไม่จบ แต่อ่านจบนะคะ เขียนต่อเมื่อไรจะอ่านต่อนะคะ มีดอกแก้ว แต่ไม่เห็นมีดอกโมกเลยค่ะ สัญญาไว้ใครลืม อิอิ
